هوش مصنوعی: وقتی که از شوق عشق به دیوانگی رسید، لشکری از احساسات و هیجانات به سمت حریم خیمه‌اش یورش آورد.

هوش مصنوعی: ناله و فریاد فقرا به آسمان بلند رسید و از خیمه‌ها بیرون آمد.

هوش مصنوعی: در میان هیاهو و جنجال، دشمن از هوش رفته است و صدای نالهٔ خواهرش به گوشش می‌رسد.

هوش مصنوعی: ای فرمانده کاروان، مردم کوفه بر علیه ما فریاد زدند و به سمت غارت ما آمدند.

هوش مصنوعی: چشم‌هایت را باز کن و ارتش بزرگی را که در دشت در حال حرکت است ببین. دستت را برای کمک دراز کن، زیرا وضعیت نگران‌کننده‌ای پیش آمده و مشکلات از حد گذشت.

هوش مصنوعی: غنچه‌های باغ بوتراب از بین رفتند و گلستان خراب شد.

هوش مصنوعی: وقتی شاه این صدای دردآور را شنید، خداوند حق بین را دوباره بینا کرد.

هوش مصنوعی: بدون هیچ تردیدی به سوی لشکر رفت و رفتار او هیچ تاثیری از خود نشان نداد و سرش را به زمین گذاشت.

هوش مصنوعی: وقتی که خداوند بزرگی در جایی آرام گرفت، به کسانی که دل‌تنگ بودند با لحنی سرزنش‌آمیز روی آورد.

هوش مصنوعی: ای گروهی که به کفر و بدی عقیده دارید، اگر از روز قیامت و حسابرسی آن ترسی ندارید، پس باید در نظر داشته باشید که عواقب کارهای‌تان چه خواهد بود.

هوش مصنوعی: به یاد بیاورید که چگونه باید آزادگی را از صفات خود به نمایش بگذارید و در پیش روی دیگران قدم بردارید.

هوش مصنوعی: اگر خونی از من بر شما بریزد، حلال و مجاز نیست، پس باید به این عقل‌های نادان پاسخ دهم.

هوش مصنوعی: ای گروهی که عهد و پیمان شما ضعیف است، برگردید! توجه کنید که ابتدا باید خون من را بر زمین بریزید.

هوش مصنوعی: شمر، فرد پست و زبون، با گروهی از سربازانش به سوی خداوند با عظمت رفت و او را به خاطر رفتارهایش سرزنش کرد.

هوش مصنوعی: فضای آسمان به رنگ آبی درآمد و هیچ‌کس از اتفاقاتی که در دل آن رخ داده، باخبر نشد و نمی‌داند که او با پادشاه چه کرده است.

هوش مصنوعی: زمانی که بلای عظیمی بر سر جهان آمد، حقیقتی پنهان نمایان شد که تیر زهرآلود به جان مردم نشسته است.

هوش مصنوعی: علویان در بالاترین مرتبه عرش، تاج قرب و نزدیکی به خداوند را بر سر دارند و این مقام را بر زمین نیز نمایان می‌سازند.

هوش مصنوعی: آشیانه چهار مادر به یاد می‌آید و لرزه بر تن هفت نیاکان می‌افتد.

هوش مصنوعی: از آسمان، فرشته‌ای به زمین آمد و با شور و هیجان، مردم را تحت تأثیر قرار داد.

هوش مصنوعی: گاهی به چپ می‌دوید و گاهی به راست، ای گروه! این نور، نور چشم مصطفی است.

هوش مصنوعی: کسی بر سر جدش ایستاده و با حسرت به قد و قامت او نگاه می‌کند.

هوش مصنوعی: می‌ترسم که یک آه و ناله، دنیا را به هم بریزد و آتش در دشت زندگی انسان‌ها برافروزد.

هوش مصنوعی: ای قربانی عشق، ای فرزند خلیل، فدای تو می‌شوم به اندازه‌ی صد هزار جبرئیل.

هوش مصنوعی: بدون تو، مقام نبوت به نابودی رفته و خاک زمین بر سر جبرئیل ریخته شده است.

هوش مصنوعی: دختر زهرا با فریاد و آه بسیار، با پاهای برهنه به سوی میدان جنگ رفت.

هوش مصنوعی: در اینجا به تصویرگری از صحنه‌ای غم‌انگیز و وحشتناک اشاره شده است که وجود یک بدن در میان خون و جانیان را روایت می‌کند. این تصویر نمایانگر روزی است که قتل و ستم به اوج خود رسیده و ستمگران بر مردم ستم می‌کنند. احساس شدت و تلخی این لحظه باعث عمق بیشتر اندوه و بی‌پناهی افراد می‌شود.

هوش مصنوعی: خشم و غیرت الهی مانند صاعقه‌ای به صدا درآمد و بر پسر سعد اعتراض کرد.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف وضعیتی می‌پردازد که در آن شخصی در زیر شمشیر یا خطر بزرگ به حالت استراحت و سکون قرار دارد، در حالی که دیگری در مقام قدرت و اشراف، به او نگاه می‌کند. این تصویر از تضاد میان آرامش و نگرانی یا خطر حکایت دارد.

هوش مصنوعی: پس از آن، آن بانوی باحیا و با غیرت با لحن تند و تیز به لشکر دشمن اعتراض کرد و آنها را مورد خطاب قرار داد.

هوش مصنوعی: این حسین است، ای ملت بی وفا، که وارث علی (حیدر) و فرزند پیامبر (مصطفی) است.

هوش مصنوعی: اگر خون او نبود، خون خداوند نیز وجود نمی‌داشت.

هوش مصنوعی: این جهان فانی و تلخ، جایی برای خوشبختی مسلمانان نیست و در این دیار بی‌دینی، حتی یک نفر هم از صفات نیک مسلمانان دیده نمی‌شود.

هوش مصنوعی: زمانی که شاه صدای آشنا را شنید، با حسرت به سمت خواهرش نگاهی انداخت.

هوش مصنوعی: عزیزم، برگرد به خیمه، چون در این دشت نبرد، باران تیغ می‌بارد.

هوش مصنوعی: ای خواهرم، به خیمه برگرد تا زیر خنجر، جانم را نبینی که چگونه می‌رود.

هوش مصنوعی: ای خواهر عزیزم، به نزد من برگرد که مرگ در کنارم نشسته و من به شدت در ناراحتی هستم.

هوش مصنوعی: ای همدم غم‌انگیزم، برگرد تا نبیند که سرم به روی نیزه می‌رود.

هوش مصنوعی: این مکان، شهری معمولی نیست؛ بلکه در حقیقت، دشت کربلاست که عشق در آن در زمان سختی‌ها و مشکلات به اوج خود می‌رسد.

هوش مصنوعی: به سمت خیمه‌ها بازگرد و در شب، موزیک و شادی را آغاز کن و فضای شلوغ و پرجنب و جوش را به وجود آور.

هوش مصنوعی: زنان را دور خود جمع کن، مانند پروانه‌هایی که دور شمع می‌چرخند.

هوش مصنوعی: به یاد بیاور آن روزهای شاد و دلپذیر، اشک‌هایت را بریز و با دل شاد زندگی کن.

هوش مصنوعی: وقتی دختر زهرا به خیمه برگشت، به همراه دیگر بانوان شروع به ناله و فریاد کرد.

هوش مصنوعی: هر آنچه که تقدیر و سرنوشت آرزو کرد، در نهایت برای شاه دین به وقوع پیوست و سر او به دار آویخته شد.

هوش مصنوعی: صدای تکبیر از دور بلند شد و شور و هیجانی بر گنبد سبز ایجاد کرد.

هوش مصنوعی: وقتی صدای تکبیر او به آسمان رسید، نیزه‌اش بلند شد و همه‌ی افراد کافر و دل‌سخت نیز به تکبیر گفتن پرداختند.

هوش مصنوعی: آری، کسی که از او به وضوح سخن می‌گوید، همانند مسیح است و خود او هم در پس پرده، به زیبایی و روشنی سخن می‌گوید.

هوش مصنوعی: اگر او بگوید، جهان به واقعیت تبدیل می‌شود و اگر او حرکت کند، جهان پر جنب‌وجوش خواهد شد.

هوش مصنوعی: کسی که آگاهی و بینش دارد، می‌داند که صدای این نی از کجا می‌آید و چه پیوندی با آن سر دارد.