نشاط اصفهانی » دیوان اشعار » مفردات » شمارهٔ ۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>باز خون دلم از چشم روانست بروی</p></div>
<div class="m2"><p>تا بروی تو دگر چشم که باز است امشب</p></div></div>

دیوان نشاط اصفهانی به کوشش دکتر حسین نخعی - تصویر ۳۰۸

شمارهٔ ۵

باز خون دلم از چشم روانست بروی
تا بروی تو دگر چشم که باز است امشب

هوش مصنوعی: این بیت شعر به بیان احساسات عمیق و غمناک شاعر اشاره دارد. او از دلی شکسته و اشک هایی که از چشمانش می‌ریزد صحبت می‌کند. همچنین، به رفتن کسی اشاره دارد که دلش را می‌شکند و در همان حال امید دارد که شب هنوز ادامه دارد و چشمانش باز است. به طور کلی، شاعر در تلاش است تا احساس درد و جدایی را منتقل کند.

شمارهٔ ۳

شمارهٔ ۴

هوش مصنوعی: دل من به شدت غمگین و پر از درد است و این اشک‌ها به روانی از چشمانم می‌ریزند. بهتر است بروی، چون دیگر چشمی که در انتظار تو باشد، باز نخواهد ماند.

باز خون دلم از چشم روانست بروی

تا بروی تو دگر چشم که باز است امشب

شمارهٔ ۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده