نظیری نیشابوری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بی چیزی احتیاج از کوی منست</p></div>
<div class="m2"><p>لب تشنگی نیاز از جوی منست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>نازکترم از مزاج گل ساخته عشق</p></div>
<div class="m2"><p>بیگانگی آفریده خوی منست</p></div></div>

شمارهٔ ۲۲

بی چیزی احتیاج از کوی منست
لب تشنگی نیاز از جوی منست
نازکترم از مزاج گل ساخته عشق
بیگانگی آفریده خوی منست

هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر احساس عمیق عاشقانه و نیاز به عشق و محبت هستند. شاعر با تأکید بر بی‌نیازی ظاهری خود از دنیای مادی، نشان می‌دهد که عشق و اتصال عاطفی او به محبوبش، جوی آب تشنگی‌اش را پر می‌کند. همچنین، اشاره به لطافت و fragility ناشی از عشق، نشان‌دهنده‌ی تنهایی و بیگانگی او در این حس عمیق است.

شمارهٔ ۲۰

شمارهٔ ۲۱

هوش مصنوعی: بی‌نیازی از هر چیز به خاطر آن است که تنها با عشق و محبت من می‌توان زنده ماند. این تشنگی و نیاز فقط از مسیر عشق من سیراب می‌شود.

بی چیزی احتیاج از کوی منست

لب تشنگی نیاز از جوی منست

هوش مصنوعی: من نرم‌تر از گل هستم و عشق، جدایی و بیگانگی را در وجود من به وجود آورده است.

نازکترم از مزاج گل ساخته عشق

بیگانگی آفریده خوی منست

شمارهٔ ۲۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده