هوش مصنوعی: پس از آن، فرامرز که ذهنی روشن و پاک داشت، به سرعت مانند پرنده از جای خود برخاست.

هوش مصنوعی: در شب و روز، همواره کشتی را به حرکت درآورده و جهان‌آفرین را به یاد می‌آورند و می‌خوانند.

هوش مصنوعی: وقتی که ماه را در روز و شب می‌چرخانند، جزیره‌ای زیبا و شگفت‌آور می‌نماید.

هوش مصنوعی: زمینی که سرشار از آب و پوشیده از سبزه و درخت است، مکان خوبی برای زندگی مردم خوشبخت به شمار می‌رود.

هوش مصنوعی: در دشت وسیع، پر از پرندگان و حیوانات، فرامرز، با وقار و خردمندی خاصی ایستاده است.

هوش مصنوعی: از دریا برآمد و به سوی جنگل رفت، آفتاب گرم روی خود را بر زمین گذاشت.

هوش مصنوعی: او دستور داد که کنار جویبار بنشینند و با خوشحالی و نوشیدن شراب وقت بگذرانند.

هوش مصنوعی: با موسیقی و نوشیدنی خوش طعم دور هم نشسته‌اند و در آن دشت سرسبز خوشحال هستند.

هوش مصنوعی: ناگهان صدایی از دشت برخاست به گونه‌ای که گویی از آسمان سبز عبور کرده است.

هوش مصنوعی: حیوانات وحشی و شکارها به طور کامل فرار کردند و تمام سپاه از ترس و لرز به حرکت درآمدند.

هوش مصنوعی: فرمانده دستور داد که تعدادی مرد بسازند و از راهی که می‌روند، عبور کنند تا به مقصد برسند.

هوش مصنوعی: به تماشا بنشین که آن فریاد قوی و ترسناک از کجا بلند می‌شود و در آن جنگل، آواز به چه صورت است.

هوش مصنوعی: آنها رفتند، دیدند و دوباره به نزد فرمانده برگشتند.

هوش مصنوعی: به تو گفتند ای بزرگ مرد دلیر، دل خود را از شادی و خوشحالی جدا کن.

هوش مصنوعی: یک نفر سرسخت و نترس آمد که هیچ جنگجویی نتواند او را شکست دهد و از چنگش فرار کند.

هوش مصنوعی: این جمله بیان می‌کند که این جزیره به خاطر صدای بلند و خاصی که از کوه می‌آید، به سمت جنگل کشیده می‌شود. به عبارت دیگر، وجود صدای کوه باعث می‌شود که جزیره تمایل به نزدیک شدن به بیشه‌زار داشته باشد.

هوش مصنوعی: دیوها و موجودات وحشی از او فرار کرده‌اند و بی‌تردید بر سپاه او خواهد رسید.

هوش مصنوعی: فرامرز، به حالت مستی بر اثر نوشیدن شراب زابلی، دشنه‌ای از کابلی بر دوش خود گذاشته است.

هوش مصنوعی: در محیطی پر از صداهای دلنواز تنبور و نای، کسی با محبت و زیبایی در حال ایستادن است.

هوش مصنوعی: تیمی که در دست دارد، با سه تیر سر بلند و با عزت، نه تنها گردن‌کشی می‌کند، بلکه به طور پیوسته و جدی بر مشکلات فائق می‌آید.

هوش مصنوعی: در همان لحظه، برخواست و در جای خود نشسته و دستش را بر روی آن تیغ تیز گذاشت.

هوش مصنوعی: کمان کشید و تیرهای نازک را پرتاب کرد، تا چه کسی به نزد موجودی درنده با چنگ‌های تیز می‌آید.

هوش مصنوعی: آنها به نامداران حمله کردند و همه را به شور و شوق انداختند و موجب گریه و فریاد شدند.

هوش مصنوعی: می‌گویند که این موجود نه مرغ است و نه اژدها، نه شیر است و نه فیل، بلکه به کوهی از مصیبت‌ها شباهت دارد.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که به زخم‌های دیگران توجه کن و آن‌ها را نادیده نگیر. نباید فکر کنی که مانند یک مرغ و شیر عمل می‌کنی. در واقع، این بیان می‌خواهد تاکید کند که رفتارهای ظالمانه و بی‌توجهی به درد و مشکلات دیگران نادرست است و باید بدانیم که هرکسی در زندگی خود درد و زخم‌هایی دارد که نیاز به حمایت و توجه دارد.

هوش مصنوعی: اگر از دور بوزد نسیم، قامت خوش‌گل تو را به حالت خم می‌آورد.

هوش مصنوعی: باید از این سرزمین خارج شوی، زیرا در اینجا نمی‌توان به زندگی ادامه داد و تلاش برای ماندن بی‌فایده است.

هوش مصنوعی: شیر با شدت به آن‌ها گفت که ای عزیزان و پیشوایان دلیر.

هوش مصنوعی: اگرچه مرا اژدهایی قوی در چنگ خودش بگیرد و دنیا را تحت کنترل خود درآورد، اما در نهایت بدنی که دارم را آزاد خواهد کرد.

هوش مصنوعی: اگر از من دور شود، آیا مانند یزدان باز خواهد گشت، وقتی که ستاره‌ها اینگونه سرنوشت مرا رقم زده‌اند؟

هوش مصنوعی: او این حرف را گفت و از آنجا لشکر به خاطر ترس، دلشان به هم ریخت و پا به فرار گذاشتند.

هوش مصنوعی: زمانی که فشار و تنگی به وجود می‌آید، نیرویی تاریک و خطرناک مانند اژدها به سرعت از جا خود حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: یک کوه بزرگ و سرسبز از کوه سیاه جدا شده و بر فراز آن ایستاده است و در مسیر راهی به سمت جلو دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: او قدی بلند و کشیده دارد، شکم زرد و بدنی تیره مانند نیل است.

هوش مصنوعی: از دود و بخاری که از نفس او برمی‌خیزد، دشت و بیابان تاریک می‌شود و جهان به خاطر حرارت و شدت او در شگفتی و حیرت فرو می‌رود.

هوش مصنوعی: زمین به خاطر دودی که از آتش برمی‌خیزد، در حال سوختن است و همه دشت‌ها و چمن‌زارها مثل کف روی آب شده‌اند.

هوش مصنوعی: با یک حرکت و اشتیاق، مانند فیل بزرگ، جان‌ها را به خود می‌کشی و به هم متصل می‌کنی، اما اگر این پیوند را بشکنی، همه چیز از هم می‌پاشد.

هوش مصنوعی: فرامرز با صدای بلند فریاد کشید و به شدت به اژدها حمله کرد و گوش آن را پاره کرد.

هوش مصنوعی: پس از آن که نر اژدها آمد، دام بلا را بر چرخ زندگی قرار داد.

هوش مصنوعی: تیر خود را پرتاب کرد و به سرعت به دشمن حمله‌ور شد.

هوش مصنوعی: تیر او از جهتی دیگر پرتاب شد و دد تندخوی به شدت از جایش بیرون آمد.

هوش مصنوعی: از مبارز خسته و ناتوان فراری نیست، جنگجویان شجاع از او دوری نمی‌کنند.

هوش مصنوعی: پس از آن، تیر دیگری پرتاب شد و بر منطقه پیروزی اصابت کرد و کار ساز شد.

هوش مصنوعی: به زمین غلطیدند و فریاد زدند، در حالی که کوه بزرگ را به چنگ آوردند.

هوش مصنوعی: پسر دیگر بار مانند یک فیل، تیری به سوی آن جسم زشت انداخت.

هوش مصنوعی: او با شدت و دقت بر پیشانی او ضربه‌ای وارد کرد، به‌گونه‌ای که تیر به آسانی از آن گذشت و او بی‌درنگ به زمین افتاد.

هوش مصنوعی: او بر زمین افتاد و از حال رفت، گویی دیگر هیچ نیرویی در بدنش نمانده است.

هوش مصنوعی: یک رود خون از او جاری شد و بعد از آن فرامرز به روشنی و درخشش آمد.

هوش مصنوعی: او با شمشیر تیز به سمت اژدها رفت و از او به عنوان منبع قدرت و حرکت برخاست.

هوش مصنوعی: به قدرت شمشیر آن جوان شجاع و خوشبخت، بدن اژدها را تکه‌تکه کرد.

هوش مصنوعی: جهان پهلوان به سمت آب روان رفت و با سرعت و روشنی دل به آن جا رسید.

هوش مصنوعی: او بدنش را شستشو داد و صورتش را بر زمین گذاشت و خداوند جهان را ستایش کرد.

هوش مصنوعی: آن نور روشن مانند یک روح با نشاط در حال خواندن است و از خالق و داور مهربان خود یاد می‌کند.

هوش مصنوعی: از تو سپاسگزاری می‌کنم به خاطر اینکه تو قضاوت‌گری عادل هستی و در سختی‌ها و مشکلاتم همیشه پشتیبانم.

هوش مصنوعی: آیا تو از جایگاه و مقام خود به من نیرویی دادی تا بر آن‌ها تسلط پیدا کنم؟

هوش مصنوعی: تو باعث شدی که این اژدهای ترسناک در برابر این انسان ضعیف تسلیم شود.

هوش مصنوعی: پس از آن، به سوی مجلس خود و گروهی از پهلوانان ایرانی و سپاهش بازگشت.

هوش مصنوعی: در آن سرزمین خوشایند، سه ماه شب و روز را در کنار رود و شکار گذرانید.

هوش مصنوعی: در آن مکان، شگفتی‌های زیادی را مشاهده کرد و به همین دلیل، سپاه را از آن مکان دورتر برد.

هوش مصنوعی: هر کسی زیبایی‌های کوه یاقوت و بلور را دید و در دلش شوری به وجود آمد.

هوش مصنوعی: زیاد از سنگ‌های قیمتی چون یاقوت و لعل و مروارید برداشتند و خود را با کمربندهای زرین زیبا کردند.