هوش مصنوعی: زمانی که سوارکار دین به ضعف و ناتوانی افتاد، با اراده‌ای قوی به سمت مرکب تندرو شتابان رفت.

هوش مصنوعی: ای شاهزاده‌ی بزرگ، تو همچون اسبی رهوار و زیبا هستی که در دشت‌ها می‌تازد و زیبایی‌ات مانند گل مریم درخشان است و تو را با تزییناتی مانند طوق و لگام می‌آرایند.

هوش مصنوعی: پوشش تو مثل پارچه‌ای خزدار است و پرچمت از بال‌های فرشته الهی ساخته شده است.

هوش مصنوعی: رشته‌ای که از پرتوهای آفتاب درست شده، مانند یک افسار طلایی برای تو عمل می‌کند.

هوش مصنوعی: زیبایی حوران در بهشت برای زیبایی و جذابیت گیسوان عطرآگین تو به هم بافته شده است.

هوش مصنوعی: مرغزار سبز این کشت، درختان و گیاهان زیبا و پربار دارد که شبیه به زیبایی‌های طاووس بهشت است.

هوش مصنوعی: در این بیت به زیبایی و شکوه یک چیز اشاره شده است که با موادی با ارزش و گرانبها ساخته شده است. عظمت و درخشش این چیز نشان‌دهنده‌ی هنر و مهارت بالای سازنده‌اش است. به طور کلی می‌توان گفت که این توصیف به جلوه‌های زیبای آسمان و نعمت‌های آن اشاره دارد که در واقع نمادهایی از بهشتی پر زرق و برق و دل‌انگیز هستند.

هوش مصنوعی: بخاطر عشق تو، دل شاد و در عین حال آتشین دارم. زیبایی تو برای من مانند هلال ماه است که بر آسمان درخشان می‌باشد و من با یاد تو همچنان درگیر ناز و زیبایی تو هستم.

هوش مصنوعی: به خاطر دلتنگی و عشق به تو، در آرزوی وصال و نزدیک شدن به مقام و جایگاه تو هستم.

هوش مصنوعی: این زمین بوی سرزمین محبوب را می‌دهد، راهی که پیموده‌ام مانند ذوالجناح (اسب امام حسین) را به عقب برگردان.

هوش مصنوعی: ای ذوالجناح، اکنون بار سنگینت را به زمین رها کن تا یاری به سوی محبوبش برود.

هوش مصنوعی: قدم خود را از جلو بردار که در راه عشق جز دو قدم بیشتر باقی نمانده تا به حضور محبوب عشق برسی.

هوش مصنوعی: تو با سلامت این سرزمین را ترک کن، من می‌خواهم در کنار یارم ساکن شوم.

هوش مصنوعی: خاک این مکان بویی به من می‌دهد که یادآور دوستی عزیزم است و حس نزدیکی به او را در من زنده می‌کند.

هوش مصنوعی: شخصی که بال دارد، به سوی محل خیمه‌ها می‌رود و به زینب پیام می‌دهد که ای همسر درد و اندوه.

هوش مصنوعی: حسین تو به دست قوم ستمگر کشته شد، پس گریه کن و عزاداری کن، چرا که دیگر امیدی برای بازگشت نیست.

هوش مصنوعی: بیا و تماشا کن که چگونه در خون غوطه‌ور شده است؛ دیگر هرگز او را زنده نخواهی دید.

هوش مصنوعی: ذوالجناح، اسب امام حسین، به ناله و زاری می‌پردازد و به صهیل (اسب دیگر) می‌گوید که ای داور جهان، خداوند بزرگ، بر حال ما رحم کن.

هوش مصنوعی: این زندگی برای من دشوار و ناپسند است، زیرا از دوستان و هم‌ نسلان خود شرمنده‌ام.

هوش مصنوعی: وقتی بعد از این همه خطر، بر بی وفایی من شناخته شوم، آیا این کار درست است؟

هوش مصنوعی: هرگاه که بر صحنه محشر قدم می‌گذارم، ای بزرگوار و با شکوه، نگاهی به چشمانت دارم.

هوش مصنوعی: اگر به سراغ دیگران بروی، دیگر نیلوفر نخواهی بود. چون رنگ و حالت من از نگاه تو از بین می‌رود.

هوش مصنوعی: شاه به خاطر زاری و نالهٔ مردمی که به او می‌رسند، دلسوزی‌اش افزایش می‌یابد و از زخم‌های عمیق و دردناک آن‌ها آگاه می‌شود.

هوش مصنوعی: عهد و پیمان را رها کرد و از قدرت و ثروت فاصله گرفت، در نتیجه در دنیا تحولی عمیق و خروش ایجاد شد.

هوش مصنوعی: از جایگاه بلند عرش خداوند، سوره توحید به زمین نازل شد.

هوش مصنوعی: بر زمین لرزشی رخ داد و پشت سمک (شخصیتی در داستان) به رنگی سیاه درآمد، در حالی که آفتاب در آسمان تابیده بود.

هوش مصنوعی: وحشیان از چرا کردن دست کشیدند و ناله‌ای بلند بر آسمان تاریک سر دادند.

هوش مصنوعی: آسمان به رنگ سیاه درآمد و طوفانی شبیه به طوفان قوم عاد به‌پا شده است، گویی فردای قیامت در خاطرها زنده شده است.

هوش مصنوعی: به خاطر وزش باد، غبار تاریکی از زمین نینوا به آسمان رفته است.

هوش مصنوعی: وقتی در آسمان غباری تیره و تار شد، چشم بینای مسیحا (نجات‌دهنده) به آن خیره ماند.

هوش مصنوعی: آسمان به خاطر توقف پرواز پرندگان از چرخش خود باز نایستاده و به حرکت خود ادامه می‌دهد. هر جایی که پرنده نتواند پرواز کند، نشان‌دهنده مشکلی در آنجا است، اما این موضوع تأثیری بر حرکت آسمان ندارد.

هوش مصنوعی: در بهشت سوگواری برپا شده است و حوری‌ها با موهای خوشبو و عطرآگین خود در آنجا حضور دارند.

هوش مصنوعی: سنگ‌ها در کوه و دشت به شدت اندوهگین شدند و به اندازه‌ی اشک‌های زنان در خیمه‌ها، به حال خود گریستند.

هوش مصنوعی: فرشتگان با بلندای ناله و فریاد به خدمت آمده‌اند، ای نگهدارنده عرش بزرگ.

هوش مصنوعی: این جا اشاره به عقب‌نشینی و دل‌سردی نیست، بلکه به ادامه‌ی راه و تلاش برای حقیقت اشاره دارد. این مسیر هنوز به پایان نرسیده و یادآور شخصیت‌های بزرگ تاریخی و مذهبی است که در این راه پیشتاز بوده‌اند. این افراد همچون نور و منبع الهام برای پیروان خود به حساب می‌آیند و نشانه‌هایی از پاکی و فضیلت را در خود دارند.

هوش مصنوعی: آفرینش و هستی به دست خداوند است و اوست که امور را در دست دارد و با اراده خود آن را گسترش و محدود می‌کند.

هوش مصنوعی: این مفهوم به این شکل است: آیا منطقی است که فرزند نبی بزرگوار به دست کافران و دل‌های بی‌ایمان کشته شود؟

هوش مصنوعی: پس از نور، جلوه‌ای از خداوند که هستی را آفریده، پرده کنار رفت و روشنایی نمایان شد.

هوش مصنوعی: صدا و پیامی از جایگاهی فراتر به آنها رسید که آنانی که در درک راز عشق ناتوانند، به سوی آن دعوت می‌شوند.

هوش مصنوعی: اگر این آزمایش و اختیار نبود، آتش از نور جدا نمی‌شد.

هوش مصنوعی: مدتی نمی‌گذرد که این شمشیر آتشین من انتقامم را خواهد گرفت.

هوش مصنوعی: وقتی که ذوالجناح به زمین فرود آمد، در حال سجده به خاک افتاد.

هوش مصنوعی: گفت: ای فرمانده‌ی قضا و سرنوشت، این سر به تسلیم و این مسیر را با رضایت می‌پذیرم.

هوش مصنوعی: من در روزهایی که به تو عهد بستم، اعلام کردم که برای حفاظت از ناموس تو، جانم را فدای تو می‌کنم.

هوش مصنوعی: شکر و سپاس به خاطر این که آن عهد و پیمان محقق شد، این حسین و این سرزمین کربلاست.

هوش مصنوعی: ای کاش می‌توانستم جان‌های زیادی داشته باشم تا بتوانم به خاطر تو و در مسیر تو فدا شوم.

هوش مصنوعی: هر چیزی که برای تو فدا کرده‌ام، نتیجه‌اش این است که هنوز جانی در من باقی مانده و آن هم از آن توست.

هوش مصنوعی: این بیت بیان می‌کند که در حضور تو، من خودم را فراموش می‌کنم و وجودم برایم بی‌مفهوم می‌شود. کسی که این احساس را درک کند، در واقع وجود واقعی‌اش را نمی‌شناسد.

هوش مصنوعی: از گل آدم بوی تو را شنیدم و برای رسیدن به تو راه‌های زیادی را پیمودم.

هوش مصنوعی: من منتظر هستم که یک پروانه بیاید تا مرا به درون خانه‌ام راهنمایی کند.

هوش مصنوعی: پاسخی از سوی خداوند به او رسید که خانه‌ای که در آن هستی، کاملاً متعلق به توست.

هوش مصنوعی: خانه متعلق به توست و ما همگی در این خانه مهمان تو هستیم، همچون لنگرهایی که در افق به تو وابسته‌اند.

هوش مصنوعی: در این خانه، خداوندی وجود دارد؛ بنابراین هر چیزی را که داخل آن باشد، مطابق میل و پسند توست.

هوش مصنوعی: کافران شمشیرهای ظلم و ستم را به دست گرفتند و برای ریختن خون، بر اسب‌های خود تاختند.

هوش مصنوعی: جمعیت کفور به خاطر شور و هیجان خود، دشت را به حرکت درآورده و به سمت جایی پر از شور و نشاط رفتند.

هوش مصنوعی: هر کسی که به سراغ او می‌آید تا او را بکشد، از دیدنش بدنش می‌لرزد و دچار ترس می‌شود.