هوش مصنوعی: در مسیر جدیدی که پیش رو دارم، با هر کوه و دمنوشی، نشانه‌هایی از سختی و چالش‌ها مشاهده می‌شود.

هوش مصنوعی: شخصی که در گذشته دارای نرمی و لطافت بود، اکنون با شرایط سختی مواجه شده و مجبور است از کارهای دشوار و ناخوشایند استفاده کند.

هوش مصنوعی: ابر در میان کوه‌ها مانند دژی محصور شده است، آیا تو داستان این دژها را شنیده‌ای؟

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که باد شمال، مانند یک پرنده بر روی زمین می‌وزد و هم‌اکنون از زهر کوه‌ها و غارها عبور می‌کند.

هوش مصنوعی: فصل پاییز به هر باغ و دشت پیامی می‌آورد که نشان‌دهنده تغییرات آن فصل است.

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که من هرگز بادساری (یا طوفانی) به سنگینی و شدت آن را ندیده‌ام که از سوی دیگری به وجود بیاید. این بیانگر قدرت و عظمت آن باد است که هیچ چیز دیگری قابل مقایسه با آن نیست.

هوش مصنوعی: همان‌طور که ابدال‌ها همیشه در حال عبادت و رکوع هستند، در باغی پر از میوه و در کنار هر میوه‌داری نیز حضور دارند.

هوش مصنوعی: از هر درختی یک میوه آویزان شده است، همان‌طور که از سینه‌ی مادر شیر تازه‌متولد شده‌ای آویخته می‌شود.

هوش مصنوعی: اکنون که حسابدار یا محاسب شده، از هر درخت شماری از شمال می‌خواهد.

هوش مصنوعی: عروسان اکنون با لباس‌ها و زیورآلات فراوانی به نظر می‌رسند، اما زمان زیادی از این وضعیت نمی‌گذرد.

هوش مصنوعی: با عروسی دیگر نه زیوری بر گردن مانده و نه دوستان و یارانی کنارم هستند.

هوش مصنوعی: به خاطر حمله‌ای از سمت شمال، اکنون بی‌دلیل و ناحق، خون گل‌های لاله بر زمین ریخته می‌شود.

هوش مصنوعی: بله، وضعیت گل خراب است، اما غم و اندوه او مانند غم و اندوه لاله نیست.

هوش مصنوعی: آن کسی که به خاطر ظلم و ستم کشته شده است، در خون خود غوطه‌ور می‌شود و هیچ‌کس از کشاورز خواهان خون او نیست.

هوش مصنوعی: گل زیبا بر روی درخت به خاطر این ناراحتی و غم، پژمرده و زرد شده است، مانند فردی که در غم و اندوه به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: جهان مانند میزی است که بر روی آن خوراکی خوشمزه قرار دارد، اما در حال حاضر تنها همان خوراکی خوشمزه باقی مانده و دیگر چیزی دیده نمی‌شود.

هوش مصنوعی: در نهایت، هر جوان و خوشحال به دوران پیری و ضعف باز می‌گردد.

هوش مصنوعی: در این دنیا هیچ‌کس با کسی صحبت نمی‌کند که به او بگوید روزی چه بر سرش خواهد آمد و چه مشکلاتی برایش پیش خواهد آمد.

هوش مصنوعی: وقتی اوضاع به هم می‌ریزد، رهبر و پیشوای کارها به جلو می‌آید و افراد زیر دستش باید پیرو او باشند.

هوش مصنوعی: خر بدخلق، بار سنگین زحمات را تحمل می‌کند، به همان شیوه که شخصی در سختی و مشکلات زندگی خود، با وجود مشکلات بی‌پایان، همچنان به جلو حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: نمی‌توانی از خردمندان کسی را پیدا کنی که در این وضعیت دشوار (خرابی) باشد و بار سنگینی بر دوش خود داشته باشد.

هوش مصنوعی: به دقت نگاه کن به کسی که بر این الاغ نشسته است؛ زیرا این الاغ هیچ خطایی در حق او انجام نداده است.

هوش مصنوعی: از او دوری کن وقتی که فهمیدی تنها به کارهای زشت مشغول است و چیزی جز آن ندارد.

هوش مصنوعی: من تجربه‌های زیادی از رفتارها و ویژگی‌های مختلف افراد دیده‌ام و اکنون نمی‌دانم چه بگویم. فقط می‌توانم بگویم که اینها مانند یک مار هستند.

هوش مصنوعی: هرچقدر هم که به دنبال بدی و ظلم او گشتم، هیچ‌گاه نتوانستم کاری از او ببینم که درست و پسندیده باشد.

هوش مصنوعی: کجا که نوری ظاهر شود، همان‌جا نیز از کارهای ناشایست، گرد و غباری برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: با آمدن غم‌ها و مشکلات، دلت شاد است و مشغول کار و زندگی خود هستی.

هوش مصنوعی: اگر غمی وجود نداشت، نیازی به تسلی دادن و آرام کردن کسی هم نبود.

هوش مصنوعی: تا زمانی که خطایی وجود نداشته باشد، نه بهانه‌ای برای عذر و نه صلحی برقرار نیست و در نتیجه، هیچ نبردی نیز شکل نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: این دنیا محل تضاد و ناپایداری است و برای انسان‌ها در جایگاه پایین‌تر از خدا، کاری جز این وجود ندارد.

هوش مصنوعی: تو معذوری که او را نمی‌شناسی، زیرا هنوز زخم‌های زمان تو را آزرده است.

هوش مصنوعی: تو با او هستی، پسر، اگر خوشحال باشی، پدرت هیچ دلیلی برای ناراحتی ندارد.

هوش مصنوعی: کنار او روزهایی را گذرانده‌ام و حالا شاید بتوانم از او بهره‌ای ببرم.

هوش مصنوعی: اگر من بر خودم هیچ چیزی جز پرهیز آگاهانه نپوشانم، به انتخاب خودم بوده است.

هوش مصنوعی: اگر کسی اهل دین را شایسته‌ی دنیا بداند، در واقع از مداری صحیح خارج شده است و حکمت ندارد.

هوش مصنوعی: تنها یک حکیم صاحب‌نظر و بختیاری از اختیار و اراده انسان‌ها در این دنیا چیزی نمی‌تواند انجام دهد.

هوش مصنوعی: من دینی به دوست دارم، حتی اگر حق را به آن شکلی که باید، ادا نکند.

هوش مصنوعی: اگر مردم دنیا با من رفتار نادرستی داشته باشند، برای من اهمیتی ندارد و احساس ناراحتی نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: اگرچه عقل و دانش ما به کار می‌آید، اما ممکن است در برخی مواقع، نادرستی‌هایی در استفاده از آن وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: اندیشه و خرد مانند درختی است که مردم از آن بهره می‌برند و این باغ از یک چنار جدا شده است. این به معنای این است که از خرد و تدبیر، معرفتی نو و مستقل شکل می‌گیرد که به طور طبیعی از یک منبع بزرگتر نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: اگر عقل و خرد را به دل بسپاری، می‌بینی که دل هیچ ارزشی ندارد و از چیزی که به آن دل خوش کن، خبری نیست.

هوش مصنوعی: اگر خوبی و خرد بر تو حاکم باشد، مانند تو کسی را نمی‌تواند پیدا کند که این وضعیت را داشته باشد.

هوش مصنوعی: در دل من شهری وجود دارد پر از دانش و آگاهی. اگر تو به من نگاه کنی، می‌توانی عظمت و قدرت این شهر را ببینی.

هوش مصنوعی: به دل خود توجه کن و به من گوش فرا بده، زیرا چشمان تو فقط یکی از هزاران چیز زیبا را نمی‌بینند.

هوش مصنوعی: نگاه کن که در کلمات و معانی و اسرار من، بهاری وجود دارد که بهاری دیگر را در خود دارد و همچنان بهاری دیگر را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: این روزگار برای من مانند یک معلم است، زیرا هیچ آموزگاری بهتر از آن وجود ندارد.

هوش مصنوعی: به خاطر بار زیادی که از رنج و سختی‌ها به دوش کشیدم، گرچه در واقع خودم را تحمل‌کننده نمی‌دانم.

هوش مصنوعی: اگر نمی‌خواهی کسی به دنبال شکار تو باشد، خودت هم به دنبال شکار دیگران نرو.

هوش مصنوعی: ای خردمند، من شعرم را تقدیم تو می‌کنم، هدیه‌ای که ارزش آن از هر هدیه‌ای بیشتر است.