هوش مصنوعی: دیروز کسی به من گفت که فلان خواجه به دنبال جاه و مقام و مکانی برای زندگی‌اش است.

هوش مصنوعی: به او گفتم اگر دوباره او را دیدی، بگو ای آقا، ثروت و مقام تو چه ارزش دارد؟ زیرا جان تو بر گردن ماست.

هوش مصنوعی: ای خواجه، مراقب باش و نگران نباش، چرا که با وضعیت کنونی و بی‌پولی‌امان، چه دلیلی برای ترس از دشمن وجود دارد؟

هوش مصنوعی: طلا و نقره‌ای که برای زیبایی خود و دلت در جیب و دل قرار داده‌ای، در واقع گنجی است که از دامن ما به دست آمده است.

هوش مصنوعی: اگر تو مزرعه‌ای از محصول ضعیفان داشته باشی، حاصل آن ممکن است در هر دو جهان اندکی باشد، اما خوشه‌ای از محصول ما ارزش بیشتری دارد.

هوش مصنوعی: لباس و فرش نو ارزش و مقام ما را بالا می‌برد، اما همچنان پارچه و پوشش آسمان اعلی، کهنه و قدیمی بر تن ماست.

هوش مصنوعی: به دیگران چه مربوط که به اسب و الاغ خود حسادت ورزند، چون حرکت ما همانند چرخ گردان است.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی حقیقت را بفهمی، این خواجه چه ارتباطی به من دارد؟ چیزی که در تصور تو مانند باغی زیباست، در واقع برای ما به مانند خاکی بی‌ثمر است.