هوش مصنوعی: عزیزم، بیا که مدت دوری از تو به اندازه‌ای طولانی شده که طاقت‌فرسا شده است و نگرانی‌های زندگی به حدی زیاد شده‌اند که دیگر قابل تحمل نیستند.

هوش مصنوعی: چندین بار می‌توان احتمال‌ها را بررسی کرد و صبر و تحمل به خرج داد، اما این درد به جایی رسیده که دیگر درمانش ممکن نیست و هیچ راه حلی برای آن وجود ندارد.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم به وصالت برسم و هرچند مدت زیادی است که انتظار می‌کشم، اما این انتظار به جایی نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: عمر من در حال گذر است و هیچ راه جبرانی برای آن انتخاب نکرده‌ام. صبر من به خاطر خیانت‌های رقبایم به اوج خود رسیده و بسیار سخت شده است.

هوش مصنوعی: هنوز جمعیتی شکل نگرفته و دوری از معشوق، بیشتر از آنچه انتظار می‌رفت تحمل شده است.

هوش مصنوعی: کجا می‌توانم کشتی وصالی را پیدا کنم که در دریای جدایی و مشکلات، موج‌های بلا و طوفان‌ها از حد گذشته‌اند؟

هوش مصنوعی: بر من رحم نکرد و مرا ببخشید و رازهایم را فاش کرد و ناله‌های درونیم به حدی رسید که دیگر نتوانستم تحمل کنم.

هوش مصنوعی: دل من در سینه‌ام مانند تنور، به شدت می‌سوزد و این موضوعی نیست که تعجبی داشته باشد، زیرا وقتی آتش به اندازه کافی زیاد شود، طبیعی است که بسوزاند.

هوش مصنوعی: ای پیام‌آور عاشقان، کمی زحمت بکش و قدمی بردار. می‌دانی که مصیبت من از حد و اندازه فراتر رفته است و مرا به حیرت و ناامیدی رسانده.

هوش مصنوعی: با دوست خود در مورد حال و هوای آشفته‌ات گفتگو کن و بگذار او هم در این احساسات شریک باشد، زیرا که نمی‌توان از حد و حدود این احساسات فراتر رفت.