هوش مصنوعی: بعد از اینکه وضعیت زندگی‌ام بهتر شد، هر یک از ما لباسی به تن کردیم و روزی به حمام رفتیم، اما در آنجا اجازه‌ی ورود به ما ندادند. وقتی از در خارج شدیم، متصدی حمام و سایر افراد حاضر آنجا، همه برخاستند و ایستادند تا اینکه ما وارد حمام شدیم. سپس دلاک و سایر خدمتکاران وارد شدند و به ما خدمت کردند. زمانی که از حمام بیرون آمدیم، هر کس که در آنجا بود دوباره ایستاد و تا زمانی که ما لباس پوشیدیم و خارج شدیم، نشسته بودند. در این میان، یکی از حمامی‌ها به کمک دیگران گفت: «اینها جوانانی هستند که ما در آن روز اجازه‌ی ورودشان را ندادیم.» آنها تصور کردند که ما زبانشان را نمی‌فهمیم، اما من به عربی گفتم: «راست می‌گویی، ما همان‌هایی هستیم که لباس‌های پاره بر دوش داشتیم.» آن مرد خجالت‌زده شد و از ما عذرخواهی کرد. این اتفاقات طی بیست روز رخ داد و قصد دارم این داستان را به اشتراک بگذارم تا مردم بدانند که نباید از دشواری‌های زمانه شکایت کنند و همچنین نباید از الطاف و رحمت خداوند ناامید شوند، چرا که او بخشنده و مهربان است.