هوش مصنوعی: ای کسی که همیشه در ذهن من هستی، قلبم به خاطر نبودن لبی شیرین و نمکین تو دچار درد و رنج است.

هوش مصنوعی: اگر شب و روز به فکر وصالت باشم، چه تعجبی دارد که یک عاشق غمزده همیشه در خواب و خیال محال غوطه ور است.

هوش مصنوعی: اگرچه بدی خوبان در وفا بیشتر است، اما وفای اندک من، بدی تو را بیش از حد نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: دل من برای وصال تو سخت در تنگناست، زیرا بزرگی و عظمت تو فرای آن است که من یک درویش به آن برسم.

هوش مصنوعی: هر کس به نوعی تحت فشار و زحمت قرار دارد، اما من، که بدشانس و دلداده هستم، از جانب خودم با درد و رنج بیشتری مواجه‌ام.

هوش مصنوعی: هرچند که آزار و ظلم، ویژگی خوبان به حساب می‌آید و این بت بی‌رحم مرا به کشتن رساند، اما عشق من به او همواره باقی است.

هوش مصنوعی: گرچه لب‌های تو مانند گوهری شیرین و دلچسب است، اما با وجود رقبایت، زخم‌ها و دردهای زیادی به دل من وارد آمده است.

هوش مصنوعی: نسیمی به احترام قدم او سر خود را پایین آورد و هنوز به خاطر این کار شرمنده است و با خجالت سرش را پایین نگه داشته است.