هوش مصنوعی: عشق من، هر بار که از کنار ما می‌روی، انگار که مانند روح قدس به تنهایی می‌روی.

هوش مصنوعی: ای خضر زمانه، لب‌های تو همچون آب حیات است و تو مانند خورشید به زیبایی بر اوج سرسبزی می‌درخشی.

هوش مصنوعی: من همچون دانه‌ای در جستجوی تو هستم، در حالی که تو با درخشش خود همچون خورشید در حال حرکت هستی.

هوش مصنوعی: هرگاه که بخواهی صورت زیبای معشوق را به نمایش بگذاری، حقیقت را بدون هیچ تردیدی بیان کن و در این راه با اطمینان پیش برو.

هوش مصنوعی: تو از جلوی چشم‌های گران‌مایه و با ارزش من می‌روی، مانند آفتابی که از ستاره‌ها می‌درخشد.

هوش مصنوعی: تو با راز و رمزی به تنهایی می‌روی، آیا امشب آنجا می‌روی درست مثل دیشب؟

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم با این حال و مقام در تنهایی به کجا خواهی رفت، آیا تصمیم به رفتن داری؟

هوش مصنوعی: اگر عشق تو مرا بیمار کند، پس چرا تو به خاطر غصه من از کنارم می‌روی؟

هوش مصنوعی: زهره از زیبایی و رقص تو شگفت‌زده شده است، انگار که ماه در حالتی از حیرت به تو نگاه می‌کند.

هوش مصنوعی: تو هم ما را به حال خود رها خواهی کرد و هیچ چاره‌ای برای این درد وجود ندارد، ای عزیزم، تو به سمت خود می‌روی.

هوش مصنوعی: اگر از سخنان نزاری دوری می‌کنی، باید به‌راستی و صداقت صحبت کنی، یا اینکه برای مصلحت و منفعت خود این کار را می‌کنی.