هوش مصنوعی: خواننده، بیا و ابزار موسیقی را به صدا درآور و با نغمه‌ها و کلام زیبا، دل‌ها را شاد کن.

هوش مصنوعی: مرا با ملودی‌های زیبای خود نوازش کن و با نواختن چنگت، به من شادی بده.

هوش مصنوعی: هنگامی که روز جدیدی فرا می‌رسد و روشنایی دنیا را به ارمغان می‌آورد، صبح با موفقیت شب را به پایان می‌رساند.

هوش مصنوعی: از زیر نور آفتاب، گل شکوفه می‌زند و مه را مانند ماهی در آب فرو می‌برد.

هوش مصنوعی: سلطان بر تخت زرین نشسته است و بر کمرش کمری از گوهرهای درخشان بسته است.

هوش مصنوعی: همه افراد باهوش و دانا زیر تخت افلاطون نشسته‌اند و در حال معمولی به نظر می‌رسند، اما به طور پنهانی و به شکلی نمایشی، لباسی بر افراشته‌اند که نشان‌دهنده شخصیت و دانش آن‌هاست.

یعنی شاه از موسیقیی که (افلاطون) زد در عجب ماند که (افلاطون) این نسبت را از کجا دانست (نسبت امروزه هم ارز واژه مُد است در موسیقی غربی)

هوش مصنوعی: از او پرسیدند، ای پیر دنیا دیده، رازهای نهفته و پنهان را از درون خود بازگو نکن.

هوش مصنوعی: شما مانند کلیدی هستید که قفل دانش را باز می‌کند. به واسطه فکر و نظر شما، دانش و فهم به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: آیا تا به حال از دانایان کسی را شنیده‌ای که نسبت به شما به مهارت و دانش بیشتری دسترسی داشته باشد؟

در هستی هنری و اندیشه‌ای هست که به آن آگاهی نیافته باشی؟

هوش مصنوعی: افلاطون پس از اینکه آفرینش تمام شد، این گونه بیان کرد که این چرخ آسمانی همانند فیروزه است.

هوش مصنوعی: بیشتر از آنچه که جادوگری می‌تواند انجام دهد، کسی می‌تواند با دلی به ما هدایت کند که ما را به خود جذب کند.

هوش مصنوعی: اگر آن‌هایی که در گذشته با تدبیر و ترفند خود به پیروزی دست یافتند و برتری پیدا کردند،

هوش مصنوعی: در این روزگار، کسی نمی‌داند که معلم چه رازهایی را در دل خود دارد.

اگر شاه دستور دهد اندکی را بازگو کنم یک دهم نه بلکه یک صدم.

هوش مصنوعی: اجازه داده شد که از آغاز داستان بگویم، زیرا دانا درباره آن داستان صحبت خواهد کرد.

هوش مصنوعی: کس دانا و باتجربه به این شکل بیان کرد که ای پادشاهی که به علم و دانش علاقه‌مندی، من با تو سخن می‌گویم.

هوش مصنوعی: داستان از این قرار است که بخاری با سرعت و شتاب به حرکت درآمد و به زمین برخورد کرد و شکوفه‌های آن را شکافت. این حرکت نشان‌دهنده‌ی قدرت و اثرگذاری بخار بر زمین است.

هوش مصنوعی: هامون کلوخ را به کنار انداخت و از عمق زمین یک طلسم نمایان شد.

هوش مصنوعی: چهره‌ای زیبا و دلربا شکل گرفته و از آن صورت، شجاعت و قدرتی همچون اسب به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: یکی از پهلوهای اسب بلند شکاف و سوراخی مانند شکاف آب ایجاد شده است.

هوش مصنوعی: مثل این که خورشید از یک شکاف تابیده و تو به نقش و نگار پنهانی که در آنجا وجود دارد، پی برده‌ای.

هوش مصنوعی: شبی یک چوپان از کنار دره‌ای عمیق عبور کرد و در آنجا توده‌ای خالی و بی‌اثر را در دشت ساده و باز مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: شبی در آن دره عمیق، یک طلسمی ظاهر شد و درخشش خاصی داشت.

هوش مصنوعی: یک نفر در حالی که به چهره‌ی شخصی نگاه می‌کند، متوجه می‌شود که در وجود او شکاف یا نقصی وجود دارد که به نوعی با ذات و وجودش در ارتباط است.

هوش مصنوعی: در آن شکاف، نوری درخشان از خورشید تابید و همه‌ی دور و بر را روشن کرد.

بر آن، مرده‌ای کهن را دید که سالم مانده بود

هوش مصنوعی: دست او انقدر زیباست که انگشتری با نگینی درخشان مانند سیاره مشتری بر آن می‌درخشد.

هوش مصنوعی: او دستش را به آرامی بر روی او گذاشت و از انگشتش یک انگشتر بیرون آورد.

هوش مصنوعی: وقتی او انگشتری را در مشت خود دید، فوراً آن را در انگشتش گذاشت.

هوش مصنوعی: نقد شاهانه دیگری در آن جا پیدا نکرد، بنابراین ستودن را رها کرد و از آن مکان خارج شد.

هوش مصنوعی: گله به سمت جلو حرکت می‌کرد و در حالی که شاد بود، صبر و حوصله نشان می‌داد تا صبح فرا برسد.

هوش مصنوعی: وقتی که علم و دانش، مانند پرچم شیر، از آسمان بالا می‌رود و روشنایی خورشید را می‌تاباند.

هوش مصنوعی: شبان به نزد صاحب‌گله رفت و در کوه و دشت شروع به گله‌گذاری و شکایت کرد.

هوش مصنوعی: فردی که می‌خواهد چیزی را به فرد دیگر عرضه کند، باید بداند که ارزش آن چیز چقدر است، چه بهای کمی داشته باشد و چه بهای زیادی.

هوش مصنوعی: وقتی صاحب‌دام‌ها دید که شبان با لحن شیرین و فریبنده‌اش از رازها و درد دل‌هایش می‌گوید، فهمید که او به زودی وارد ماجرا خواهد شد.

هوش مصنوعی: از او حال میش و بره را پرسیدند و او پاسخ روشنی داد.

یعنی در حین گفتگوی شبان و صاحب گله، شبان زمان‌هایی ناپدید و از دیده غیب می‌شد.

هوش مصنوعی: دیگر راهی آشکار شد و از پنهان بیرون آمد. صاحب گله صدایش را بلند کرد و گفت.

هوش مصنوعی: چرا هر آن، از من پنهان می‌شوی؟ بار دیگر ناگهان ظاهر می‌شوی.

هوش مصنوعی: ببین چقدر در تقلید و فریبکاری مهارت پیدا کرده‌ای که خود را به شکلی فریبنده تزئین کرده‌ای.

( شبان ) از آن حرف (صاحب گله) در شگفت ماند و برای فهمیدنش به فکر فرو رفت

و دریافت که (علتش آن بود) با انگشتر در دستش بازی می‌کرد

هوش مصنوعی: نگین‌دان او به شکل ناگهانی و گاهی اوقات به سمت بالا می‌رود و گاهی هم به سمت پایین می‌آید.

هوش مصنوعی: هنگامی که نگین را بالا بردی، موقعیتی برای شبان رخ داد که آن را برای ناظر شفاف و واضح کرد.

هنگامیکه نگین انگشتر به کف دست چرخیده می‌شد شبان از نظر پنهان می‌گشت

هوش مصنوعی: نگین به‌گونه‌ای قرار داده شده بود که کسی نمی‌توانست صاحب آن را بشناسد و او در پس‌پرده‌ای پنهان بود.

هوش مصنوعی: زمانی که شبان از این بازی و حقایق آن باخبر شد، تصمیم گرفت تا آزمونی را در کوه و دشت انجام دهد.

هوش مصنوعی: زندگی، همچون بازیگری است که با مهارت و هنرنمایی، از لحظات خود استفاده می‌کند و گاهی به دستانش می‌چرخد و گاهی هم ممکن است چیزی را از دست بدهد.

هوش مصنوعی: چرا تصمیم خود را پنهان کردی؟ که این نگین را از دستت دور نکردی.

هوش مصنوعی: وقتی که تصمیم خود را مشخص کردی، نشان خود را بر جایی که باید باقی گذاشتی.

با آشکار و غیب شدن گرد شهر می‌گشت و هرچه خواست بدست آورد

هوش مصنوعی: روزی شخصی به طور پنهانی برخواست و نگین را که در دست داشت از بالای جایی برداشت.

هوش مصنوعی: یک نفر که بدنش عریان بود، با یک شمشیر هندی در دست به سمت پادشاه رفت و در جایی پنهان شد.

هوش مصنوعی: وقتی که انجمن از افرادی که خاص و برجسته بودند خالی شد، او به وضوح وجود خودش را نشان داد.

هوش مصنوعی: دل شاه را به خود ترسناک کرد و این ترس باعث شد که پادشاه تسلیم او شود.

هوش مصنوعی: به او هشدار داد و پرسید: «آرزو و خواسته‌ات چیست؟ و چه کسی تو را به اینجا فرستاده است؟»

هوش مصنوعی: شبانی به پیغمبر می‌گوید که زودتر به من بگو و از شانس خوبم خوشحال باش.

هوش مصنوعی: وقتی که می‌خواهم هیچ‌کس مرا نبیند، این تنها معجزه‌ای‌ست که می‌خواهم به آن دست پیدا کنم.

هوش مصنوعی: پادشاه از ترس همان مردم شهر به سرعت فرار کرد.

هوش مصنوعی: شبانی به قدری بزرگ و سرافراز شد که پادشاهی دوباره به او رجوع کرد.

هوش مصنوعی: به زیبایی توجه کن که چگونه مهر انگشتری می‌تواند به پیامبری رسانده شود.

هوش مصنوعی: حکیمان توجه کن که چگونه با خرد و دانایی، نگینی را خلق کردند و چطور به وسیله‌ی همان دانایی، آن را از جای خود برداشتند.

هوش مصنوعی: باید به گونه‌ای حیله و ترفند به کار برد که ما از پشت پرده راز چیزی را درک نکنیم و متوجه نشویم.

هوش مصنوعی: من به اندازه کافی به تفکر و تأمل پرداختم، اما نتوانستم راهی برای رهایی از این وابستگی پیدا کنم.

هوش مصنوعی: وقتی شاه این سخنان را شنید، به ستایش او پرداخت و متوجه شد که از او نشانه‌ای بر جای مانده است.

هوش مصنوعی: تمام نگهبانان آن مکان، از این داستان درس عبرتی گرفتند.