هوش مصنوعی: هر لحظه گواهی بر وجود عشق و زیبایی است و می، خاصیت خاص خود را دارد. لب‌ها به هم می‌رسند و بوسه‌ها با لطافت و محبت رد و بدل می‌شوند، و جان انسان در Dance عشق غرق می‌شود.

هوش مصنوعی: شراب بی‌غش و خالصی از جرعه‌کشیدن در سبو به وجود آمده، مانند طلا خالص که از درون خود به حقیقت می‌رسد.

هوش مصنوعی: انگار در ویژگی‌های نافع او تمامی خواص اشیا جمع شده است.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به تصویر زیبایی از لحظه‌ای اشاره می‌کند که غواصی در زیر آب، در تلاش است تا مرواریدی را پیدا کند. او با دقت به شیشه‌ای که حاوی شراب است نگاه می‌کند و به نوعی عمق زیبایی آن را در می‌یابد. تضاد بین مروارید و شراب و دقت غواص، نمادی از جستجوی ارزش‌ها و زیبایی‌ها در زندگی است.

هوش مصنوعی: به خاطر نوشیدن شراب از جویبار پاک و باصفا، او در روز حسابرسی و جزا احساس امنیت و راحتی می‌کند.

هوش مصنوعی: زمانی که نوازنده موسیقی را آغاز کند، آنچنان دلنشین و خوشایند می‌نوازد که غم و اندوه را از دل‌ها می‌زداید و باعث آزادی از ناراحتی‌ها می‌شود.

هوش مصنوعی: ساقی که دست‌های نقره‌ای دارد، باید جامش را پر کند، چه از نقره باشد و چه از سرب.

هوش مصنوعی: اگر واعظ به ما پاسخ منفی دهد، ما نیز با این گفته او را خطاب قرار خواهیم داد که «قصه‌گو، قصه‌گو را دوست ندارد.»

هوش مصنوعی: هر فردی که به راهی برود و به خدا برسد، می‌تواند مانند نظیری از عبادت و اخلاص باشد.