گنجور

بخش ۱۰۴ - تمثیل موبد اول

یکی گفتا بدان مانَد که در خواب
در اندازد کسی خود را به غرقاب
بسی کوشد که بیرون آورَد رخت
ندارد سود‌ش از کوشیدن ِ سخت
چو از خواب اندر آید تاب‌دیده
هراسی باشد اندر خواب دیده

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

یکی گفتا بدان مانَد که در خواب
در اندازد کسی خود را به غرقاب
هوش مصنوعی: یکی گفت که مانند این است که کسی در خواب خود را به داخل دریا بیندازد و غرق شود.
بسی کوشد که بیرون آورَد رخت
ندارد سود‌ش از کوشیدن ِ سخت
هوش مصنوعی: بسیاری تلاش می‌کنند تا چیزهایی را به دست آورند، اما اگر در این مسیر شایستگی یا ویژگی لازم را نداشته باشند، تمام تلاششان بی‌فایده خواهد بود.
چو از خواب اندر آید تاب‌دیده
هراسی باشد اندر خواب دیده
آنگاه که تاب‌دیده از خواب بیدار شود درمی‌یابد که کابوسی بود