نیر تبریزی » سایر اشعار » شمارهٔ ۷۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای سرمه‌سای چشم بتان خاک راه تو</p></div>
<div class="m2"><p>صد حلقه دل به حلقهٔ زلف سیاه تو</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر در سر است قتل جهانیت باک نیست</p></div>
<div class="m2"><p>بر پای خود کشم به قیامت گناه تو</p></div></div>

شمارهٔ ۷۹

ای سرمه سای چشم بتان خاک راه تو
صد حلقه دل به حلقه زلف سیاه تو
گر در سر است قتل جهانیت باک نیست
بر پای خود کشم به قیامت گناه تو

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و عشق به معشوق اشاره دارد. شاعر به چشم‌های زیبای معشوق و زلف سیاه او اشاره می‌کند و می‌گوید که عشق به او باعث شده است تا دلش را به او بسپارد. همچنین، اگرچه ممکن است این عشق به او آسیب برساند و حتی به قیامت بیانجامد، شاعر اعلام می‌کند که با وجود همه این‌ها باز هم انجام این گناه را بر دوش می‌کشد.

شمارهٔ ۷۷

شمارهٔ ۷۸

هوش مصنوعی: ای سرمه‌ساز چشمان معشوقان، من که خاک راه توام و صد حلقه دل دارم که به زلف سیاه تو وابسته است.

ای سرمه‌سای چشم بتان خاک راه تو

صد حلقه دل به حلقهٔ زلف سیاه تو

هوش مصنوعی: اگر در وجود من، آرزوی نابودی دنیا وجود داشته باشد، نگران نیستم؛ چون من خود را در روز قیامت با گناه تو مجازات می‌کنم.

گر در سر است قتل جهانیت باک نیست

بر پای خود کشم به قیامت گناه تو

شمارهٔ ۷۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده