ناصر بخارایی » قطعات دوبیتی » شمارهٔ ۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>برو جان پدر جانی طلب کن</p></div>
<div class="m2"><p>سر خود گیر و سامانی طلب کن</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از این کُه کندنت آخر چه حاصل</p></div>
<div class="m2"><p>اگر زر بایدت کانی طلب کن</p></div></div>

دیوان اشعار ناصر بخارائی (بخارایی، بخاری، از سخنوران قرن هشتم هجری) - تصویر ۵۵۷

برو جان پدر جانی طلب کن
سر خود گیر و سامانی طلب کن
از این که کندنت آخر چه حاصل
اگر زر بایدت کانی طلب کن

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از شخصی می‌خواهد که برای خود و آینده‌اش تلاش کند و به دنبال بهبود وضعیتش باشد. او به این موضوع اشاره می‌کند که در پایان کار، نتیجه کارها و تلاش‌هایش چه خواهد بود و اگر نیاز به ثروت دارد، باید به دنبال آن برود. به عبارت دیگر، تشویق به فعالیت و جستجو برای به دست آوردن خواسته‌ها و اهداف شخصی است.

شمارهٔ ۶

شمارهٔ ۷

هوش مصنوعی: برو و از پدر خود تمان بخواه، خودت را جمع و جور کن و دنبال آرامش بگرد.

برو جان پدر جانی طلب کن

سر خود گیر و سامانی طلب کن

هوش مصنوعی: اگر از این کوه چیزی به دست نمی‌آوری، پس چه فایده دارد؟ اگر به دنبال طلا هستی، باید به جایی دیگر بروی و آن را جستجو کنی.

از این کُه کندنت آخر چه حاصل

اگر زر بایدت کانی طلب کن

شمارهٔ ۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده