هوش مصنوعی: نمی‌دانم چه بر سرم آمده که یاد محبوبم از دلم رفته است. مردم از درد و رنج من می‌گویند، اما هنوز کسی را نیافتم که به حال من رسیدگی کند و درمانم کند.

هوش مصنوعی: اگر دردی به دل کسی هست، از رنج و زحمت خودت بیفزای و برای عیادت او برو. زیبایی و نیکی، اگرچه در حیات خوبان دیده می‌شود، اما می‌تواند در دل افراد غریب نیز جایی داشته باشد.

هوش مصنوعی: در آستان دوست نشسته‌ام و از دیدن او حاضرم، هیچ مانعی برای رقیب وجود ندارد.

هوش مصنوعی: هرگز گل به کسی که بی‌دلیل و بی‌برنامه است، دست رد نمی‌کند. اگر هم اختیارش باشد، هر پرنده‌ای مثل بلبل نمی‌تواند به راحتی به آن دسترسی پیدا کند.

هوش مصنوعی: در مقابل دشمن، چه تدبیری اندیشیده است که موهای دوست مانند صبح دل‌فریب در باد می‌رقصد و طبیب را به شگفتی می‌آورد.

هوش مصنوعی: جز یاد دوستان، هیچ چیزی در خاطر من نمی‌ماند. بهتر است که نشنوم حرف‌های بی‌معنی و بی‌مورد سخنران را.

هوش مصنوعی: در سن پیری، مثل یک زاهد، علاقه‌ام را فدای عشق می‌کنم و به نشانه احترام صلیب را بر گردن می‌اندازم.

هوش مصنوعی: استادم کسی بود که عشق را به ما آموخت و انتقاد ادبیان را بی‌دلیل می‌دانستند.

هوش مصنوعی: به عشق تسلیم باش و مانند نزاری نباش که همیشه معترض و منتقد باشد؛ چراکه پاسخ اجابت به دعاها فقط از طرف کسانی می‌رسد که دلشان صاف است و به عشق و محبت پایبندند.