هوش مصنوعی: روزی فرامرز و گرگین و کیدشاه پیش یکدیگر حاضر شدند.

هوش مصنوعی: دلیر هندی چنین گفت: "چشمان من از تماشای روی زیبایت سیر نمی‌شود."

هوش مصنوعی: من تصمیم گرفتم به دیار جیپال بروم و آن جا که مرز را می‌توان رد کرد، به سمت وطنم حرکت کنم.

هوش مصنوعی: حالا من آرزو دارم که از تو چیزی بگویم، تو هم خوب گوش کن و زیاد درگیر نشو.

هوش مصنوعی: زراسب، فرزند گران‌قدر توس، کسی است که دارای مقام و سلطنت است و با نیرو و قدرتی همچون فیل و صدای طبل در میدان نبرد حاضر می‌شود.

هوش مصنوعی: او از نژاد مشهور و بزرگ زرتشت آمده و نسلش به پیشوایان و بزرگانی چون کاوس می‌رسد.

هوش مصنوعی: بیژن و گیو در روز جنگ، به فکر شیر و قدرت نهنگ نیستند.

هوش مصنوعی: فرزند زال از مادرش به دنیا آمده و نژادش به پدرش گیو و گودرز برمی‌گردد. او با فضیلت و شرافت زاده شده است.

هوش مصنوعی: برادر او را دارد و هفتاد و هشت نفر از او حمایت می‌کنند، زمین زیر پایشان کوه و دشت است.

هوش مصنوعی: در درگاه کاوس، همه ایرانیان از نظر مقام و شخصیت برابر و محترم هستند.

هوش مصنوعی: برای عروس یابی تدبیرهایی اندیشیده شده است. اکنون کدخدا چه نظری درباره این کار دارد و در این باره چه خواهد گفت؟

هوش مصنوعی: به او گفتند تو شخص محترمی هستی، اما باید بدانید که تو تنها فرزند پدرت نیستی، بلکه خواهر هم داری.

هوش مصنوعی: وقتی می‌دانی که این کار زیباست، دل تو نیز به خاطر آن آرام می‌گیرد و تحمل می‌کند.

هوش مصنوعی: کنیز می‌تواند آن دو سر به تو باشد، چون در دنیا جان و سر من به تو وابسته است.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که همزمان با فرارسیدن زمان، دختران را فرا می‌خوانند و به حضور قهرمان بزرگ جهان می‌برند.

هوش مصنوعی: دو مرد بزرگ و محترم را به حضور آوردند و برایشان مهریه را به شیوه خود تعیین کردند.

هوش مصنوعی: یک نفر دست خود را در دست بیژن گذاشت و دیگری از آن پادشاه نوذری یاد کرد.

هوش مصنوعی: در گوشه‌های مختلف هند، صدای زنگی به گوش می‌رسد که نشان‌دهنده‌ای از وقوع یک حادثه یا جشن است. هر کجا که نگاه می‌کنید، صدای نثاری که به‌دست آمده، فضایی شاد و پرانرژی به وجود آورده است.

هوش مصنوعی: او به گنجی دست یافت و پس از مدتی از زیورآلات و ثروت‌های دنیا خسته و ناامید شد.

هوش مصنوعی: آنها را یکی یکی به همراه برگ و ساز فرستاد، زیرا که یک هفته با لذت و خوشی بودند.