هوش مصنوعی: ای چشم من، تو نور و روشنی منی، بیدار شو و بیا، کم‌کم کجایی؟

هوش مصنوعی: ما بدون حضور تو در چنگال دشمنانیم، امید داریم که تو با آمدنت، به دوستان ما بپیوندی.

هوش مصنوعی: به ما هیچ پیامی نمی‌فرستی و ما را نمی‌بینی.

هوش مصنوعی: هرگز اگر به طور ناگهانی شبی از در وارد شویم، به رسم و عادت معمول نیست.

هوش مصنوعی: به خاطر تو خود را به زمین می‌زنم و به احترام تو اقدام می‌کنم و از چشمانم مثل صدفی که باز می‌شود، زیبایی‌ام را به نمایش می‌گذارم.

هوش مصنوعی: زمانی که با ناز و فریب چشم‌هایت به من نگاه می‌کنی، از آنجا به فکر سرودن شعر عاشقانه می‌افتم.

هوش مصنوعی: من با آب کشاورز، آتش را در انبار زهد و دیانت به راه می‌اندازم.

هوش مصنوعی: با زیبایی چهره، نمی‌توان به راحتی از آشنایی دور شد.

هوش مصنوعی: اجازه نده که غم و اندوه تو باعث شود نامت به بی‌وفایی مشهور شود.