هوش مصنوعی: یک نفر به مرد معروف می‌گوید که از شنیده‌هایش متوجه شده است که نهنگ بزرگ و پنهانی در جهان وجود دارد.

هوش مصنوعی: مرد واقعی شناخته نمی‌شود و همواره در پی مرد دیگری است، مانند گردی که به دور کسی می‌چرخد.

هوش مصنوعی: در شب و روز بی‌وقفه می‌دود و به دنبال هدفش است، اما وقتی او را نمی‌بیند، زمان برایش به کندی پیش می‌رود.

هوش مصنوعی: این نهنگ ما را در تعقیب دارد، نه زمانی برای توقف وجود دارد و نه نیرویی برای مقابله.

هوش مصنوعی: به او گفت: ای پهلوان، احتیاط کن زیرا ممکن است ناگهان جانت به خطر بیفتد.

هوش مصنوعی: نهنگ درون به هفت مرحله سخت و دشوار اشاره دارد و مرگ، به عنوان نیرویی که همه چیز را می‌گیرد و از بین می‌برد، در نهایت به همه چیز پایان می‌دهد.

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به توصیف شخصی می‌پردازد که در حال حرکت و تلاش است و در عین حال به زیبایی و ظرافت توجه دارد. او از خود می‌پرسد که در این مسیر، چه کسی را باید دنبال کند؛ آیا این درویش است یا سالار و مقام‌دار؟ به نوعی، سوالی درباره هدف و راه هدایت در زندگی وجود دارد.