هوش مصنوعی: به او نزدیک نشو که عرق از وجودش می‌چکد، آن چیزی که روی برگه نشسته، برگ گل است.

هوش مصنوعی: هر کسی که چنین چهره‌ای را ببیند، بعید است که آتش نگرانی و تشویش بر دلش ننشیند.

هوش مصنوعی: اگر به ظاهر دل‌انگیزش دقت کنی، متوجه می‌ شوی که مانند سروی است که کمرش به شکل دلپذیری باریک و زیباست و شیرینی‌ اش مانند شکر است.

هوش مصنوعی: اگر کسی با چنین جمال و جذابیتی به راه برود، این روح مطهر دوباره زنده خواهد شد.

هوش مصنوعی: ای کسی که همه موجودات و امکانات دنیا در برابر وجود بزرگ تولا کوچک و ناچیز هستند.

هوش مصنوعی: اگر از ترس نمی‌افتد، به یاد زاهدی که صد ساله است، در ماه رمضان با تو آمیخته می‌شود.

هوش مصنوعی: به من باده بده، ای ساقی، چون نوروز در حال گذر است و این خوشی و زیبایی نیز به زودی از بین می‌رود.

هوش مصنوعی: باغ به زیبایی بهشتی تبدیل شد و اهل ذوق، چمن را زیر پای خود فرش کردند.

هوش مصنوعی: پیر به جوان چه ارتباطی دارد؟ آیا در دمای آتش ما، سردی به وجود می‌آید؟

هوش مصنوعی: تا کی باید این بلای نگهداری از خود را تحمل کنی و برای چشیدن شیرینی واقعی زندگی، صبر کنی؟ در واقع، نزاریا (مصداقی از سختی و تلاش) تو نشان‌دهنده سختی‌هایی است که در راه رسیدن به هدف خود به دوش می‌کشی.

هوش مصنوعی: تو به خوبی درونیات خود را به دیگران نشان دادی، اما در صحبت‌های خود نمی‌توانی واقعیات عمیق را بیان کنی.