هوش مصنوعی: برای دل وماهی خود به شکایت پرداختم و در روز محاسبه، اعمال خود را کنار گذاشتم.

هوش مصنوعی: زمانی که به تماشای معشوقه‌ی عفیف و با تقوا می‌نشینیم، با چشمانی اشکبار و دل‌شکسته به سراغ دردی که در دل داریم می‌رویم.

هوش مصنوعی: من اگر در پیش تو ارزش و مقام کمتری دارم، این تقصیر من است و خودم خواسته‌ام که به این شکل باشم تا مورد پسند خریدار خودم قرار گیرم.

هوش مصنوعی: دل من همچون کالایی است که خریداران زیادی دارد. مثل آفتاب که با گرما و نورش زندگی را رونق می‌بخشد، من نیز با عشق و محبت خود به تو، زندگی‌ام را پویاتر و با نشاط‌تر می‌کنم.

هوش مصنوعی: می‌ترسم که به تدریج عادت کنی به ستمگری و بر زیبایی‌های خودخواهی‌ات غافل شوی.

هوش مصنوعی: ای دل، ناامید نباش؛ چرا که صیادان، خود را در دام‌هایشان گرفتار می‌کنند و نمی‌توانند نجات پیدا کنند.

هوش مصنوعی: در زندگی‌ات، شب گذشته «نظیری» به خاطر تو، مرگ دشوار خود را آسان کرد.