هوش مصنوعی: زندگی‌ام چه سودی دارد وقتی که یاری در کنارم نیست؛ از درد و اندوه مرده‌ام و هیچ امیدی به رهایی از این غم ندارم.

هوش مصنوعی: به جز اندیشه و تاملی عمیق در مغز، هیچ کار دیگری در دنیا برایم اهمیت ندارد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس در جهان نیست که از من بی‌کارتر باشد، چرا که من با هیچ‌کس کار و فعالیتی ندارم.

هوش مصنوعی: دل من به غم عشق گرفتار است و افسوس که راهی برای رهایی از این درد ندارم.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم به پایِ دلتنگی و سختی‌هایم پناه ببرم و در عشق و ارادت تو، کسی را ندارم که به او تکیه کنم.

هوش مصنوعی: از طلا و ثروت و بزرگی هیچ چیز نمی‌خواهم جز امید و انتظاری که در دل دارم.

هوش مصنوعی: من هیچ محصولی ندارم، چون در مسیر رسیدن به آرزویم، به هیچ چیز وابسته نیستم و به هیچ چیز نمی‌توانم تکیه کنم.

هوش مصنوعی: دل خود را به نامرادی سپردم، زیرا در عشق و جدایی هیچ کنترلی بر خود ندارم.

هوش مصنوعی: پیران را هیچ پریشانی برایشان شایسته نیست، اما من چه کنم که اختیار از دستم خارج شده است.

هوش مصنوعی: به من بگو که چرا باید به زندگی ادامه دهم، وقتی هیچ دوستی ندارم و عمرم به هدر می‌رود.