نسیمی » دیوان اشعار فارسی » رباعیات » شمارهٔ ۳۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>حرفی است حقیقتی که ذاتش خوانند</p></div>
<div class="m2"><p>ترکیب و کلام و هم صفاتش خوانند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آنان که چو خضر یافتند آب حیات</p></div>
<div class="m2"><p>آن ذات و صفات را حیاتش خوانند</p></div></div>

شمارهٔ ۳۲

حرفی است حقیقتی که ذاتش خوانند
ترکیب و کلام و هم صفاتش خوانند
آنان که چو خضر یافتند آب حیات
آن ذات و صفات را حیاتش خوانند

هوش مصنوعی: این اشعار به حقیقت و ذات اشاره دارند که به آن "حقیقت" می‌گویند. همچنین می‌گوید که ترکیب و کلام و صفات آن حقیقت نیز وجود دارد و کسانی که مانند خضر، آب حیات را یافته‌اند، آن ذات و صفات را حیات می‌نامند. به طور کلی، این جملات به جستجوی حقیقت و ارتباط آن با حیات اشاره دارند.

شمارهٔ ۳۰

شمارهٔ ۳۱

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که یک واقعیت وجود دارد که به آن ترکیب و کلام می‌گویند و همچنین ویژگی‌ها و صفات آن نیز شناسایی شده‌اند.

حرفی است حقیقتی که ذاتش خوانند

ترکیب و کلام و هم صفاتش خوانند

هوش مصنوعی: کسانی که مانند حضرت خضر، آب حیات را یافته‌اند، وجود و ویژگی‌های آن را زندگی واقعی می‌نامند.

آنان که چو خضر یافتند آب حیات

آن ذات و صفات را حیاتش خوانند

شمارهٔ ۳۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده