سیدای نسفی » شهر آشوب » شمارهٔ  ۱۳۲ - کرنایی

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>شوخ کرنایی دهان خود پر از زر می کند</p></div>
<div class="m2"><p>هر شب از فریاد گوش عاشقان کر می کند</p></div></div>

دیوان سیدای نسفی به تصحیح و تعلیق حسن رهبری - میر عابد سیدای نسفی - تصویر ۱۶۹

شمارهٔ  ۱۳۳ - سورنایی

شوخ کرنایی دهان خود پر از زر می کند
هر شب از فریاد گوش عاشقان کر می کند

هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به زیبایی و جذابیت گفتار عشق اشاره می‌کند. او می‌گوید که عشق همچون طلا خود را به رخ می‌کشد و با فریادهایش گوش‌های عاشقان را نیرنگ می‌زند و آنها را از واقعیت دور می‌کند.

شمارهٔ  ۱۳۱ - پوست جلاب

شمارهٔ  ۱۳۲ - کرنایی

هوش مصنوعی: هر شب با شوخی و خنده، زبانش پر از جواهرات می‌شود و با فریادهایش، عاشقان را بی‌خبر از خود می‌کند.

شوخ کرنایی دهان خود پر از زر می کند

هر شب از فریاد گوش عاشقان کر می کند

شمارهٔ ۱۳۲ - کرنایی

اطلاعات

برگردان به زبان ساده