هوش مصنوعی: من به حقیقت حقیقی وصل شده‌ام، ای کسی که از پیوند دور شده‌ای، این بسیار بعید است.

هوش مصنوعی: زمانی که ستاره سعاد در آسمان درخشید، مانند قمری درخشان با ارتباطات محکم به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: ای خوابیده در شب، آیا به عشق و علاقه‌ات توجهی نداری و شب را در بی‌خبری می‌گذرانی؟

هوش مصنوعی: در جام نشانه‌های روشنی از عشق وجود دارد که کافی است تا متوجه شوی چه احساسی در دل داری.

هوش مصنوعی: ای روح خوش‌پرواز، من در عطش هستم، به من بنوشان که بی‌نهایت تشنه‌ام.

هوش مصنوعی: هر عاشق در عشق تو به نوعی شهید شده است، زیرا او در این مسیر جان خود را فدای عشق کرده است.

هوش مصنوعی: تو هستی و من تو هستم؛ تو چشمان من هستی پس از آن‌که تمام اضافات کنار رفتند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که هدف دارد، بر اساس این دلیل کافی است که همین نکته برای اثبات آن کافی است.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که ای کسی که فکر می‌کنی تمام روزهای تو به خوبی و خوشی سپری شده، باید بدانی که آن روزها از دست رفته‌اند.

هوش مصنوعی: جز تو دیگران هلاک شدند و امروز فقط چیزی که باقی‌مانده، همان ذات تو است.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به این موضوع اشاره می کند که در زمان‌هایی که تنها خود را به یاد می‌آورد، نمی‌تواند نسبت به کسانی که در زندگی‌اش حضور دارند یا تأثیرگذار هستند، بی‌توجه باشد. به عبارت دیگر، وقتی فقط به خود فکر می‌کند، نمی‌تواند از وجود دیگران در زندگی‌اش غافل شود.

هوش مصنوعی: تو روشنی‌دهنده‌ای در آسمان و زمین، تو چراغی هستی و تو محفظه‌ی نور.

هوش مصنوعی: اگر در جهان شریک و همتایی داشتم، هرگز او را شریک نمی‌کردم و فقط لات را می‌پرستم.

هوش مصنوعی: نسیم به آرامی گنجینه‌ای را آشکار کرد که همواره برای چهره‌ها آینه‌ای است.