بخش ۷۴ - جواب دادن فرامرز
که این کوه نبود بجز آدمی
کجا اصل دارد ز خاک و زمی
همان نرگسش چشم و گل هست روی
همه بوستان سنبلش هست موی
دلش خسرو و دست جنگی سپاه
زبان پاک دستور و تن بارگاه
همان مطبخش معده و چشم و روی
وزآن پس درختش ز فرهنگ جوی
خرد شاه میوه سخن های نغز
همان بار گفتار پاکیزه نغز
به گیتی چنان دان که شاخ خرد
زچرخ و زمین سر به سر بگذرد
برهمن مر او را پسندید و گفت
که گلزار دانش نشاید نهفت
بخش ۷۳ - سؤال کردن پیر برهمن از فرامرز: بدو گفت کای مهتر روزگاربخش ۷۵ - سؤال کردن برهمن: دگر گفت کی پهلو دلپذیر
اطلاعات
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
که این کوه نبود بجز آدمی
کجا اصل دارد ز خاک و زمی
هوش مصنوعی: این کوه، چیزی جز انسان نیست که از زمین و خاک ایجاد شده است.
همان نرگسش چشم و گل هست روی
همه بوستان سنبلش هست موی
هوش مصنوعی: چشمش مانند نرگس و رویش مثل گل است و در تمام باغ، موهایش شبیه سنبل میباشد.
دلش خسرو و دست جنگی سپاه
زبان پاک دستور و تن بارگاه
هوش مصنوعی: دل شاد و شجاعی دارد و دستش در دست جنگجویان است. زبانش پاک و فرمانبردار است و جسمش در خدمت تخت و بارگاه.
همان مطبخش معده و چشم و روی
وزآن پس درختش ز فرهنگ جوی
هوش مصنوعی: معده و چشم و چهرهات همانند یک مغازهی خوشمزه هستند و از آن پس، درختی از دانش و فرهنگ برمیآید.
خرد شاه میوه سخن های نغز
همان بار گفتار پاکیزه نغز
هوش مصنوعی: عقل و خرد به مانند میوههای خوشمزه و زیبا هستند، که به سخنان زیبا و درست شکل میدهند. این سخنان پاک و نیکو، همانند میوهای خوشمزه از بار مفاهیم معنوی و درست است.
به گیتی چنان دان که شاخ خرد
زچرخ و زمین سر به سر بگذرد
هوش مصنوعی: در جهان به گونهای بیندیش که عقل و خرد، از آسمان و زمین به طور کامل عبور کنند.
برهمن مر او را پسندید و گفت
که گلزار دانش نشاید نهفت
هوش مصنوعی: او را برهمن پسندید و گفت که نباید گلزار دانش را پنهان کرد.