هوش مصنوعی: بیا صد کاروان شتر را با آب و علف بیاور که یکسره سیراب و سیر کنند.

هوش مصنوعی: او به جلو رفت و در میان طبیعت، با شتاب بر روی سنگ‌های تیره و در بستر جوی‌ها قدم برداشت.

هوش مصنوعی: در روز جنگ و در زمان تفریح، بدن در زیر فشار و گرما نمی‌سوزد.

هوش مصنوعی: زبان‌ها از بین رفته و از گلو بیرون افتاده‌اند، همه به یاد قومی و مقام‌هایی هستند.

هوش مصنوعی: تنم از سنگینی و فشار زندگی خسته شده و در این بیابان بی‌آب، دلم به شدت و تندی می‌تپد.

هوش مصنوعی: هرکسی که از درد و مشکل رنج می‌برد، باید در دل به خداوند شکایت کند و از او یاری بخواهد، زیرا آن مسیر سخت و پر از چالش‌ها می‌تواند به تلاش و کوشش بیشتر منجر شود.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که گروهی از مردم در مدت سه روز، مسیر دشواری را که میان دو کوه قرار دارد، پیمودند و به آنجا رسیدند.

هوش مصنوعی: وقتی لشکر به میان دو کوه رسید و نامداران نیز در گروهی حاضر شدند.

هوش مصنوعی: کنار جویبار پرده‌ای برپا کرده بود، و در پشت او، سپاه بزرگی آماده بود.

هوش مصنوعی: شب فرارسید و همه به خواب رفتند و یکی از آن‌ها بر لب خشک خود نمک پاشید.

هوش مصنوعی: از سختی‌ها و ناراحتی‌ها گذشت و آن جمعیت جنگجو آرامش یافتند.

هوش مصنوعی: زمانی که قسمتی از آن شب تاریک گذشته بود، آسمان که به خاطر ابرهای سیاه تیره شده بود، نیز به تاریکی خود ادامه داد.

هوش مصنوعی: یک ابر مانند غاری بزرگ به طور کامل بر روی کوه‌ها قرار گرفت و ظاهر شد.

هوش مصنوعی: به دنبال آن ابر سیاه و طوفان، جهان پر از سایه و نفوذ بدی‌ها شد.

هوش مصنوعی: برف ببارید که مانند عواطف اوست و از این برف، دل بزرگ مردان به زحمت افتاده است.

هوش مصنوعی: یک توده تاریک برف به ارتفاعات بالا آمد و کوه‌های بزرگ را زیر پوششی از برف فراگرفت.

هوش مصنوعی: سرا و چادرها به خاطر برف، پوشیده از یخ شدند و دشت هم پر از برف شده است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس در آنجا نیست که بتواند در کار سخت و پرچالشی که با برف و سرما همراه است، به کمک بیاید؛ آنجا کوه‌ها پر از برف شده‌اند.

هوش مصنوعی: زمانی که سپاه به شدت از برف و سرما رنج می‌برد و به وضعیت ناگواری دچار شد، همه به یکباره به زاری و ناله افتادند.

هوش مصنوعی: سرداد با افراد دانا چنین بیان کرد: ای افراد مشهور و خوش‌خوی.

هوش مصنوعی: به خاطر خواهش‌های زشت، به سوی خداوند می‌رویم و از خودبینی و تکبر دل خود را رها می‌کنیم.

هوش مصنوعی: ما در این رنج و زحمت هستیم تا چهره محبوب را به خود جلب کنیم و با قطرات اشک حسرت، از دل نازک خود بگوییم.

هوش مصنوعی: به امید اینکه او ما را ببخشد، زیرا در این دنیا جای سخت و دشواری است و بیچاره مانند ما به راهنمایی نیاز دارد.

هوش مصنوعی: تمامی سرداران و فرماندهان لشکر به یک چشم بر هم زدن تمام توان و منابع خود را به کار گرفتند.

هوش مصنوعی: همه با زاری و گریه، به یکباره از ندا زدن دست برداشتند و به شیوه‌ای زاهدانه سکوت کردند.

هوش مصنوعی: تو ای که از علم و عقل و روح برتر هستی، خالق انسان و جان هستی.

هوش مصنوعی: در این مکان که دسترسی به آن آسان نیست، به کمک تمامی نیازمندان بشتاب و دعاها و خواسته‌های بندگان را بپذیر.

هوش مصنوعی: وقتی که در این شرایط سخت و غم‌انگیز، افراد زیادی به زاری و ناله مشغول شدند، هیچ‌کس از سرما نتوانست خود را نجات دهد.

هوش مصنوعی: بخشش و عطای خدا باعث می‌شود که عشق و محبت دوباره در زندگی تازه و شاداب شود.

هوش مصنوعی: در آن لحظه، یک باد تند آمد و ابرها را از آسمان کنار زد.

هوش مصنوعی: زمانی که بخشش و انصاف خداوند حاضر باشد، فرقی نمی‌کند که چه زمانی از سال باشد؛ بهار، دی یا تیر همه یکسان خواهند بود.

هوش مصنوعی: دل بزرگان و مقام‌داران به سوی یزدان آمد و در حال نیایش و عبادت، زانو به زمین گذاشتند.

هوش مصنوعی: برف و یخ زیادی روی چادر و خیمه نشسته و بر تن کوه جاری شده است.

هوش مصنوعی: زمانی که خرگاه خشک شد و پرده‌های کاخ بزرگان از بین رفت، همه آنها یکباره از آنجا رفتند.

هوش مصنوعی: به سادگی و بدون دردسر، چیزی که وجود داشت را کنار گذاشتند و همانند دود از آن مکان رفتند.

هوش مصنوعی: سه روز و سه شب در راه بودند و برف بسیار سنگینی بارید.

هوش مصنوعی: وقتی چهارم (یعنی فرشته یا موجودی) به میان دو کوه آمد، تمام لشکرش به شدت خسته و ناامید شده بودند.

هوش مصنوعی: در جایی، دشت وسیع و پرآب و گلی دیده شد که همان مکان، مناسب برای شادمانی و نشاط بود و در آنجا رود و ملودی جریان داشت.

هوش مصنوعی: خداوند بر کسی که دادگری می‌کند، درود فرستاد و او را پیروز و نیکوآفرین دانست.

هوش مصنوعی: اگرچه افراد زیادی رنج و سختی دیده‌اند، اما به خاطر خوشی و شادی‌هایی که در زندگی دارند، این زحمت‌ها ارزشمند است.

هوش مصنوعی: نباید هیچ انسانی غم و رنج و درد را تجربه کند و همچنین نباید خوبی و راحتی و تغییرات دمایی را احساس کند.

هوش مصنوعی: خردمند فکر می‌کند که نه سود و زیان، نه خوب و بد، اهمیتی ندارد؛ پس چرا باید انسان غمگین باشد؟

هوش مصنوعی: در آن دشت پر از گل، آنان با ساز و نوا و با جریان رودخانه فرود آمدند.

هوش مصنوعی: جمعی دور هم نشسته و جشنی شاد و خوشحال برپا کرده‌اند و در این میهمانی، ظرف‌های طلا را زیبا و آراسته کرده‌اند.

هوش مصنوعی: پس از اینکه سه روز با شادی و سرور گذرانیدند، در روز چهارم از آسمان، مانند نوری که زمین را روشن می‌کند، به نظر آمد.

هوش مصنوعی: چشم‌نواز و درخشان، پرچم طلایی را بالا برد و شب بنفش و پرچین را پاره کرد.

هوش مصنوعی: دلیران با شجاعت به حرکت درآمدند و از رنج و زحمت خود دل کندند.

هوش مصنوعی: پهلوان سیه‌دیوان در حال حرکت به سمت درون بود و در کنار او، ردان نیز قرار داشتند.

هوش مصنوعی: پهلوان بزرگ دوباره از دیو بزرگ و نیرومند سوال کرد.

هوش مصنوعی: دیگر چه چیزی می‌تواند مرا شگفت‌زده کند؟ به من بگو که چه باید بگویم ای کسی که به دنبال خوبی‌ها هستی.

هوش مصنوعی: به او گفت که از کرگدن، صدای ترسناکی به زودی به گوش تو خواهد رسید.

هوش مصنوعی: در این دنیا، هیچ‌کس هرگز چیزی وحشتناک‌تر و زشتی چون آن موجود پست و پلید را ندیده است.

هوش مصنوعی: صدای او چنان نیرومند و رعب‌آور است که حتی کوه‌ها و سنگ‌ها از ترسش به لرزه درمی‌آیند، مانند جانوری وحشی و سرکش.

هوش مصنوعی: این شخص قدرت و قدرت بدنی بسیار زیادی دارد و سرش به گونه‌ای است که به درختی سرسبز و بزرگ شباهت دارد. در واقع، ترکیبی از قدرت و ویژگی‌های طبیعی را به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: به نسیم ملایم اعتماد کن و اجازه بده تا آن را زیر دندان خود حس کنی، همان‌طور که فیل نیرومند زندگی را با قدرتی عظیم خرد می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر باد از روی زمین بگذرد، سر و پای فیل زندگی را بلند می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر کسی مثل او در میدان نبرد وجود نداشته باشد، حتی یک پشه هم نمی‌تواند بر او غلبه کند و او را به سختی بیفکند.

هوش مصنوعی: فرامرز دستور داد تا ابزارهای جنگی را بیاورند و آنها را در برابر آن دلیر قرار دهند.

هوش مصنوعی: برای مبارزه، هر آنچه که لازم و ضروری باشد، از شمشیر و چکش و کمان و تیر آماده کنید.

هوش مصنوعی: لباس جنگ را کامل بپوشید و با قدرت و شجاعت مانند شیر و پلنگ به میدان بیفتید.

هوش مصنوعی: نیروهای سپاه رفتند و فقط من درون تو ماندم. تو گویی که روح من آزاد شده و به کوه بیستون پرواز کرده است.

هوش مصنوعی: وقتی خورشید از سمت غرب رو به مشرق کرد، آن فرد جویای نام به مقصد خود رسید.

هوش مصنوعی: اگر در درون خود حس خطر را احساس کردی، باید مانند کسی که به خوبی می‌داند در کجا باید پنهان شود، خود را آماده کن.

هوش مصنوعی: یک نفر از شدت شجاعتش فریادی برآورد که حتی شیر هم از صدای او ترسید و لرزید.

هوش مصنوعی: زمانی که آن موجود وحشی صدای نعره را شنید، به شدت عصبانی شد و نگران شد که از صدای آن گرد و غبار و خوشبختی او بر هم خورده است.

هوش مصنوعی: یک کرگدن با حالتی دیوانه‌وار به جهان آمد و بر آسمان فریادی سر داد.

هوش مصنوعی: باد از میان ابرها سر برآورده و به خاطر قدرتش کوه‌ها را به لرزه درآورده است.

هوش مصنوعی: وقتی سوارکار از دور او را می‌بیند، با صدای دلخراش مثل شیری که به شکار نزدیک می‌شود، غرش می‌کند.

هوش مصنوعی: بر او باران تیر و پیکان ببارید و دنیا بر او تنگ شد.

هوش مصنوعی: یک هیولای دندان‌تیز مانند باد به سمت اسب جوان حمله کرد و او را به زمین انداخت.

هوش مصنوعی: سری را بر روی چمن زار زد و با یک زخم، او را به خاک سیاه انداخت.

هوش مصنوعی: سپهبد از جای خود به سرعت خارج شد، مانند فیل در حال حرکت که با شتاب به سمت جلو می‌آمد.

هوش مصنوعی: یک نفر پیاده به جنگ کرگدن رفت و شمشیری در دست داشت.

هوش مصنوعی: تیر تیز را به وسط سرش زد و به خاطر شجاعتی که داشت، از او جان تازه‌ای گرفت.

هوش مصنوعی: پیکر این فیل مانند به دو نیم شد و یال و سرش را به خاک انداخت.

هوش مصنوعی: با شتاب و هیجان به سوی خداوندی که نیرو و قدرتی عظیم دارد، وارد شد.

هوش مصنوعی: فریاد و ناله زیادی سر داد و ستایش کرد و چهره‌ها را به خاک مالیدند.

هوش مصنوعی: در آن زمان، دیوی سیاه به محل پرستش رسید و او را دید.

هوش مصنوعی: نزدیک او کرگدن که به خنجر حمله کرده است، به دو نیمه تقسیم شده و به زمین افتاده است.

هوش مصنوعی: دیو دلیر به او خسته نباشید می‌گوید، او که به مانند ابر بازوهای قدرتمند و مشهوری چون شیر نر است.

هوش مصنوعی: ارتش نیز از راه دور آمده و به احترام او یکی یکی برایش نماز می‌خواندند.

هوش مصنوعی: بسیاری بر او ستایش کردند که امیدوارند نامش همیشه زنده بماند و در یادها باقی بماند.

هوش مصنوعی: در همان مکان، بر روی چمن‌ها، چادر برپا کردند و در نزدیکی راه، سرپناهی برپا نمودند.

هوش مصنوعی: آن‌ها دور هم جمع شدند و قصد داشتند که از شادی‌ها و لذت‌ها دل بکنند.

هوش مصنوعی: وقتی که هر کس مست شد، به سمت خوابگاه رفتند و به طور کلی سپاه در آرامش خوابید.

هوش مصنوعی: روزی که خورشید طلایی و درخشان به آسمان آمد، نوری زیبا و درخشان بر روی آبی آسمان پخش کرد.

هوش مصنوعی: آن آهنگ و مسیر را برای قهرمان بزرگ به زیبایی آماده کرد، قهرمانی که نامش در دل‌ها جاودانه است.

هوش مصنوعی: بار دیگر با آن دیو سیاه صحبت کرد و گفت که در کار دانش پنهان‌کاری نکن.

هوش مصنوعی: در این راه، دیگر چه چیزهایی از موجودات زشتی چون دیو و جانوران وحشی می‌بینم؟ هر چه پیش بیاید، چه خوب و چه بد.

هوش مصنوعی: سپس آن دیو سیاه به او گفت: ای مرد با علم و هوش، تو چگونه عمل می‌کنی؟

هوش مصنوعی: تنها کاری که باقی‌مانده، همان است که هیچ‌کس به اندازه‌ی آن تجربه‌ای تلخ و سنگین نداشته است.

هوش مصنوعی: وقتی از این مرحله عبور کنی، هیچ دردی برایت باقی نمی‌ماند، جز کشور و تاج و ثروتت.

هوش مصنوعی: یکی از خطرات بزرگ در مسیر زندگی وجود دارد که همه باید از آن دوری کنند، زیرا این خطر مانند یک اژدها است و می‌تواند برای هر کسی که به آن نزدیک شود، مشکل ساز باشد.

هوش مصنوعی: مثل کوهی استوار و محکم که از گرما و تابش آفتاب دوری می‌کند.

هوش مصنوعی: دو چشم او مثل دو ظرف خالی است که از خون پر شده و از دهانش آتش خارج می‌شود.

هوش مصنوعی: نفس مانند آتشی سوزان است که به واسطهٔ میل و اراده، مانند فیل و اسب به درون کشیده می‌شود.

هوش مصنوعی: تیر محکمی بر روی دو شاخ درخت نشسته است که از خود درخت، کلفت‌تر و بزرگ‌تر به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: این جمله به توصیف موجودی می‌پردازد که دارای اندام‌ها و صفاتی شبیه به یک شیر نر است. او دارای دست و پا است و همچنین یالی دارد که بر زیبایی و قدرت او می‌افزاید. در واقع، این توصیف به ظاهر و ویژگی‌های برجسته این موجود اشاره دارد.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی او را به زمین بیندازی، باید با مردانگی تن او را به خون آغشته کنی.

هوش مصنوعی: بدان که کسی که دانا است، خوب و بد را تشخیص می‌دهد و به نام تو اصول و قوانین انسانی را نوشته است.

هوش مصنوعی: شیر ژیان به سیه دیو گفت: ای مرد باهوش و خوش زبان!

هوش مصنوعی: من بارها این نشان از اژدها را دیده‌ام، و از این بدتر مواقعی را تجربه کرده‌ام که پر از کینه و بلا بوده‌اند.

هوش مصنوعی: هرگز در میان جنگ و نبرد، به عقب برنگشته‌ام و در میدان جنگ، هرگز از درنگ و تأمل دوری نکرده‌ام.

هوش مصنوعی: من با قدرت حاکم بر این موجود خطرناک غلبه می‌کنم و آن را از بین می‌برم و دیگر کسی نمی‌تواند از چنگال آن فرار کند.

هوش مصنوعی: او این را گفت و سپس بالای سرش را بر سر سیاهی افکند که آن جنگجو بود.