نشاط اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ناکامی من بود ز خودکامی‌ها</p></div>
<div class="m2"><p>این سوختگی‌ها همه از خامی‌ها</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تا کام دل دوست طلب کردم، شد</p></div>
<div class="m2"><p>کام دل من روا ز ناکامی‌ها</p></div></div>

دیوان نشاط اصفهانی به کوشش دکتر حسین نخعی - تصویر ۲۵

شمارهٔ ۲

ناکامی من بود ز خودکامی ها
این سوختگی ها همه از خامی ها
تا کام دل دوست طلب کردم شد
کام دل من روا ز ناکامی ها

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به ناکامی‌هایی که به خاطر خودخواهی‌هایش دچار شده، اشاره می‌کند. او می‌گوید که این زخم‌ها و سوختگی‌ها ناشی از ناپختگی‌اش است. در جستجوی رضایت و دلخوشی دوست بوده، اما نهایتاً به ناکامی و عدم دستیابی به خواسته‌هایش دچار شده است.

شمارهٔ ۱

هوش مصنوعی: پیروزی نداشتن من ناشی از غرور و خودخواهی‌ام است، و این دردهایی که دارم همه نتیجه ناپختگی و ناتوانی من است.

ناکامی من بود ز خودکامی‌ها

این سوختگی‌ها همه از خامی‌ها

هوش مصنوعی: وقتی که برای خوشحالی دوست به دنبال خواسته‌ها و آرزوهایش بودم، در این مسیر خودم نیز به آرزوهایم دست یافتم و ناکامی‌هایم از بین رفت.

تا کام دل دوست طلب کردم، شد

کام دل من روا ز ناکامی‌ها

شمارهٔ ۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده