هوش مصنوعی: گفت: ای پادشاه، من مانند اسبی هستم که در آتش خوش می‌تازد و مانند فرشته‌ای از آتش هستم.

هوش مصنوعی: این بیت به بیان احساساتی قوی درباره مبارزه با نیروهای منفی و شیطانی می‌پردازد. شاعر از یک مقام یا پیشوای خود درخواست می‌کند تا حکم کند و او را در برابر این نیروهای شوم کمک کند. در واقع، او احساس می‌کند که تحت فشار و آزار این نیروهاست و از نایب خداوند می‌خواهد که به او یاری دهد.

هوش مصنوعی: او گفت: من بودم که با فرمان بزرگم آتش را برای ابراهیم گلستان کردم.

هوش مصنوعی: من مصیبت و عذاب شدیدی را فرستادم که همچون صاعقه‌ای است که بر نسل‌های پیشین نازل شده است.

هوش مصنوعی: من به عنوان سخنگوی خداوند هستم و شهادت می‌دهم که من همان آتش‌افروزی هستم که در کوه طور می‌درخشد.

هوش مصنوعی: به آرامی بر درد و رنج من نزن، زیرا این درد ناشی از عشق است که تمام وجودم را فراگرفته است.

هوش مصنوعی: از نزدیک شدن به آتش من دوری کن، ای فرشته، تا آسیب نبیند چادرت.

هوش مصنوعی: این وعده‌ای است که به عشق مربوط می‌شود، نه وعده‌ای که به عمر و زندگی معمولی مربوط باشد. زید در اینجا به دنبال صیاد می‌گردد تا شکار کند.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم، می‌توانم با یک شعلهٔ آتش، جهانی را که در غرب است، بسوزانم و شعلهٔ آن را تا شرق برسانم.