نظیری نیشابوری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>در هجر تو مرگ همنشینم بادا</p></div>
<div class="m2"><p>منظور دو دیده آستینم بادا</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر بی تو به کام دل برآرم نفسی</p></div>
<div class="m2"><p>یارب نفس بازپسینم بادا</p></div></div>

دیوان نظیری نیشابوری با تصحیح و تعلیقات محمدرضا طاهری - نظیری نیشابوری - تصویر ۵۶۸

شمارهٔ ۲

در هجر تو مرگ همنشینم بادا
منظور دو دیده آستینم بادا
گر بی تو به کام دل برآرم نفسی
یارب نفس بازپسینم بادا

هوش مصنوعی: این شعر بیانگر دلتنگی عمیق عاشق از معشوق است. شاعر از شدت عشق و احساس جدایی، مرگ را به عنوان همدم خود می‌داند و می‌گوید که اگر بدون وجود معشوق نفس بکشد، آنگاه آن نفس برای او زهرآگین خواهد بود. در واقع، شاعر نمی‌تواند تصور کند که بدون معشوق زندگی کند و تنها خواهان وصال اوست.

شمارهٔ ۱

هوش مصنوعی: اگر در فراق تو بمیرم، همدم من باشد، و ای کاش دو چشمانم در آستینم مانند گلی پنهان شوند.

در هجر تو مرگ همنشینم بادا

منظور دو دیده آستینم بادا

هوش مصنوعی: اگر در زندگی بدون تو به آرزویم برسم، ای خدا، امیدوارم که آن نفس آخری نباشد.

گر بی تو به کام دل برآرم نفسی

یارب نفس بازپسینم بادا

شمارهٔ ۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده