هوش مصنوعی: بدون تو نه از غم خوشحالم و نه در خانه‌ام با زیبایی آشنا، بلکه خانه‌ام بی‌تو ویرانه و خراب است.

هوش مصنوعی: مرغی که آزاد است، به خانه‌اش باز نخواهد گشت چون به دام و طعمه‌ای که در اختیارش قرار دارد، خوشحال است.

هوش مصنوعی: من خود از دل فرزندم جدا شده‌ام، ولی کودکان دیگر با دیوانه خوشحال هستند.

هوش مصنوعی: من اشک‌هایم را در ماه نیسان نشان می‌دهم و به دیگران می‌گویم که با زیبایی و دل خوشی می‌توانند این درد را ببینند.

هوش مصنوعی: انسانی که دلش به اندازه کافی بزرگ نیست، نمی‌تواند بفهمد که چگونه باید خواب‌های شیرین و داستان‌های زیبا را تجربه کند.

هوش مصنوعی: باید صبر کنم تا بتوانم درد دل کنم، زیرا زهر این نوشیدنی خوش را در درونم احساس کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من به راحتی ادعای سواری چابک می‌کنم، حتی اگر چهره‌ام را از تو برگردانده‌ باشم، با این حال با شهامت و شجاعت این کار را انجام می‌دهم.

هوش مصنوعی: من بابت فرار کردن شکرگزاری می‌کنم، زیرا هم در برابر مصاف هستم و هم از این شادی لذت می‌برم.

هوش مصنوعی: سوزاندن یک صف آتشکار آسان نیست، هرچند که از پروانه‌ای زیبا و خوش جلوه می‌کند.

هوش مصنوعی: مرد بصیر و عمیق‌نگر چرا باید در کاری اقدام کند که باعث ناراحتی خودی‌ها می‌شود، در حالی که دیگران از آن خوشنود می‌شوند؟

هوش مصنوعی: در مکانی که در حال شادی و آزادی هستند، عیبی وجود ندارد. در اینجا هم فرد دیوانه خوشحال است و هم فرد عاقل خوشبخت.