هوش مصنوعی: تا وقتی که به دیدار تو دسترسی دارم و می‌توانم گل زیبایت را در آغوش بگیرم، دیگر چه نیازی به آرزوی آن دارم؟

هوش مصنوعی: من یک پرنده از باغ گلها هستم و این جهان برای من به اندازه‌ی حلقه‌ی دام و قفس کوچک است.

هوش مصنوعی: عشق و زیبایی می‌تواند با یک نگاه از خوبان دل‌ها را صید کند، اما برای من همین که در آشیانه زیبایی زندگی کنم کافی است.

هوش مصنوعی: عاشق من، تا زمانی که زندگی دارم، هرگز از جستجوی مسیر وصالت در این دنیا غافل نخواهم بود.

هوش مصنوعی: اگرچه کسی که در عشق مست شده است به نگهبان و مراقب نیازی ندارد، اما نگاه تو برای من مانند آن نگهبان است و ناز و غمزه‌ات مانند مقام و جایگاهی است که به من امنیت می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگرچه من از نظر قدرت ضعیف هستم و به اندازه یک پشه توانایی ندارم، اما اگر دشمن من به قوی‌ترین حالت خود مثل شاهباز درآید، باز هم مثل مگس برای من خواهد بود.

هوش مصنوعی: در آغاز خلقت، خداوند علی را نور خود خوانده است و در روز قیامت، نام من به عنوان فریادرس فراد می‌شود.