شمارهٔ ۱۳۰
پسته او که نوشخند آمد
خنده اش بر بساط قندآمد
نمکی از لب شکر بارش
مرهم ریش دردمند آمد
صفحه رو و نقطه خالش
در نظر مجمر و سپند آمد
تار زلفش بگردن عشاق
در ره عشق چون کمند آمد
پیش حسنش زچون و چند مگو
زانکه برتر ز چون و چند آمد
سخن تلخ زآن لب شیرین
خوشترم از گلاب و قند آمد
طبع گوهر فشان نور علی
در صفت نظم دلپسند آمد
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
پسته او که نوشخند آمد
خنده اش بر بساط قندآمد
هوش مصنوعی: پسته، آن بادام خوشمزهای که وقتی لبخند میزند، لبخندش مانند قند بر روی سفره مینشیند.
نمکی از لب شکر بارش
مرهم ریش دردمند آمد
هوش مصنوعی: شیرینی گفتار کسی باعث آرامش و تسکین دردهای دیگران میشود.
صفحه رو و نقطه خالش
در نظر مجمر و سپند آمد
هوش مصنوعی: در اینجا تصویر یک چهره زیبا و دلنشین به ما معرفی میشود که با دقت و ظرافت توصیف شده است. صفحه رو به معنای صورت و نقطه خال در آن، نشاندهنده حُسن طبیعی و جذابیتهای چهره است. همچنین، به تشبیه چهره به آتش و روشنایی اشاره میشود که نشانهای از زندگی و شعلهور بودن زیبایی است.
تار زلفش بگردن عشاق
در ره عشق چون کمند آمد
هوش مصنوعی: زلفهای او به مانند کمند، عشاق را در مسیر عشق به دام میاندازد.
پیش حسنش زچون و چند مگو
زانکه برتر ز چون و چند آمد
هوش مصنوعی: پیش روی حسن او، درباره علت و چگونگی نپرس، چون او فراتر از این مسائل است.
سخن تلخ زآن لب شیرین
خوشترم از گلاب و قند آمد
هوش مصنوعی: سخنان تلخ از آن لبهای شیرین برایم بیشتر ارزش دارند تا عطر گلاب و شیرینی قند.
طبع گوهر فشان نور علی
در صفت نظم دلپسند آمد
هوش مصنوعی: روح و ذاتی که در جواهر وجود دارد، مانند نور علی، در صفت منظم و زیبا حاضر شد و درخشید.