هوش مصنوعی: تاج سلطنتی که در ابتدا شکلی شبیه به سر دارد، هر کسی که به عشق آن تاج از سر خود بگذرد، همیشه خوشبخت و شادمان خواهد بود.

هوش مصنوعی: فقر یک نوع سلطنت است و نباید از آن غافل شویم، زیرا افرادی که با فقری روبه‌رو هستند، برای افرادی با ثروت و قدرت هم قابل توجه هستند و حتی می‌توانند قصرهای قدرتمندان را به ویرانه تبدیل کنند.

هوش مصنوعی: اگر از فرهنگ و دنیای خود چیزی داری، آن را خرج کن، زیرا جمع‌آوری ثروت برای بی‌عملان و ناکارآمدان هیچ نتیجه‌ای نخواهد داشت و بی‌ثمر است.

هوش مصنوعی: انسان باید اراده و عزم راسخی داشته باشد، نه اینکه فقط به جمع‌آوری مال و ثروت بپردازد. چرا که ثروت در نهایت زودگذر و بی‌ارزش است و عمر انسان مانند بادی زودگذر به پایان می‌رسد.

هوش مصنوعی: این جهان مانند مهمان‌سرا است و انسان‌ها همچون مهمانانی در آن به سر می‌برند. مرگ نیز به‌مانند زنگی است که بر در این مهمان‌سرا قرار دارد و به ما یادآوری می‌کند که روزی باید آنجا را ترک کنیم.

هوش مصنوعی: هر کسی، چه ثروتمند باشد و چه فقیر، باید از این مسیر عبور کند، زیرا در نهایت همه به یک مقصد مشترک خواهند رسید.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی از همراهان خود جدا نشوی، باید به دنبال سبکی بار بودن باشی، زیرا دزدان در کمین هستند و اینجا جایی بسیار خطرناک است.

هوش مصنوعی: افراد کافر به مرگ فقط به دنبال ثروت و مادیات هستند و از غفلتشان غافل‌اند. در هر جا که فکر و توجه به دنیا وجود داشته باشد، نگرانی کمتری درباره دین و معنویت احساس می‌شود.

هوش مصنوعی: ای دل! از میخانه‌ای که نماد اتحاد است، جرعه‌ای بنوش که این جام، مانند آیینه‌ای برای درویش، نشان‌دهنده عظمت و بزرگی اسکندر است.

هوش مصنوعی: خودت را بشناس تا به حقیقت پی ببری. هر کسی که به شناخت درونی دست یابد، فرشتگان نیز در خدمت او خواهند بود.

هوش مصنوعی: انسان تجلی و نماد واقعیات الهی است و این واقعیت که من بیان کردم، نشان دهنده این است که در اعماق وجود، حقایق ناب وجود دارد.

هوش مصنوعی: جسم انسان مانند یک طلسم است و روح او از حقیقت الهی برخوردار است. هر کسی که خود را به این صورت ببیند، از فرشتگان بالاتر است.

هوش مصنوعی: تمام موجودات دنیا از نور یک منبع واحد نشأت می‌گیرند. آب از دریا به وجود می‌آید و گاهی به شکل باران و گاهی به شکل جواهرات نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: بسیاری از نخل‌ها از یک نهر آب می‌نوشند، اما میوه هر کدام رنگ و طعم خاص خود را دارد.

هوش مصنوعی: اصلیت خداوند یکتا و همیشگی است و هیچ تغییری در آن نیست. روح تو از نور الهی برخوردار است و عقل تو همانند پیامبری است که هدایت می‌کند.

هوش مصنوعی: وجود انسان از ذات بزرگ خداوند سرچشمه می‌گیرد. هر کسی این موضوع را درک نکند، از حیوانات نیز پایین‌تر است.

هوش مصنوعی: برای درک عمیق علم، باید به معنای آن توجه کنی و نه فقط به شکل ظاهری‌اش. علم ظاهری به مانند نهالی است که میوه‌ای ندارد و فاقد باروری است. پس باید به عمق علم و معنی آن بپردازی تا به حقیقت برسید.

هوش مصنوعی: ما به درستی و حقیقت پی بردیم ای آقا! لطفاً بر ما خرده نگیرید، چرا که محبوب ما در بی‌پناهی و زیبایی‌اش که در دسترس همه است، به ما نشان داده شده است.

هوش مصنوعی: اختلاف‌ها تنها به ظاهر و شکل مربوط می‌شوند، اما در باطن همه‌ چیز یکی است. اگر خود را برتر از دیگران نبینی، این موضوع برای تو قابل درک و پذیرفتنی خواهد بود.

هوش مصنوعی: هرگاه چیزی به دستت رسید، ظاهر آن را کنار بگذار و به عمق و باطنش توجه کن؛ چون درون بسیاری از چیزها رازها و معناهای پنهانی وجود دارد که باید کشف شوند.

هوش مصنوعی: خودشناسی به معنای درک و شناخت درست از وجود و جایگاه واقعی خود است و این شناخت به ما کمک می‌کند تا حقوق و مقام خویش را بهتر بشناسیم. مانند قول مرتضی که می‌گوید، کسی که به درستی خود را بشناسد، در واقع به رهبری و هدایت خود نائل می‌شود.

هوش مصنوعی: این شناخت و آگاهی به خوبی قابل درک است؛ پس چه نیازی به دلیل داری؟ زیرا همه موجودات به روشنی از نور و روشنایی آفتاب نشأت می‌گیرند.

هوش مصنوعی: در ویرانه وجود تو نکته‌های ارزشمندی از دانش وجود دارد. اما برای دستیابی به این دانش، دلیری لازم است و نباید به خاطر ترس از موجودات خطرناک، از جستجوی آن دوری کرد.

هوش مصنوعی: سنجاب و نقره، اساس و بنیاد تخت پادشاهان را تشکیل نمی‌دهند، زیرا تخت طلا برای دیوانگان فقط توده‌ای از خاکستر است.

هوش مصنوعی: کسی که بر روی چیزهای با ارزش و مرفه زندگی می‌کند، به آسانی نمی‌تواند از جان خود بگذرد، اما آن کسی که در شرایط سخت و بر روی زمین‌های ناهموار زندگی می‌کند، راحت‌تر می‌تواند جان خود را فدای چیزی کند.

هوش مصنوعی: اگر به دنبال دریافت خوبی از خداوند هستی، خودت باید نیکوکاری کنی؛ زیرا کسی که ذاتش پاک و نیکوست، هرگز از دیدن خوبی‌ها غافل نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که خودت دوست نداری با دیگران نیز نکن، گویی هر روز، روز قیامت است.

هوش مصنوعی: مال زیاد و بی‌حد، در نهایت می‌تواند موجب سختی و رنج روحی شود. هرچند به نظر می‌رسد در ابتدا با شیرینی و لذت همراه باشد، اما در واقعیت، مثل زهر عمل می‌کند.

هوش مصنوعی: زمانی که عزرائیل برای گرفتن جان تو بیاید، ثروت و زر هیچ فایده‌ای نخواهد داشت. در آن لحظه باید جان خود را تسلیم کنی، جایی که ثروت اهمیتی ندارد.

هوش مصنوعی: اگر مال و ثروت همین باشد، چاه بهتر از مقام و اعتبار است؛ چرا که در دنیا مقام می‌تواند جان را به درد آورد، اما آب، جان را زنده می‌کند و پرورش می‌دهد.

هوش مصنوعی: هر کسی که به پرواز اراده و هدف خود نایل آید و از دام طمع رها شود، همچون پرنده‌ای آزاد و سبکبال زیر سایه‌ی بزرگترها و قدرت‌ها زندگی می‌کند.

هوش مصنوعی: آدم نادان به خاطر تن پروری و تنبلی، چاق و بی‌تحرک شده است، در حالی که کسی که به خود سختی می‌دهد و در فعالیت‌هایش کوشا است، مانند اسب تند و لاغر است.

هوش مصنوعی: دنیا برای برخی از مردم مانند کودکی است که از سینه‌ی مادر شیر می‌خورد، اما در واقع چیزی جز ناپاکی و زشتی نیست. این افراد گمان می‌کنند که آنچه به دست می‌آورند بهترین چیزهاست، در حالی که در حقیقت آن‌ها از یک منبع زشت و بی‌ارزش تغذیه می‌کنند.

هوش مصنوعی: افراد با دل و جان خود نمی‌توانند حتی لحظه‌ای از یاد خدا فاصله بگیرند، و افسوس بر کسانی که فقط به فکر منافع مادی و ثروت هستند.

هوش مصنوعی: مردم دنیا به خاطر ثروت و زر و جواهر، به سخنان و نصیحت‌های عالمان و واعظان توجهی ندارند و گوششان به این پندها سنگین شده است، مانند کسی که ناشنواست.

هوش مصنوعی: کسی که در تمام عمر به خاطر بی‌توجهی فقط به جمع‌آوری ثروت پرداخته است، در لحظه مرگ وقتی که با فرشته مرگ روبرو می‌شود، به شدت نگران و مضطرب خواهد بود.

هوش مصنوعی: آدمی که به دنیا و مال آن دلبسته است، در وجودش دردها و زخم‌های زیادی ناشی از حرص و طمع وجود دارد. او ممکن است فکر کند که این مشکلات ناشی از چیز دیگری است، اما در واقع این زخم‌ها نتیجه عشق به مادیت و دنیای مادی هستند.

هوش مصنوعی: وارثان همیشه منتظر مرگ صاحب مال هستند تا از او ارث ببرند، چون سگ‌ها که در دل خود آرزوی مرگ الاغ را دارند.

هوش مصنوعی: زمانه با زیبایی و جذابیتش مردم را فریب می‌دهد؛ دل خود را به خوش‌خیالی و فریب آن پیر فریبکار نسپارید.

هوش مصنوعی: هر بار که به محبوب می‌نگری، قلبت با هر نفس عاشقانه می‌شود؛ گاهی با لطافت و جاذبه‌اش و گاهی با تندی و خطر.

هوش مصنوعی: دل خود را به دستان او نسپار، زیرا اگر از حال او خبر داری، می‌دانی که این عروس بی‌شرم به دنبال کشتن همسرش است.

هوش مصنوعی: هر زمان که او با چشمان بازیگوشش چیزی می‌سازد، طرز و روش خاصی دارد. نکته جالب اینجاست که به خاطر فریب‌هایی که می‌زند، بهتر است از مسیر او دوری کنی، زیرا او بسیار هنرمند و بازیگر است.

هوش مصنوعی: اگر جان تو به دست درویشی برود، غصه نخور. چرا که درویشی خود، افتخاری بزرگ است، حتی اگر آن درویش پیغمبر باشد.

هوش مصنوعی: عشق و محبت واقعی که از جانب حق است، در دل کسی که به مال دنیا دلبسته است جا نمی‌گیرد، ای عزیز! کشوری که دو پادشاه در آن وجود دارد، هرگز به امنیت نخواهد رسید.

هوش مصنوعی: اگر به دنبال شرابی هستی، تنها می واحدت را بخواه، زیرا از این شراب می‌توان به بیداری و جان دوباره رسید، اما در خطر از دست دادن خود نباش.

هوش مصنوعی: هر چیزی را که از نظر زیبایی یا زشت بودن مشاهده می‌کنی، به آن ایراد نگیر و از آن فاصله بگیر. اگر کسی عیبی بر کاری بگذارد، او در واقع در حال بدگویی از سازنده‌ی آن است.

هوش مصنوعی: مردم در کار و زندگی خود مشغول هستند و فردی که تنها به عیب‌جویی مشغول است، نمی‌تواند به درستی آنچه را که ارزشمند و باطنی پاک دارد، ببیند.

هوش مصنوعی: از یک معدن، هم آهن و هم فولاد استخراج می‌شود، اما یکی تبدیل به آیینه می‌شود که زیبایی را نشان می‌دهد و دیگری به نعل خر که کاربردش برای حرکت است.

هوش مصنوعی: به جای اینکه به عیب‌های دیگران توجه کنی، به عیوب خودت فکر کن. کسی که نقاط ضعف خودش را ببیند، از همه هوشیارتر و بیناتر است.

هوش مصنوعی: دل من از صبح زود با نور و روشنی جدیدی پر شده است، و این وصف آن پادشاهی را می‌کند که پرتو وجودش به قدری درخشان است که خورشید هم به او ارادت می‌ورزد.