هوش مصنوعی: من تصمیم گرفتم که دیگر شراب نخورم و نام خود را از آن جدا کنم، اما دوباره به سراغ آن می‌روم و عهد خود را می‌شکنم.

هوش مصنوعی: توبه ی محکم و استوار من را به زور و ستم شکستند و ناگهان فکری به سرم رسید که باعث این اتفاق شد.

هوش مصنوعی: من امیدوار بودم که از عالم غیب حضوری به من عطا شود، اما وقتی که نگریستم، متوجه شدم که من آدم مسکینی هستم و لیاقتی برای آن حضوری ندارم.

هوش مصنوعی: این عالم بزرگ، برای من هر لحظه و هر دم، مانند روز قیامت است. به این معنا که من در هر نفس و هر لحظه، در این فضای خاص و محوری قرار دارم.

هوش مصنوعی: من به خاطر خوشحالی قلبم از تمام وجودم آزاد هستم، اما نمی‌دانم در چه جایگاهی قرار بگیرم، چون زندگی‌ام در خطر است.

هوش مصنوعی: من از هیچ‌کس خبری ندارم که بخواهم بگویم، بلکه مسئله این است که خودم هم از حال خودم بی‌خبر هستم.

هوش مصنوعی: اگر مردم از رازهای پنهان بی‌خبر هستند، ای مسلمانان، من هم از این بی‌خبری بی‌خبرم.

هوش مصنوعی: من در آفرینش، به اراده خداوند توجه دارم و با نگاه به حق، به چیزهای موجود در جهان می‌نگرم.

هوش مصنوعی: رغبت به دنیا و آخرت از سرم خارج شد، تا کی باید به دلربایی ادامه دهم که قلبم را تحت تأثیر قرار داده است؟

هوش مصنوعی: در مسیر زندگی، به آرامی و با هدف هر بار از یک مرحله عبور می‌کنم و به مراحل بالاتر می‌روم.

هوش مصنوعی: به جوانمردی مردان جهان برگرد، زیرا اگرچه تمامی جهان در مشکلات و دشواری‌ها به سر می‌برد، من نگران نیستم.

هوش مصنوعی: همه چیز بدون من وجود دارد و هیچ چیزی نمی‌تواند بدون او وجود داشته باشد. حقیقتاً، آنچه که مسیر زندگی است، من آن را به او واگذار می‌کنم.

هوش مصنوعی: هرگاه کسی به من امید و طمع نداشته باشد، من همیشه مراقب و با احتیاط رفتار می‌کنم و به دور از گناه و ناپاکی زندگی می‌کنم.