هوش مصنوعی: مردم رنج‌کشیده‌ای که درد و مصیبت را تحمل می‌کنند، به یاد لب‌های تو، زهر را مانند شکر می‌بلعند.

هوش مصنوعی: گاهی مانند گل، افراد با مشکلات و دردهای فراوان روبه‌رو می‌شوند و دچار زخمی عمیق می‌گردند. و در مواقعی دیگر مانند شمع، آن‌ها در برابر چالش‌ها و سختی‌ها قرار می‌گیرند و ممکن است به شدت آسیب ببینند.

هوش مصنوعی: عاشقان با دلی پر از عشق و آرزو، در هنگام صبح، از دستان ساقی، جامی پر از نوشیدنی گرانبها و دلنشین می‌نوشند. این لحظه، آمیخته‌ای از زیبایی و شوق است که در آن به دور از مشکلات و دردها، به خوشی و لذت می‌پردازند.

هوش مصنوعی: اگر به خوردن جام و پیمانه مشغول باشی، ایرادی ندارد که خون بنوشی، زیرا از لب و دندان تو، جواهراتی مانند لعل و گهر می‌چشند.

هوش مصنوعی: پروانه‌ها برای عشق شعله‌ور می‌شوند و بال‌هایشان را می‌سوزانند، اما شمع نمی‌تواند در کنار آنها باشد، حتی اگر غم خود را فراموش کنند.

هوش مصنوعی: آنچه ما از قدرت و عظمت تو به دست آورده‌ایم، جز حسرتی نیست و باید ببینیم دیگران از آن درخت چقدر میوه و بر می‌خورند.