هوش مصنوعی: چهره تو همانند آینه‌ای است که نشان خداوند را در خود دارد. لطفاً اجازه بده که به تماشای آن بپردازم.

هوش مصنوعی: در کعبه‌ی وصالت اگر به مقام و مرتبه‌ای برسم، از چشمان آبی‌ام همچون زمزم، صفا و پاکی را به تصویر می‌کشم.

هوش مصنوعی: ای گل، با زیبایی تازه‌ات در آب چشمم بنشین تا از صحبت تو، آبرویم بیشتر شود.

هوش مصنوعی: آدم‌هایی که به دنبال لذت‌های زودگذر هستند، نباید به نمادهای پاکی و نور تو نزدیک شوند. بهتر است بگذاری که نور و وجود تو بی‌احساس و دور از آن دنیا بماند.

هوش مصنوعی: اگر مشکی که از آهو به خاطر زلف تو به وجود آمده، تشبیه واقعی نیست، عجیب نیست که در اصل خود خطایی دارد.

هوش مصنوعی: هوا چه خوب است اگرچه عمرش مانند باد گذشته است، اما هنوز هم به رندان بی‌نوا نوایی می‌دهد.

هوش مصنوعی: ناصر که دو رود را دیده، از چشمانش ترانه‌ای به‌وجود آمده که به‌گونه‌ای غم‌انگیز، رودها را از خود دور کرده است.