هوش مصنوعی: این بیت اشاره به یمنی دارد که به عنوان سرزمین فخرالدین شناخته می‌شود. در اینجا، یمن به عنوان یک کشور و فخر دین به عنوان نمادی از افتخار و عظمت معرفی شده است. به نوعی، یمن هم به عنوان سرزمین و هم به عنوان مایه افتخار دین در نظر گرفته شده است.

هوش مصنوعی: لباسی از زر و زرق آسمان‌ها به زیبایی و هنرِ تو دوخته شده و نشانه‌اش بر آستین توست.

هوش مصنوعی: اگر اراده‌ی تو تصمیم به ترک میدان بگیرد، آسمان در مکانی خاص را خواهد گرفت.

هوش مصنوعی: اگر احتیاط و احتیاط تو از تحرک و فعالیت باز بایستد، در مدت زمانی کوتاه، زمین و کارهایت نابود خواهند شد.

هوش مصنوعی: اگر کسی که تلاش می‌کند، به خشم کسی گرفتار شود، باید بداند که این خشم مثل آتش تند و ویرانگر است که می‌تواند گرفتاری‌ها و مشکلاتی جدی ایجاد کند.

هوش مصنوعی: اگر تو بخواهی، لطف تو می‌تواند به آسانی نازکی و ظرافت را از زبر و خشن بگذرد، مانند اینکه پوستینی از شیر یا درنده‌ای ساخته شود.

هوش مصنوعی: عطار، ای کسی که به دنبال پناهگاهی برای خود هستی، من به شعری رسیدم که از شعرهای با کیفیت و عمیق است.

هوش مصنوعی: مانند زاغی که در گوشه‌ای نشسته، طبع من نیز به انزوا و دوری از جمع عادت کرده است.

هوش مصنوعی: برای کتابت، مانند جزئی از یک دیوان شاه، به طور جدایی ناپذیری وابسته به راهی هستی که انتخاب کرده‌ای.

هوش مصنوعی: اگر به کسی کمک می‌کنی، بهتر است یار و یاوری که انتخاب می‌کنی، خدا باشد و او را در سختی‌ها یاری کند.