به قول شمس میگویدوقتی الله اکبرمیگویی یعنی خدابزرگ است تونیزچون کثرتی ازاوهستی بایدبزرگ شوی .ومقدمه این بزرگ شدن آنست که مادیده وگوش وزبانمان رابه بدآلوده نکنیم.نه بدببینیم ونه بدبگوییم ونه اجازه بدهیم که بدبشنویم.نظامی میگوید:
بدمشنو وقت گران گوشی است
زشت مگو نوبت خاموشی است
وحافظبسیارزیبابیان میداردکه منی که مشهورشدم درشهرم به عشق ورزیدن بخاطراین بوده که چشمم رابه بددیدن آلوده نکردم ویک همچین شخص بزرگی زبان وگوش خودرانیزبه بدآلوده نکرده وبزرگ میشودوپرتوافکنی ونورافشانی میکند:
منم که شهره ی شهرم به عشق ورزیدن
منم که دیده نیالوده ام به بددیدن
ویاحضرت مولانادراین زمینه می فرماید:
من غلام قمرم غیرفمرهیچ مگو
پیش من جزسخن شمع وشکرهیچ مگو
سخنی پسندیده میباشدکه مثل شمع وجودانسان راروشن کندومثل شکرکام آدم راشیرین نماید.

احسنت و درود جناب حاجی بنده