هوش مصنوعی: به نام خدا که مشکلات را حل می‌کند و او همواره راهنمای نیک و بد است.

هوش مصنوعی: این فرد که این سخن را بیان کرده، داستانی را از گفته‌های قدیمی نقل می‌کند.

هوش مصنوعی: روزی در فصل بهار، منوچهر بر تخت پادشاهی نشسته بود.

هوش مصنوعی: کلاهی زیبا بر سر کسی است که به خوبی در مجلس جا گرفته و به آن رونق می‌بخشد.

هوش مصنوعی: تمام پهلوانان ایرانی برای خدمت و یاری همدیگر در کنار هم جمع شده‌اند.

هوش مصنوعی: بالا یک کرسی زرد و طلایی نشسته است، که آنجا زال، پدر رستم، سوار بر اسب قرار دارد.

هوش مصنوعی: گودرز و گیو در یک سو و پور گشواد نیو در سوی دیگر او قرار دارند.

هوش مصنوعی: جهان پر از دلاوری و قدرت رستم زال است و در آن مهمانی، هفت دستان او به طور کامل نمایان است.

هوش مصنوعی: از می و باده خوشگوار لذت ببر و از بوی خوش آنها بهره ببر، چون این چیزها به زندگی کمک می‌کنند.

هوش مصنوعی: در آن میهمانی، همه حاضر بودند و ساقی با موهایش در دستش آماده سرویس‌دهی بود.

هوش مصنوعی: در آن مهمانی بزرگ که شاهنشاه در آن حضور دارد، او احساس راحتی و آسودگی از تمام نگرانی‌ها و مشکلات جهان را دارد.

هوش مصنوعی: زمانی از آرامش و صلح سخن گفتی، زمانی از قدرت و جنگ، و اکنون به خاطر درد و رنج ایرج به بی‌تابی و ناامیدی دچار شده‌ای.

هوش مصنوعی: ناگهان فرستاده‌ای وارد شد و گفت: ای پادشاه بزرگ و نیکو، توجه کن!

هوش مصنوعی: من سفیری از سوی پادشاه هند هستم که به نزد شاه ایرانیان می‌روم.

هوش مصنوعی: ما با غم و اندوهی که بر دل داریم، در دنیای پرخطر و نبردی سخت قرار گرفته‌ایم، مانند کسانی که در مقابل اژدهایی می‌جنگند.

هوش مصنوعی: به کشور هند آمد و چیزهایی را دید که نه در دوران خودش دیده بود و نه از آنها شنیده بود.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به صفات خوب و ویژگی‌های برجسته شاه اشاره می‌کند و می‌گوید که عظمت و بزرگی او به اندازه‌ای است که نمی‌توان آن را به راحتی محدود کرد یا اندازه‌گیری کرد. در واقع، به نوعی نشان‌دهنده قدرت و مقام والای اوست.

هوش مصنوعی: وقتی نفس به هامون می‌رسد، مانند این است که آب دریا به شدت داغ شده و رنگش به سرخی می‌زند.

هوش مصنوعی: از بوی دودی که از نفس او بلند می‌شود، هند در آتش است. تو، فریادرس من باش، زیرا آن شاه از حالش خوشحال نیست.

هوش مصنوعی: اگر کسی از کنار چمنزاری عبور کند، بوی دود نفسش باعث می‌شود که همه چیز، چه خشک و چه تر، بسوزد.

هوش مصنوعی: به هر حال فلزاتی مانند آهن، نقره و مس همگی پاک و خالص هستند و در لحظه‌ای که از محیط‌های ناپاک دور می‌شوند، نمی‌توانند به سنگ و خاک برگردند.

هوش مصنوعی: منوچهر به سخن او توجه کرد و از شدت تأثیر آن، تمام عقل و هوش خود را فراموش کرد.

هوش مصنوعی: به زال سوار نگاهی انداخت و به او گفت: ای پهلوان مشهور و نامی!

هوش مصنوعی: دل دشمن از ضربه‌های تو پر از ترس و وحشت است و به خاطر این موضوع، دلی پراکنده و ناسپاس دارد.

هوش مصنوعی: هرگاه به میخ سنگین نزدیک شوی، دل پر از رنج و غم می‌شود، مانند آب زلال و روان.

هوش مصنوعی: از مادری چون تو، ای پاکزاد، هیچ دشمنی از ما را به یاد نیاورد.

هوش مصنوعی: اگر آتشی را در نوک نیزه خود بگیری، آسمان (یا سرنوشت) به تو اجازه نمی‌دهد که با گردن بلندی رفتار کنی.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر محبت تو بسیار شاد و خوشحال است و همچنان به زیبایی‌های تو می‌بالد.

هوش مصنوعی: همه‌ی دلیرانی را که شمشیر زن هستند، انتخاب کن و از میان آن‌ها یک نفر را که در جمع نام‌آور است برگزین.

هوش مصنوعی: به سمت هند با لشکر برو تا آن ببر خشمگین را نابود کنی.

هوش مصنوعی: وقتی زال از پادشاه این خبر را شنید، به درستی به زمین سجده کرد و سپس برخواست.

هوش مصنوعی: او گفت: ای پادشاه جهان، من آماده‌ام که در خدمت تو باشم.

هوش مصنوعی: تو بر روی تخت نشسته و خوشحال باش، چرا که من آن موجود را از وجودت برمی‌دارم و نابودش می‌کنم.

هوش مصنوعی: وقتی رستم این حرف را از او شنید، از جایش برخاست و گفت: ای پادشاه جمعیت!

هوش مصنوعی: بفرما به جنگ برویم، مرا همراهی کن و گردن بلندم را به نمایش بگذار.

هوش مصنوعی: پدر، هرچند که گاهی از دست رفته و در تنگنا قرار دارد، اما همچنان با شجاعت و دلیری مانند شیر، قدرت خود را حفظ کرده است.

هوش مصنوعی: به این معنی است که نزد خداوند، کسی که از نظر اخلاقی نیکو و درستکار نیست، نه تنها پدر او بلکه فرزندانش نیز اعتبار ندارند. در واقع، ارزش و جایگاه انسان به کردار و رفتار او وابسته است و نه تنها به نسبت و خویشاوندی.

هوش مصنوعی: حالا من به جنگ آماده می‌شوم، در حالی که پدرم باید در آرامش باشد و نگران نباشد.

هوش مصنوعی: من آن را درست می‌دانم که آن موجود(جانور) به دست من زندگی‌اش را آغاز کند و روح من به او پیوند بخورد.

هوش مصنوعی: پدر هرچند از نرهایی که شیر هستند قوی‌تر و برتر است، اما آن جانور هرگز نمی‌تواند به خود بگیرد یا با آن مقابله کند.

هوش مصنوعی: زال از گفتار رستم ناراحت شد و به او یک ضربه با تازیانه زد.

هوش مصنوعی: به او گفت: ای کودک نادان، وقتی که به بلوغ عقل رسیده‌ای، چرا هنوز اینقدر بی‌توجه و بی‌دقت هستی؟

هوش مصنوعی: او به او گفت که ای کودک نادان، تو از آزادگان نیستی و در این موضوع نمی‌توانی دخالت کنی.

هوش مصنوعی: تو که هنوز هفت سال بیشتر نداری، می‌خواهی در میدان جنگ، نام نیک مرا بد کنی.

هوش مصنوعی: وقتی تو به ناز و لطافت بزرگ شده‌ای، چگونه می‌توانی در برابر سخن و جدل‌ها به ستیزه‌جویی بپردازی؟

هوش مصنوعی: من مانند پهلوانی هستم که در سرزمین‌های دور، مانند هند و چین، نامم بر روی سنگ‌های قیمتی حک می‌شود.

هوش مصنوعی: من آن موجود را نمی‌خورم مگر اینکه از تو کمتر از نظر قدرت و زور باشم.

هوش مصنوعی: سکوت کردن و از گفتن بعضی چیزها بهتر است، تا اینکه زبانت را قطع کنی یا حرفی بی‌مورد بزنی. بهتر است که لب‌هایت را به هم بدوزی و از گفتن بپرهیزی.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که انتظار می‌رود که دیگر این سخنان را در جمع افراد معتبر و بزرگتر از خودت بیان نکنی. به عبارتی دیگر، باید محتاط باشی و از گفتن چنین حرف‌هایی در جمع بزرگان خودداری کنی.

هوش مصنوعی: سپس به گودرز کشواد گفت که عقل و درایت با تو همراه نیست و تو نمی‌توانی با آن به درستی عمل کنی.

هوش مصنوعی: گفتم که مدتی او را پیش شاه نیاور، این طفل را.

هوش مصنوعی: آداب و فرهنگ، آموزش و عقل و هوش و درک، باید به گونه‌ای باشد که به تربیت بچه‌ها کمک کند.

هوش مصنوعی: به گونه‌ای رفتار کن که یادگیری و تربیت نیکو موجب شود تا از یاد و خاطر خود نرود.

هوش مصنوعی: گودرز از این صحبت ناراحت شد و به سمت کوه حرکت کرد و تهمتن را هم با خود برد.

هوش مصنوعی: زال که فرماندهی جنگ را بر عهده دارد، در این لحظه سواران دلاور و شجاعی را انتخاب کرد که تعدادشان ده و دو هزار نفر بود.

هوش مصنوعی: هنگامی که دو سردار بزرگ سپاه، به جلو حرکت کردند و فرمان دادند، لشکر به صورت مرحله‌ای و منظم به راه خود ادامه داد.

هوش مصنوعی: آن کسی که باهوش و داناست، از داستان‌های تهمتن درس و عبرت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: وقتی پسر کشواد، گودرز، به جمعیت وارد شد، او را به سمت خانه‌اش در مجلس هدایت کردند.

هوش مصنوعی: از دست‌های دل خود که درد و رنج می‌آورد، نباید خسته شد. چند بار با رفتار درست و سازنده، باید اصلاح کرد.

هوش مصنوعی: تهمتن (رستم) به شدت خشمگین شد و به سوی او رفت تا به جنگ بپردازد و با قدرت و توان خود آماده نبرد شد.

هوش مصنوعی: گودرز با شدت و سرعت به جنگ با او رفت و کمربندش را محکم بست.

هوش مصنوعی: وقتی نیروهای آن‌ها به یکدیگر بازگشت، رستم دستش را به سمت گودرز بلند کرد.

هوش مصنوعی: با قدرت تمام بر سر گودرز ضربه‌ای زد که او از پا درآمد، مانند شاخی که از درخت کنده می‌شود.

هوش مصنوعی: در برابر کسی که ظلم می‌کند، دستانش را می‌درد و به او اعتراض می‌کند.

هوش مصنوعی: تهمتن از نزد او بیرون آمد و اسبش به رنگ گلنار و سرخ از خون شده بود.

هوش مصنوعی: در آن لحظه، او با شجاعت و دلی پر از درد به سوی خانه‌اش رفت، همانگونه که شیر در جستجوی طعمه‌اش حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: سلیح‌دار با صدای بلند فریاد زد که در را به روی گنج و وسایل مختلف باز کن.

هوش مصنوعی: سلاح نیاکان را بیاور تا من نیز بر این اساس نگاه کنم و ببینم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم ببینم که از این دو نفر، کدام‌یک برای من بهتر و مناسب‌تر است.

هوش مصنوعی: سلیح دار گفت: تو چه کسی هستی که این‌چنین با شتاب و تندی به دنبال چه چیزی می‌گردی؟

هوش مصنوعی: او گفت: من پسر دستان سام هستم، تهمتن مرا نامی بزرگ داده است.

هوش مصنوعی: زمانی که آن مرد این را شنید، به او گفت: ای کسی که با سینه‌ای راست و افتخارآفرین! نماز بگزار.

هوش مصنوعی: بدون مشورت و نظر فردی خوش‌سیما و خوش‌نژاد، نمی‌توانم کارم را درست انجام دهم و خانه‌ام را به خوبی سامان دهم.

هوش مصنوعی: رستم از صحبت‌های او ناراحت و عصبانی شد و به سمت خانه سلاح رفت.

هوش مصنوعی: ناگهان پا به در می‌زند و به شدت پشت در را باز می‌کند و آنچه را که در خانه دارد به بیرون می‌ریزد.

هوش مصنوعی: سلیح دار که به رستم نزدیک شد، با صدای بلند او را صدا زد.

هوش مصنوعی: به خداوندی که اگر پیش از این، قدمی به جلو برداری، سعادت و موفقیتت نیز به دنبال آن خواهد بود.

هوش مصنوعی: مردی را که شجاعت و قوتش را نباید دست کم گرفت، بترسید، زیرا با قدرتی که دارد، مانند رستم در میدان نبرد ایستاده است.

هوش مصنوعی: وقتی به خانه‌ی سلیح نگاه می‌کنی، نشانه‌ها و آثار فراوانی از نیاکان را می‌بینی.

هوش مصنوعی: هر یک از آن‌ها به طور جداگانه سلاح‌های خود را به جا گذاشته‌اند و آماده هستند.

هوش مصنوعی: سپهبد سام، مردی با افتخارات و نامی بزرگ، نامی خوش را برای خود برگزید.

هوش مصنوعی: به زودی مردی با سلاح به خداوند گفت که او بدون همسر و همراه است.

هوش مصنوعی: اگر تو این راز دل مرا فاش کنی، دیگر کسی را از اسرار و آغاز و سرگذشت من باخبر نخواهی کرد.

هوش مصنوعی: من از اینجا به سمت هند سوار می‌شوم و از آن موجود (جانور) انتقام می‌گیرم.

هوش مصنوعی: سپس در آن زمان، من تو را دشمن خواهم داشت، مانند روزهایی که سیاه‌ترین لحظات را تجربه کرده‌ای.

هوش مصنوعی: او به او گفت: بگذار اینجا، برای این کار با هیچ‌کس مشورت نکن.

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم رازی را به کسی بگویم. حالا هر چه می‌خواهی انجام بده، تو خودت می‌دانی.

هوش مصنوعی: تهمتن از شنیدن سخنان او خوشحال شد و به سرعت مانند باد Armor خود را به تن کرد.

هوش مصنوعی: تن به تنهایی به سوی سپاه زال حرکت کرد و سلاح‌های زرد رنگ را برداشت.

هوش مصنوعی: ترجمه‌ی این بیت به فارسی به این صورت است: وقتی تهمتن از گودرز دور شد، گودرز به شدت نگران و بی‌تاب گردید.

هوش مصنوعی: دل به کودک نو رسیده‌ای گفت که اگر بخواهد، می‌تواند با تلاش و پشتکار به بالاترین درجات برسد، حتی اگر در ابتدا با مشکلات و چالش‌ها روبه‌رو شود.

هوش مصنوعی: در هنگام کودکی او مانند یوز است، افسوس که هنوز به دنیا نیامده و مادرش را به دنیا نیاورده است.

هوش مصنوعی: اگر او از این راهی که می‌رود بدش بیاید، نمی‌دانم چه چیزی باید درباره زال زر بگویم.

هوش مصنوعی: او این را گفت و بر روی پل نشسته، کمربندش را محکم بست و نیزه‌ای در دست گرفت.

هوش مصنوعی: گودرز، مردی با تجربه و باهوش، گردن‌کش رستم زال را گرفت و با خود برد.

هوش مصنوعی: زمانی که رستم به عقب نگریست، آن چهره معروف را دید.

هوش مصنوعی: گودرز فهمید که مهر و محبت او به اندازه جانش برایش ارزشمند است.

هوش مصنوعی: او در همان لحظه در جای خود ایستاد و منتظر ماند تا گودرز به پیش بیاید.

هوش مصنوعی: تهمتن، مانند بادی که به سرعت می‌وزد، بر اسب سوار شد و خاک را به شکل نقش و نگار در آورد.

هوش مصنوعی: سپس او پای اسب را بوسید و گفت که ای بخت، تو یار من هستی و عقل نیز همراهم شده است.

هوش مصنوعی: ترس و نگرانی را در دل خود کنار بگذار و با من به گونه‌ای رفتار کن که بهتر از عشق و محبت باشد.

هوش مصنوعی: اگر ببینی که این کودک کوچک چگونه در لحظه‌ای به زال (شخصیتی افسانه‌ای) هنر خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: من همه‌ی نیروهایم را علیه او جمع می‌کنم، زیرا در این لحظه‌ی نبرد و خونریزی چیزی جز جنگ و انتقام نمی‌خواهم.

هوش مصنوعی: حلقه نقره‌ای را در گوش کسی بگذار که از کمال خود خارج شود و هوش و عقلش را از دست بدهد.

هوش مصنوعی: بدان که تنها با ظواهر و زیبایی‌های ظاهری نمی‌توان به حقیقت مردانگی پی برد.

هوش مصنوعی: مرا کتک زد و گفت که خود او در خطر است و من هم توانستم شجاعتی مانند شیر به خرج دهم.

هوش مصنوعی: اگر با هم در راهی قدم می‌زنیم و همراهی می‌کنی، خوب است و ادامه بده؛ ولی اگر همراهی نمی‌کنی، بهتر است صحبت نکنیم و خود را کنار بکش.

هوش مصنوعی: وقتی گودرز چیزی را شنید، سکوت کرد و ناچار با او همراه شد.

هوش مصنوعی: در هر روز به ادامه تلاش می‌پرداختند تا اینکه در روز سوم، به نتیجه‌ای دست یافتند.

هوش مصنوعی: به سرعت به لشکر زال نزدیک شدند و بدون معطلی از میان آن‌ها عبور کردند.

هوش مصنوعی: در زمان جنگ، پهلوانی که شجاعت و قدرتش زبانزد بود، با افتخار و دلاوری در دل میدان جنگ همچون یک فیل بزرگ به نبرد می‌پرداخت.

هوش مصنوعی: وقتی که دو روزه مسیری دیگر را پیمودند، به نزدیکی خود رسیدند و به دور و برشان نگاه کردند.

هوش مصنوعی: در شب تاریک، ماه دیده نمی‌شد و هیچ‌کدام از آن‌ها در دلشان فکری یا هیاهویی نداشتند.

هوش مصنوعی: فرمانده سپاه به قارن می‌گوید که در جلو سپاه، به جنگ برود و بار دیگر با دیگران هم‌پیمان شود.

هوش مصنوعی: تهمتن به گودرز کشواد گفت که تو از نظر عقل و درایت همتایی نداری و برای تو کسی هم سطح نیست.

هوش مصنوعی: به خداوند و خالق خورشید و ماه، به جان و سر پادشاه و تخت و تاج.

هوش مصنوعی: اگر به دوستان خود در این شب تاریک یاری رسانی، باعث می‌شوی که روشنی و امید بر دل‌هایشان بتابد.

هوش مصنوعی: من دیگر به سیستان نمی‌آیم و نمی‌خواهم دیگر خودم و دوستانم را ببینم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که زنده هستم، دلم می‌خواهد نسبت به تو کینه‌ای داشته باشم و نه اینکه از روی زمین به زور بر تو فشار بیاورم.

هوش مصنوعی: وقتی گودرز این را شنید، قسم خورد به این آسمان نیلگون و لاجوردی.

هوش مصنوعی: من هرگز راز تو را به کسی نمی‌گویم و به دنبال روشنایی و آگاهی نیستم.

هوش مصنوعی: وقتی رستم این خبر را شنید، خیلی خوشحال شد و برای خودش جشن گرفت.

هوش مصنوعی: زمانی که درگیر نبردی هستیم، باید خود را به زنجیر بکشیم و خود را کنترل کنیم تا از درگیری‌ها دور بمانیم.

هوش مصنوعی: یک رومی بر اسب سوار شد و نیزه را به دست گرفت.

هوش مصنوعی: جنگ را آغاز کن، چرا که پشت سپاه، نیروهایی برای پشتیبانی آماده‌اند و در جلو، جنگجوها آماده نبرد هستند.

هوش مصنوعی: چون مانند شیر نر در حال شکار غرش کرد، آن مرد و اسب و سوار لرزیدند.

هوش مصنوعی: قارون به شدت عصبانی شد و با قدرت و خشونت زیادی آماده شد تا با سلاح سنگینی که به دوش داشت، واکنشی نشان دهد.

هوش مصنوعی: او مانند بادی که به سمت تهمتن (رستم) می‌آید، با زبان تند و بی‌رحم شروع به فحاشی کرد.

هوش مصنوعی: او به او گفت: بگو که چه چیزی تو را از مردانگی باز می‌دارد، بگو که از چه سرزمین یا مکانی آمده‌ای.

هوش مصنوعی: تو در مسیری پیش رفته‌ای اما نمی‌دانی مقصد تو چیست و این نیروها و فیل‌ها که در کنارت هستند، چه کسانی هستند.

هوش مصنوعی: سپاه باارزش و معتبر زال مانند طلاست و زال در واقع فرمانده سپاه ایران است.

هوش مصنوعی: از آرزو و طمع بی‌جا دست بردار و خود را در مرزهای معقول نگه‌دار، زیرا هیچ‌کس بدون تلاش و زحمت به دستاوردهای این دنیا نخواهد رسید.

هوش مصنوعی: بگو نامت چیست تا بشناسم که تو کیستی که این‌قدر فرز و سریع به دنبال چه چیزی هستی.

هوش مصنوعی: زمانی که تهمتن این سخن را شنید، گفت که مرا به نام البرز می‌شناسند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که می‌خواهی و خواسته‌ات است را به دور بینداز، مثل حالتی که شترها و فیل‌های مست به سر می‌برند.

هوش مصنوعی: هر کدام از شما ابتدا هدایایی به من تقدیم کنید، سپس می‌توانید از این سرزمین عبور کنید.

هوش مصنوعی: وقتی قارن صدای رعد را شنید، سوارکاری کرد و به میدان آمد، مثل آذرگشسب که آتشین و شجاع وارد میدان می‌شود.

هوش مصنوعی: ستون سنگینی را بالای سر ببر، تا به این وسیله بتوانی بدن بزرگ و سنگین فیل را محکم کنید.

هوش مصنوعی: تهمتن (رستم) مانند فیل خشمگین و نیرومند به خشم آمده است و در دستش گرزی دارد که مانند دست آن شیر بزرگ است.

هوش مصنوعی: پس از اینکه گُرز را از دستش دور کرد، آماده شد که با آن به میدان جنگ برود.

هوش مصنوعی: زمانی که قارن این صحنه را مشاهده کرد، همواره یادش بود که چگونه شمشیر سنگین را بالا برد.

هوش مصنوعی: با قدرت و عظمت به کوه می‌کوبد، به مانند اینکه بر شانه‌ی یک فیل می‌زند.

هوش مصنوعی: تهماسب با لبخند چنگ را برداشت و دوال کمرش را محکم گرفت.

هوش مصنوعی: اسب را از زین جدا کرد و بر زمین انداخت و با گرانبهاترین کمند به دامش انداخت.

هوش مصنوعی: دلیران ایران مانند شیران جنگل به طور یکجا به نبرد با او پرداختند.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان می‌شود که هر اندازه که به او فشار وارد کردند و او را ناراحت کردند، به همان اندازه نیز او مقاومت و ایستادگی نشان داد.

هوش مصنوعی: در میدان جنگ نه از خستگی خبری بود و نه از غم.

هوش مصنوعی: او از میان آن‌ها دویست نفر را گرفت و بار دیگر لشکری دیگر ترتیب داد که هیچ‌کس نتوانست از جلو نگاه او برگرداند.

هوش مصنوعی: همه به سمت زال رفتند و به او گفتند که از این مسیر عبور کرده‌اند.

هوش مصنوعی: کوه البرز راهی را بر ما بسته است و سپاه تنها را به تضعیف و شکست کشانده است.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره شده که در پی درگیری و جنگی میان سواران، دروازه‌ها به هم بسته شده و اوضاع بسیار پرهیجان و شلوغ است. تعداد سواران نیز به طور قابل توجهی زیاد است.

هوش مصنوعی: زمانی که زال این سخنان نشنیده را مشاهده کرد، به شدت ترسید و بگونه‌ای لرزید که شبیه بید لرزان بود.

هوش مصنوعی: از این سخن خشم او برانگیخته شد و به خاطر این موضوع، به شدت فریاد زد.

هوش مصنوعی: او با شتاب به میدان نبرد آمد و فرمانده ارشد به دور و برش نگاه کرد.

هوش مصنوعی: او تماشا کرد که خیمه خود را زده‌اند و در میان آن، پهلوانی چون فیل نشسته است.

هوش مصنوعی: سر ترک را به زره آراسته‌اند و گره‌ای بر گریبانش زده‌اند.

هوش مصنوعی: شخصی دست خود را به کمر بسته و سوار بر اسبی نیرومند و پرجنب و جوش است، که به مانند دریای چین در حال طغیان و جوش و خروش می‌باشد.

هوش مصنوعی: وقتی که سنگین و محکم در یک مکان قرار گرفته باشد، مانند کشتی‌ای که در میانه دریاست و نمی‌تواند حرکت کند.

هوش مصنوعی: زال زر که در اینجا به معنای مردی دلیر و قدرتمند است، از شدت خشم خود در جا می‌پیچد و به دلش می‌گوید که می‌خواهد به این خشم هنر و توانایی خود را نشان دهد. او در حال آماده‌سازی برای عملی بزرگ یا درسی آموزنده است که نشان‌دهنده قدرت و شجاعت او باشد.

هوش مصنوعی: اگر با هنر و خلاقیتم دل او را ترسانم، آنگاه می‌توانم او را به ترس وادار کنم.

هوش مصنوعی: او این را گفت و مانند ابری خروشان شد. سپس تهمتن (رستم) به شکلی شجاعانه و قوی مانند درنده‌ای بزرگ ظاهر شد.

هوش مصنوعی: او با قدرت و شدت بر رکاب اسب چنگ زد و آن‌چنان محکم در برابر دشمن ایستاد که گویا سنگی محکم و ستبر است و آماده نبرد شد.

هوش مصنوعی: سر و پای اسب با ارزش زال را گرفت، آن کسی که هنر را پرورش می‌دهد و نیکو فال است.

هوش مصنوعی: به اندازه‌ای که زال پاشنه را زد، دیگر قدمی بر زمین نهاد نکرد.

هوش مصنوعی: زال سام، سوار کار، به شدت ناراحت و غمگین شد، چرا که روزگار بر ما به هم ریخته و دچار آشفتگی شده است.

هوش مصنوعی: به دل شیر آمده‌ایم که با قوت و شجاعت به مبارزه بپردازیم، چون غم و اندوهی به ما رسیده است که باید بر آن غلبه کنیم.

هوش مصنوعی: دنیا سرزمین قهرمانان است، مانند مصر و روم و همچنین ماچین و چین.

هوش مصنوعی: تنها کسی که بتواند مرا در جنگ به چنگ آورد، باید قدرتی همسان با ضربه‌ی گُرز من داشته باشد، وگرنه هیچکس قادر به مقابله با من نیست.

هوش مصنوعی: مشکلات و رنج‌ها به ما رسیده‌اند، اما نمی‌دانم از آنها چه نتیجه‌ای خواهیم گرفت.

هوش مصنوعی: اگر به او باج بدهم، این کار ننگین است و اگر ندهیم، باید آماده مقابله باشیم.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چه امکانی دارم یا چه کاری باید انجام دهم تا این شیر نر را به زیر پای خود بیاورم.

هوش مصنوعی: او گفت که راهی جز این ندارم که سیمرغ را بخوانم تا با او گفتگو کنم.

هوش مصنوعی: پس از پایان جنگ، مانند کوه البرز که به حالت اولیه‌اش بازمی‌گردد، نزد گودرز بازگشت و او را مورد ستایش و احترام قرار داد.

هوش مصنوعی: یکی از پهلوانان دست شخصی را که در برابرش ایستاده بود، به علامت احترام بوسید و سپس به او گفت: «ای قهرمان بزرگ جهان، تو در نظر من بسیار عزیز و محترمی.»

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که تو در دل نبرد و جنگ، از قهرمانانی چون سام و گرشاسب نیز قوی‌تر و تواناتری. به عبارتی، نشان می‌دهد که قدرت و شجاعت تو در میدان مبارزه بیشتر از قهرمانان معروف است.

هوش مصنوعی: تو پرورش‌دهنده‌ی خرد و اندیشه‌ی هوشمندان هستی، و تو خود هنرمندی بزرگ و قدرتمند مثل شیر هستی.

هوش مصنوعی: وقتی البرز شنید، لبخند زد و گفت که با آدم‌های باهوش، عقل باید هم‌نشین باشد.

هوش مصنوعی: اگر تو نبودای، پدر به دستم نمی‌افتاد و من هم به سلامت از این وضعیت بیرون نمی‌رفتم.

هوش مصنوعی: هرگز نفهمیدی که من چقدر به او احترام می گذاشتم و هرگز در برابرش به ستیز نپرداختم.

هوش مصنوعی: فرمان داد که زندانیان را از بند آزاد کنند و از تنگی و سختی رهایی یابند.

هوش مصنوعی: آنها به نزد زال با ارزش و پرخلیقه رفتند و هر یک داستان و وضعیت خود را برای او بازگو کردند.

هوش مصنوعی: برای اینکه نخست به درستی از چنگال البرز آزاد شویم، باید به او باج بپردازیم.

هوش مصنوعی: زال سوار از این حرف ناراحت شد و به خاطر این گفتار، گوینده را تحقیر کرد.

هوش مصنوعی: ای مرد کم‌دانش، خیلی صحبت نکن و از این موضوع بیشتر صحبت نکن.

هوش مصنوعی: اگر من در برابر البرز (کوه البرز) باج بدهم، چه چیزی بدست می‌آورم که ارزشش به اندازه یک نیزه یا چکش باشد؟

هوش مصنوعی: از زمان کیومرث تا به امروز که باج‌خواهی از ایرانیان آغاز شده، بگو.

هوش مصنوعی: کوه البرز هر لحظه از ما می‌خواهد تا به آن یاران و گوهرها و تاج‌ها بدهیم.

هوش مصنوعی: اگر روزی خورشید بر آسمان طلوع کند، جهان به طور کامل به طلا و زیبایی تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: من با کمان و نیزه و شمشیری که دارم، می‌خواهم این ابزارها را به کوه البرز ببرم و برای شکار آماده شوم.

هوش مصنوعی: من با دو چشم گریان، دنیا را به چالش می‌کشم و دل دیو و جادو را به وحشت می‌اندازم.

هوش مصنوعی: وقتی خورشید از شب تاریک طلوع کرد، صبح با نور خود نفس تازه‌ای به زندگی بخشید.

هوش مصنوعی: زال، سرش را از روی بستر بلند کرد و با دل شتابان و پر از احساسات، از خواب برخواست.

هوش مصنوعی: یک ترک باهوش و با استعداد، کلاه یا پوششی از فولاد چینی بر سر نهاد.

هوش مصنوعی: دو اسب ابلق بر سر یک شاهزاده قرار گرفته‌اند، اما این نشان از بزرگی او ندارد، بلکه به وضوح نشان‌دهنده ضعف و زبونی اوست.

هوش مصنوعی: او کمربند تیرکمان را محکم به کمرش بست، زیرا که صد و شصت تیر برای شلیک آماده داشت.

هوش مصنوعی: زننده‌ی تیر، کمند را به دور کمرش بسته و کمان را بر بازوی خود گذاشته است.

هوش مصنوعی: یک گرز سنگین و بزرگ که نهصد من وزن دارد، زیر زین پرچم جنگی قرار داده شده است و آن تیرگی، با توجه به ویژگی‌های خاص خود، تحسین‌برانگیز است.

هوش مصنوعی: سپر به عنوان دفاع در پشت کمند پیچیده شد و سپس به سرعت حرکت کرد مانند کوه بلند.

هوش مصنوعی: به میدان آمد مانند شیری قوی و آماده، با شمشیر در دست و نیزه به همراه، و کمان بر دوش.

هوش مصنوعی: از آن طرف کوه البرز، وقتی روز طلوع کرد، نور آن به زمین پخش شد و جهان را روشنایی بخشید.

هوش مصنوعی: از لباس نرم و لطیفش استفاده کن و به آرامی به عقب برگرد. بعد از آن، زره را به تن کرده و خودت را گرم کن.

هوش مصنوعی: بر سر افسری که خود را بلند کرده، نگاهی خیره به او می‌دوزد و به بینش و هوش خود معطوف می‌شود.

هوش مصنوعی: او به مانند زنجیری از فولاد، دور کمرش را محکم بسته و در وسط میدان، شجاعت و قدرتی را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: کمر تیرک‌های ترکش را در وسط تنگی محکم بستی، گویا که از کوهی از فولاد ساخته شده‌ای.

هوش مصنوعی: زنجیری به کمر بسته و غلاف را محکم کرده و ابر را بر روی ناف خود گره زده است.

هوش مصنوعی: رشته‌ها و پیچ‌های زیادی به هم در هم تنیده شده‌اند و مانند موهای زیبا در هم پیچیده‌اند.

هوش مصنوعی: آن پهلوان، با استفاده از فتراک (ابزار مخصوص بار زدن بر حیوانات) سلاح خود را به دوش انداخته و به قله کوه صعود کرد.