هوش مصنوعی: وقتی مقام رهبری و امامت مثل صدفی خالی از درهای عظمت و ارزش‌ها شده است.

هوش مصنوعی: شاه، به عنوان بزرگ‌ترین و بهترین، چیزی ارزشمند برای بخشش ندارد جز دُرّی که متغیر و ناپایدار باشد. در کنار او، چیزی دیگر باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: شیرخوارگی که در دامن پرعاطفه بزرگ شده است، وصفش عبدالله و نامش علی است.

هوش مصنوعی: در دوران کودکی، مسیح به عشق و محبت اشاره می‌کند و خود را بنده خدا می‌نامد، در حالی که در آغوش عشق و محبت قرار دارد.

هوش مصنوعی: برای تعلیم و آموزش در مورد گواهی شهادت، نیاز به ورود روح مقدس به دل مادر است.

هوش مصنوعی: ماهی که در دریا و از نوع خاصی است، در آستانه هدف قرار گرفتن یک تیر از نمرود است. این تصویر نمایانگر تهدید و خطر برای یک قوم یا گروه است.

هوش مصنوعی: در گذشته، وقتی که یاد و تقدس مام عصمت در دل‌ها جا داشت، شیر به جای پستان تیر، خون می‌نوشید.

هوش مصنوعی: در دوران کودکی، عشق به کودکان آموخته می‌شود و این عشق به قدری عمیق است که حتی به پیران کهن نیز یادآوری می‌شود.

هوش مصنوعی: کودک کوچک اما به معنای بسیار بزرگ که از نظر عقل و اندیشه می‌تواند بزرگ‌تر از آنچه به نظر می‌رسد، جلوه کند.

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که هرچند ممکن است چیزی در ظاهر کوچک و ناچیز به نظر برسد، اما در واقع می‌تواند دارای عظمت و اهمیت بسیاری باشد. مانند ستاره‌ها که در آسمان به نظر می‌رسند کوچک هستند، اما در حقیقت بیشتر آن‌ها بسیار بزرگ و قدرت‌مندند.

هوش مصنوعی: وقتی عشق به اوج خود رسید، به سمت خیمه‌ی شاه شهید روانه شد.

هوش مصنوعی: اصغر را در آغوش رباب دید که مانند هلالی در کنار خورشید خوابیده است.

هوش مصنوعی: چهرهٔ کودک مانند برگ بید در دی‌ماه است و شیر در پستان مادر ناپیدا شده است.

هوش مصنوعی: یک کودک کوچک با زبان حال خود می‌گوید: "ای پادشاه، من امیر شیرها هستم."

هوش مصنوعی: تو همه را با شراب عشق سیراب کردی، اما عشق من از آن کمتر نشد.

هوش مصنوعی: من در کنار خود، بچه‌ای را می‌بینم که اشکی ریزان است. اشک‌ها را از چشمانم پاک نکن، زیرا من از این دنیا به دنیا آمده‌ام.

هوش مصنوعی: هرچند که زمان فداکاری و ایثار به پایان رسیده، اما نیاز است که فرصتی فراهم شود تا جان‌ها مانند خون شیر به جوشش بیفتند.

هوش مصنوعی: در اثر نوشیدن نوشیدنی خوشمزه از آن می، نوعروس بختش را در آغوش گرفت و شادی را تجربه کرد.

هوش مصنوعی: عباس به واسطه‌ی وجود مِی و شراب سرمست شده است و در این حال، دست به اقداماتی بزرگ و شجاعانه می‌زند و از تمام امکانات و داشته‌هایش برای انجام کارهایش بهره می‌برد.

هوش مصنوعی: وقتی آن می پرستو از پا افتاد، با سرش به سمت میدان وفا آمد.

هوش مصنوعی: یک جرعه از جام حاوی تیر و دشنه را در گلویم بریز، زیرا خیلی تشنه هستم.

هوش مصنوعی: من تشنه‌ام و آبم از جوی کوچه‌ای که تیره و تار است، کم می‌شود. صبرم به انتها رسیده و به جای شیر، خون در رگ‌هایم جاری است.

هوش مصنوعی: تا ابر نبارد، چمن نمی‌تواند خوشحال شود و تا کودک نگریاند، نمی‌تواند از شیر بهره‌مند شود.

هوش مصنوعی: آن کودک که شبیه ماه بود، در کنار دریا، مرواری را داخل دل دریا پیدا کرد.

هوش مصنوعی: بله، درست است. ماهی که در دور است، در کنار خورشید جایگاه ویژه‌ای دارد.

هوش مصنوعی: دختر ماه به سمت میدان جنگ رفت و با شامیان چهره‌های تیره‌پوست روبه‌رو شد.

هوش مصنوعی: گفت: ای کافران دلبد، بدخواه! ما رفتنی هستیم و شما آب زلال را بسته‌اید.

هوش مصنوعی: اگر من گناهکارم، در پیشرفت کودک هیچ گناهی وجود ندارد و او از هر نظر پاک است.

هوش مصنوعی: آب که پیدا نیست و کودک هم به سرعت و بی‌صبرانه از شیر مادرش جدا شده است.

هوش مصنوعی: چرا نباید جانش را فدای کربلا کند در حالی که کنار آب، ماهی تشنه‌لبی وجود دارد؟

هوش مصنوعی: از این خونی که در فرات جریان دارد و عشق حضرت زهرا را به همراه دارد، جرعه‌ای به فرزندان پیامبر (ص) بخشیده شده است.

هوش مصنوعی: پادشاه در حال صحبت با کودک خواب‌آلود است که قطره‌ای آب از نوک تیرش به او داده‌اند.

هوش مصنوعی: حرمله तیری را در کمان گذاشت و آن تیر بر سرتاسر آسمان طنین انداخت.

هوش مصنوعی: من چون تیر از کمان رها می‌شوم، او مانند پرنده‌ای بر گلوی او نشسته است.

هوش مصنوعی: وقتی آن گردنبند از هم گسست، تیر جان‌کاه از بازوی یدالله آزاد شد.

هوش مصنوعی: این چه تیری است که به دل نشسته و چه کمانی آن را رها کرده است. هیچکس این‌گونه تیرهایی به سوی دل نفرستاده است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس اثر دو نشان را بر چرخ پیر که کمان‌زه‌ای را فرود آورده است، ندیده است.

هوش مصنوعی: تیر که از بازوی آن شخصیت بزرگ عبور کرد، بر دل مجروح پیامبر نیز اثر گذاشت.

هوش مصنوعی: نوک تیر و حلقه‌ای که دور گردن یک کودک ناتوان است، ای آسمان، تو می‌لرزی و از کمان یک تیر در حال پرتاب می‌خوری.

هوش مصنوعی: شخصی تیر را پراند و گفت ای داور، از میان گروه کافران برای من قضاوت و حکم کن.

هوش مصنوعی: این نوجوان پیامبر تو کمتر از دامن شتری که در کنار توست نمی‌باشد.

هوش مصنوعی: از ناله و گله‌های او به خاطر ظلم ثمود، غیرت به سراغ آن قوم لجوج و سرسخت آمد.

هوش مصنوعی: سلطان به آسمان می‌فشارد آن خون پاک را و از آن تنها یک قطره به زمین بازنمی‌گردد.

هوش مصنوعی: سخن به ساکنان آسمان‌ها رسید که به زمین بیایید و در میدان سختی‌ها قرار بگیرید.

هوش مصنوعی: به تماشای آن کودکان عشق بنگرید که چطور به راه عشق گام می‌گذارند.

هوش مصنوعی: به آن پرنده‌ای که به دست ما آمده و در آسمان‌ها سیر می‌کند نگاه کنید؛ چه طور در خون غلتیده و روی زمین می‌افتد.

هوش مصنوعی: مسیرهایی که افراد باتجربه و دانا هرگز نتوانسته‌اند طی کنند، چگونه ممکن است که یک کودک در یک شب آنها را بپیماید؟

هوش مصنوعی: این بوی خوش از خون زیبایی است که به سوی محبوب فرستاده شده، و این هدیه‌ای است از جانب محبوب.

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و صفای معشوق اشاره می‌کند و از او می‌خواهد که همچون گل، زنده و دل‌انگیز باشد و آسمان را با زیبایی‌های خود آراسته کند. این بیان حاکی از عشق و شیفتگی عمیق شاعر به محبوبش است که می‌خواهد او درخشش و جلالی فراتر از او را به دنیای اطرافش بدهد.

هوش مصنوعی: اینک ماه پرور و دوست‌داشتنی ما به مهمانخانه‌ ما می‌آید و فرصتی دیگر برای دیدار فراهم می‌شود.

هوش مصنوعی: مرواریدهای قیمتی را به دام می‌آورید، زیرا این دانه‌های گرانبها هرگز به زمین نمی‌افتند.

هوش مصنوعی: او را مخفی نگه‌دارید، زیرا او گنجی است که از دوست ما به یادگار مانده است.

هوش مصنوعی: اگر حتی یک قطره از این خون به زمین بریزد، جهانی طوفانی و ویران کننده به پا خواهد شد.

هوش مصنوعی: شاهینی که تیر خورده، با دست پادشاه بر روی سرش نگاه کرد و در حالی که پریشان و نگران به نظر می‌رسید، به او نگریست.

هوش مصنوعی: گلِ لبش با یک لبخند شکفت در کنار درخت خواب، آرام و دلنشین بود.

هوش مصنوعی: چه بگویم که آن کودک شهید در آن آینه روشن چه چیزی مشاهده کرد؟

هوش مصنوعی: گشودن لب‌ها به لبخند به چه علت بود و نثار شیرینی و قند به چه دلیل اتفاق افتاد؟

هوش مصنوعی: راز ثروت و گنج در دل آن لبخند شیرین نهفته است.

هوش مصنوعی: راز آفرینش آدم و حوا از گل و سجده‌ی فرشتگان در برابر آنهاست که نشان‌دهنده‌ی پاکی و عشق آنهاست.

هوش مصنوعی: راز بعثت پیامبران صبر و استقامت آنهاست، و این استقامت در برابر مصائب و بلایایی است که بر سر محبوبان خدا می‌آید.

هوش مصنوعی: در این دنیا عشق میان خدا و انسان‌ها از همان ابتدا وجود داشته است و این عشق، پیمانی است که در عالم ارواح بسته شده است.

هوش مصنوعی: صدایی به او رسید و گفت: ای پادشاه، این کودک شیرخواره‌ات را به ما بسپار.

هوش مصنوعی: ما به او شیر می‌دهیم و او را با آرامش در گهواره‌ای از نور می‌خوابانیم.

هوش مصنوعی: شاه آن گوهری باارزش را در زمین پنهان کرد و اندوه را بر سر آسمان‌ها نشاند.

هوش مصنوعی: بله، عاشقان برای به دست آوردن رضایت معشوق حاضرند به راحتی جان خود را فدای او کنند.

هوش مصنوعی: عشق از سرچشمه‌ای پاک و ناب نشأت می‌گیرد و برای عاشقان، جایی امن و آرامش‌بخش است که آنان را به یکدیگر و به حقیقت نزدیک می‌کند.

هوش مصنوعی: در آن سرزمینی که معشوق حضور دارد، نه سخن از بزرگان و نه از کوچک‌ترها اهمیت دارد.