هوش مصنوعی: آنچه بر پیشانی ما نوشته شده است، مانند قطراتی که از ترشح کنارمان می‌ریزد، به ما می‌چسبد و ما را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: در آن زمان، نوشیدنی‌ای که می‌نوشم، حال خمارم را خوب می‌کند و بر جان آن شخص آفرین می‌گویم.

هوش مصنوعی: وقتی مست شوم، در دیدگانم نور و فیلتری که بر روی اشیاء می‌افتد، به یک اندازه جلوه می‌کند.

هوش مصنوعی: من می‌خواهم دور هم بنشینم و مانند گرداگرد یک قطب، دوستان را دور خود جمع کنم.

هوش مصنوعی: زاهدان همواره در مسیر پر پیچ و خم زندگی قدم می‌زنند، اما جایگاه واقعی آنها به خاطر قوانین کلی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: زندگی ما به مانند چشمه‌ای است که همیشه جاری است و از آن، حیات و سرزندگی می‌روید. نی خضر، که نمادی از جاودانگی و زندگی است، از این چشمه به وجود آمده و هیچ‌گاه زوال پیدا نمی‌کند.

هوش مصنوعی: از سفال قدیمی می‌توانم به تو حقایق و رازهای پنهان را نشان دهم، مانند زمانی که سر جام شراب را برمی‌دارم.

هوش مصنوعی: من با عقل و اندیشه‌ام گفتم که چیزی بگویم، اما از درون پیامی به من رسید که چه می‌خواهی بگویی؟

هوش مصنوعی: هرکس که به رازهای پنهان دست یابد، پس از آن به خاطر آنچه رخ داده، به شدت پشیمان خواهد شد.

هوش مصنوعی: ای بابا، نوشیدنی را بنوش و به اندوه فکر نکن تا مسأله‌های شرم و نامت را فراموش کنی.

هوش مصنوعی: اگر مدتی به مشکل و سختی روبرو شوی، نوشیدن شراب خالص و صاف برایت لذت بخش خواهد بود و از آن حسرت خواهی خورد.

هوش مصنوعی: عشق موجب شده که زمان زیادی را صرف کرده‌ام و حالا دیره و من هنوز غرق در این احساس هستم. آیا می‌دانی از چه زمانی تا حالا در این حالت بوده‌ام؟

هوش مصنوعی: اگر نمی‌دانی، بگو تا برایت بگویم که از زمانی که به او جامی داده‌اند، همه چیز تغییر کرده است.