هوش مصنوعی: روزگاری شنیدم که وقتی علی به توافق سفر کرد، عطّار به سوی عراق رفت.

هوش مصنوعی: ماه در آغاز صبح از آسمان بالا آمد و از دروازه شهر خارج شد.

هوش مصنوعی: برای برآورده کردن خواسته‌های درونی‌ام، به یک ویرانه رفتم و در آنجا به آرامش رسیدم.

هوش مصنوعی: در همان مکان، صدای رود به او رسید که شخصی با رود آهنگی می‌خواند.

هوش مصنوعی: در حین شنیدن آهنگ صدای او، آنسوتر به یک مرد هندو بر خوردم که زخمی و رنجور به نظر می‌رسید.

هوش مصنوعی: در گوشه‌ای از خانه‌ای بی‌سروصدا، یک سبوی قدیمی به همراه لانه‌ای از پرنده‌ها قرار دارد.

هوش مصنوعی: به من اشاره کردی که دردی را که احساس می‌کنم، برای تو مشخص است و با وجود دانایی و بینایی‌ات، می‌دانی که چه چیزی مرا ناراحت کرده است.

هوش مصنوعی: از تو هم درد و هم درمان وجود دارد، از تو هم آتش و هم نور می‌تابد. خواهش می‌کنم بر ناتوانی من ببخشایی، ای بخشنده بزرگ.

هوش مصنوعی: تو به درخواستی که داشتی پاسخ گرفتی و نوشیدی انگار که آهنگی سرودی و به صدای ساز هندی دل سپردی.

هوش مصنوعی: وقتی مسکین به عطّار نگاه کرد، به زمین افتاد و گفت: آیا این کار تمام شده است؟

هوش مصنوعی: شخصی تصور کرد که لالایی نازیبا و بی‌کیفیت در آغوش او همانند آواز زیبایی است که عطّار (شاعر و عارف بزرگ) با حس همکاری و زحمت کشیدن از کسی به نام محتسب (مرد معتبر و با اصول) ارائه می‌دهد. در واقع، او بدنتها و تلاش‌های دیگران را با چیزهایی بی‌ارزش مقایسه کرد.

هوش مصنوعی: وقتی روزهای طولانی گذشت و او به خود آمد، از عمل خود پشیمان شد و در نهایت از اشتباهش گذشت.

هوش مصنوعی: یک حیوان ضعیف، با ناله و گریه از زمین بلند شد و شروع به صحبت کردن با کسی کرد.

هوش مصنوعی: ای دردمند، چرا از من می‌ترسی؟ نگاهی به من بینداز و از گفتن حرف‌های دلم مضایقه نکن.

هوش مصنوعی: من تنها و غریبم، نه محتسب به کار من می‌آید و نه فقیه، و هیچ‌کس از من انتظار رفتار عاقلانه‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: زبانت را کنترل کن و ساکت بمان، زیرا اگر حقیقت را بگویی، یکی از خطرها ممکن است برایت پیش بیاید.

هوش مصنوعی: اینجا به حالتی از زندگی اشاره می‌شود که فردی به خاطر حوادث و مشکلاتی که در طول عمرش تجربه کرده، نتوانسته به موفقیت یا آرامش دست یابد. او در الماس زندگی‌اش، تحت فشار و سختی باقی مانده و نتوانسته آنطور که باید، از زندگی‌اش بهره‌برداری کند.

هوش مصنوعی: ماه که روشن است و مرد پرهیزگار به خود می‌گوید که کارش خیلی سخت شده است.

هوش مصنوعی: اگر این مرد ناتوان هلاک شود، در این دنیا چیزی را نخواهد دید که پاک و ارزشمند باشد.

هوش مصنوعی: اگر کسی بتواند قلب دیگری را به دست آورد و از آن راز نگه‌داری کند، روزه و نماز او نیز پذیرفته می‌شود.

هوش مصنوعی: در اینجا سخن از انسانی است که در درون خود رازهایی دارد. هر حرکتی که می‌کند، نشانه‌ای از عمق درد و ناراحتی‌های آن رازهاست. این افراد با وجود ظاهری عادی، دنیای پنهانی از احساسات و رنج‌ها را در خود دارند.

هوش مصنوعی: سرِ بی‌خبر، به سمت زیبایی‌ها و شگفتی‌ها کشیده شد و پا از زمین برداشت.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که در لانه‌اش زندگی می‌کرد، به خاطر زیبایی و لذتی که داشت، از بین رفت و دیگر نمی‌تواند از خاک و آب بهره‌برداری کند.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای از لانه‌اش خارج شده و به آرامی به حالت هوشیاری بازگشته است.

هوش مصنوعی: از حال او نکته‌ای گرفت و به او خبر داد که دلیل حالش چیست.

هوش مصنوعی: زمانی که درمان دردی با آب انگور ممکن باشد، آن بیمار بیچاره عذری دارد و میتوان او را بخشید.

هوش مصنوعی: عطار از آن مکان تاریک و غم‌انگیز خارج شد و مریدانش در برابر در به احترام او ایستاده بودند.

هوش مصنوعی: شخصی به سوی خانقاه روانه شد، اما در مسیر با محتسب مواجه شد.

هوش مصنوعی: او را به دادگاه برد و گفت که این کافر شراب نوشیده است.

هوش مصنوعی: قاضی از او پرسید که آیا نوشیده‌ای؟ او جواب داد بله، اما قاضی به او گفت که در پاسخ خود اشتباه کرده‌ای.

هوش مصنوعی: می‌توان گفت: به نظر می‌رسد که تو نوشیدنی را جایز می‌دانی، اما بهتر است از مذهب او بپرسی و بدان که چه اعتقادی دارد.

هوش مصنوعی: او به او گفت: در مذهب مسیحی اشکالی ندارد که من در این ایمان مانند تیر راست هستم.

هوش مصنوعی: قاضی با دیدن زرق و برق و فریب آن چیز، احساس کرد که ننگ و عیب دارد و از آن رو، ناراحت شد.

هوش مصنوعی: تو همچون روحی پاک هستی که اگر کسی به تو دست یابد، می‌تواند روحی مطلق و نجات‌دهنده شود.

هوش مصنوعی: اگر به این فرهنگ و نور و زیبایی نپیوندی، دیگر مسلمان بودن تو جایز نیست.

هوش مصنوعی: او به عطار گفت: ای راهنمای من، زمان گذشته و من نیاز دارم هر چه زودتر تصمیم بگیرم.

هوش مصنوعی: هرگز کسی را ندیدم که به پیمانی محکم و ثابت پایبند باشد، در حالی که دل من به او آرامش یافته است.

هوش مصنوعی: اگر تو چنین اراده کرده‌ای که ایمان خود را بر من عرضه کنی، این کار برایت مجاز است.

هوش مصنوعی: از مقام و شخصیت والای آن شیخ اسلام که با تلاش و پشتکار خود، ثروت و امکانات زیادی به دست آورد، تجلیل کنید.

هوش مصنوعی: او در اسلام، دین خود را نو کرد و هیچ کمبودی در ایمان مردان وجود نداشت.

هوش مصنوعی: خروجی آرام و خوشحال مردم باعث شد که او نیمی از دارایی‌اش را به درویشی بدهد.

هوش مصنوعی: نفر دوم را نیز از گروه خود بیرون کرد و آن قدر او را تحریک کرد که از آب سرد خارج شود.

هوش مصنوعی: یکی به فرد مشهور و مورد احترام گفت: ای پیشوای مردم، به دوستانت اطلاع بده درباره این راز و وضعیت.

هوش مصنوعی: بیا بگو ببینیم شروع و پایان کار چطور است، و چندین دل را از زیر فشار رها کن.

هوش مصنوعی: فرید به کسانی که در دایره‌ی آگاهان و رازدانان بودند، درباره‌ی آن درجات و مقام‌ها توضیح و بازگو کرد.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که کسی که به دنبال حقیقت و رازها است، باید به دنبال فردی باشد که دل و نیتی پاک و باز دارد. به عبارت دیگر، برای درک عمیق‌تر و رسیدن به هدف خود، باید با کسانی همراه شود که درون‌شان از صداقت و اشتیاق برای کشف واقعیت‌ها پر است.

هوش مصنوعی: تلاش کن تا دل خود را به عبادت و طاعت مشغول کنی، زیرا دل افرادی که به خدا و دین عشق دارند، خود بنیاد و اساس دین است.

هوش مصنوعی: هیچ کس به ابلیس اطاعت نکرد و وقتی که مغرور شد، بالاخره آسیب دید.

هوش مصنوعی: اگر به فرمانبرداری از سرشت خود توجه نکنی، هرگز نخواهی دید که چقدر دل آرام می‌گیرد.

هوش مصنوعی: پس از اینکه عبادت و بندگی معنوی را انجام دادی، با دل و جان خود به شناخت حق و حقیقت بپرداز و به درک عمیق‌تری از آن برس.

هوش مصنوعی: خدا زمانی از تو راضی است که تو بتوانی به انسان‌های با دل و احساس راهی نشان دهی.