هوش مصنوعی: فروشنده‌ی گوهر، ارزش آن را از درونش می‌شناسد و به همین دلیل نمی‌تواند کسی به اندازه‌ی آن به من پاداش بدهد.

هوش مصنوعی: سخن مانند پاداش و پاداش گویندگی است، پس نیکو سخن بگو و از مخفی کردن گنج‌ها و پاداش‌ها خودداری کن.

هوش مصنوعی: در اثر تاریکی ناشی از کسوف، زمان به گونه‌ای تاریک و غم‌انگیز گذشت که حتی شعله‌های روشنایی نیز در تلاش برای درخشش و تابیدن به هم نزدیک شده‌اند.

هوش مصنوعی: به خاطر دل‌زدگی و ناراحتی که از وضعیت باغ دارم، به حدی فریاد می‌زنم که شاید بلبل به خاطر صدایم به پرواز درآید و از نغمه‌خوانی من خوشحال شود.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که به اوج سخن پرواز می‌کند، همانند طوطی‌ای است که به زیبایی کلام مسیح سخن می‌گوید. چه بسا که انسان بتواند به خاطر شنیدن این سخنان، جانش را فدای آن کند.

هوش مصنوعی: خدای بزرگ و با عظمت که ابتدا و بنیاد آفرینش را سبب شده و از اوست که انسان‌ها برای ستایش و ثناگویی الهام می‌گیرند.

هوش مصنوعی: ای کاش معجزه‌ای که در کلام امام اهل سخن وجود دارد، بر تو روشن شود. تو باید از مسیح پیروی کنی و به او اقتدا کنی.

هوش مصنوعی: هر کسی نتواند به اندازه تو صحبت کند، باید آنچه را که گفته، فراموش کند و نادیده بگیرد.

هوش مصنوعی: تو آن کسی هستی که در گلزار، نظم و ترتیب کارخانه‌ات به مشکی می‌ماند که در دامن نسیم خوشبو می‌پیچد.

هوش مصنوعی: هرگاه در جمعی حضور یابی و شعرهای خود را بخوانی، نسیم صبحگاهی هم از زیبایی و لطافت آن غنچه‌ای که باز می‌شود، شرمنده خواهد شد.

هوش مصنوعی: گاهی سخن تو به وضوح بیانگر معانی عمیق است، مانند شاهدی که در هنگام دعا کردن حضور دارد و مقصود را نمایان می‌سازد.

هوش مصنوعی: در زیر پوشش شعر، زیبایی معنا به خاطر طبع زشت نفسانی که نمی‌خواهد آن را بپذیرد، پنهان است.

هوش مصنوعی: اگر شخص نادانی به دنبال چیزی باشد و خود را در برابر او زیبا جلوه دهد، از حیا نمی‌تواند سرمه‌ای به چشمانش بزند.

هوش مصنوعی: حتی اگر هزار سال هم تلاش کنیم و دست نیاز را دراز کنیم، باز هم باز کردن گره‌ای که در ابرویش وجود دارد، کاری دشوار و غیرممکن است.

هوش مصنوعی: اما درخواست‌های احمقانه به درگاه او معتبر نیست، مانند دعاهایی که بی‌ریا و خالصانه انجام می‌شوند.

هوش مصنوعی: وقتی که دشمن نتواند به هدف خود دست یابد، تنها راهی که برایش باقی می‌ماند، ناروا سخن گفتن و تهمت زدن به دیگران است.

هوش مصنوعی: همیشه دقت کن که نوشته‌هایت تحت نظارت و شاهد هستند، زیرا ناهوشیاری یا اشتباه در نوشتن، اعتبار کلام تو را زیر سوال می‌برد.

هوش مصنوعی: خداوند را سپاس که آن قلمی که شیرینی کلام را بیان می‌کند هر بار که نوشته می‌شود، زیبایی سخن را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: صدای او به طرز قابل قبولی و با تفکری عمیق به شیوه‌ای منظم و هماهنگ برای بیان پیام‌ها و فراخواندن درک می‌شود.

هوش مصنوعی: در نشست تو، نظیری از کلام پنهان وجود دارد که به خاطر بی‌ادبی، جایی برای شعر آوردن ندارد.

هوش مصنوعی: شعر گفتن در حقیقت بیان کردن زیبایی‌های زندگی و احساسات است، که مانند خاکی است که در برابر ارزش و زیبایی کیمیا قرار دارد. به عبارت دیگر، هنر شاعری و سخنوری، ارزشمندی و زیبایی خاصی دارد که باید به آن توجه شود.

هوش مصنوعی: اگر فکری به ذهن تو بیفتد، باید آن را با دانش و آگاهی عمیق پرورش دهی و به دریاهای مختلفی از علم و تجربه آشنا کنی.

هوش مصنوعی: این عبارت به زیبایی بیان می‌کند که نمی‌دانم چقدر خصوصیات و ویژگی‌های تو به صورت طبیعی و ذاتی وجود دارد، اما هر چه بیشتر از بخشش و عطا کردن برآید، این خصوصیات بیشتر و بیشتر خواهد شد. در واقع، به نوعی می‌خواهد بگوید که تو به قدری فراموش‌نشدنی و شگفت‌انگیز هستی که هر چه بیشتر ببخشی، درخشندگی‌ات بیشتر می‌شود.

هوش مصنوعی: دشمن که در مقابل تو به قدرت و شجاعت خود می‌بالد، باید در برابرش مانند یک گربه‌ی نازک‌نرم عمل کنی و او را همچنین تغذیه کنی.

هوش مصنوعی: عقیق خالص و باکیفیت، نشان‌دهنده‌ی کلامی ارزشمند است و نگین سلطنتی نمی‌تواند به سادگی به سنگ آسیاب تبدیل شود.

هوش مصنوعی: اگر دل‌ها را با زیبایی جلب کنی، دیگر حریفان نمی‌توانند مقابله کنند زیرا جذبه و کشش تو آنقدر قوی است که می‌تواند همگان را تحت تأثیر قرار دهد.

هوش مصنوعی: اگر امید من به نعمت‌های پاک و تربیت شده باشد، می‌توانم در سخن ادعای ماندگاری و بقای خود را بیان کنم.

هوش مصنوعی: رقیب، زاری و التماس را کنار بگذار و از سمت دوست به دور برو، زیرا بیان مشکلات به شیوه‌ای که ما می‌خواهیم، بسیار دشوار است.

هوش مصنوعی: همیشه تا زمانی که آزادگان وجود دارند، روح و شخصیت تو را به اوج آسمان و بزرگی می‌برد.

هوش مصنوعی: قد معاند پس از کشمکش بسیار، چنان خمیده و ضعیف می‌شود که گویی نیاز دارد تا برای ایستادن، عصا کند.