هوش مصنوعی: ای گدا، تو که در برابرِ در خانه‌ی صاحب‌جاهی به نظر می‌رسی، در زمان سلطنت تو، دیگران به تو افتخار می‌کنند.

هوش مصنوعی: سرگشته و حیران، این ستارهٔ درخشان آرزو دارد که از اولین قدم به قدم‌زدن با شایستگی و مقام تو بپردازد.

هوش مصنوعی: خاک پای تو، منبع حیات برای موجودات زنده بود و سد سکندر به تو آسیب نرساند، پس در این مسیر گمراهی بی‌خطر است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که کسی جز تصویر خواسته‌ات را نبیند، از کمبود و نقص در رسیدن به آرمان‌هایش در امان است.

هوش مصنوعی: جهان کهن دوباره جوان و تازه شده است، باد بهار همراه با زیبایی‌هایش وزیده و ای بهار، خطری که ممکن بود وجود داشته باشد، اکنون دیگر اهمیتی ندارد.

هوش مصنوعی: دوست قدیمی از چهره‌های تازه‌رو می‌خواهد که یار جدیدی بیاورد تا با آن، دلی شاد کند و در عین حال، از زندگی گذشته نیز لذت ببرد.

هوش مصنوعی: در دنیا با ناز و زیبایی رفتار کن و با شادی بر آسمان‌ها فرمانروایی کن تا همه بدانند که بندهٔ این درگاه چقدر باارزش است.