هوش مصنوعی: زندگی دنیا پر از زحمت و سختی است و در این دنیا هیچ مکانی برای آرامش وجود ندارد. در اینجا، تفاوت بین حلال و حرام نیز تاثیری ندارد و نمی‌توان به راحتی از آن‌ها بهره‌مند شد.

هوش مصنوعی: در این دنیا هیچ گونه حزن و شادی وجود ندارد؛ مانند شامی که به صبح رفته و دیگر صبحی به شام نیامده است.

هوش مصنوعی: اگر تمام جهان را هم به کسی بدهند، به خاطر حرص و طمعش هیچ‌گاه سیر و راضی نخواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر خوب دقت کنی، هیچ چیز بهتر از خدمت به دوستان و لذت بردن از شراب و جام نیست.

هوش مصنوعی: در دل کوه و دشت، با شتاب و خودخواهی پیش نرو، زیرا کنترل و مهارکردن اوضاع در دستان تو نیست.

هوش مصنوعی: دنیا مکان خوبی برای زندگی است، اما زندگی ما در اینجا دائمی نیست و روزی به پایان می‌رسد.

هوش مصنوعی: دروغین و افسوس که با تلاش و کوشش به اندازه‌ای که امکان دارد، چیزی در نظام و دنیای ما وجود ندارد.

هوش مصنوعی: هر کجا که شاهدی وجود دارد، رقیب نیز حضور دارد. ماه وقتی که در پس ابر نیست، به‌خوبی دیده می‌شود و خورشید نیز در روز ابری پنهان نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: مردی که از خود بیرون رفته و دچار جنون عشق شده، باید بداند که لیلی‌های زیادی وجود دارند، اما عاشقان واقعی بدون شهرت و اعتبار کم‌تر پیدا می‌شوند.

هوش مصنوعی: زمانی که بی‌رحمی هلیل سبب دوری از وصال می‌شود، تحمل کردن در این شرایط سخت و دشوار است. در حقیقت، اگر شرایط به دلخواه بود، شکیبایی آسان‌تر می‌نمود.

هوش مصنوعی: در اینجا، کسی که به وصال دوست امیدوار است، چگونه می‌تواند طمع کند، در حالی که رقیب او اجازه سلامت را نمی‌دهد و بهانه‌ای برای دیدار وجود ندارد؟

هوش مصنوعی: شخصی که به شرک معتقد است و ادعای وحدت دارد، انصاف بده که کسی مانند تو که سوخته و نابود شده است، وجود ندارد.

هوش مصنوعی: تو از کجا آمده‌ای و چه طور به رازی پی برده‌ای؟ در گلستان مرو که سر تو از بیماری خوش نیست.