سیدای نسفی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ  ۳۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>عمریست ز گلزار تماشا دورم</p></div>
<div class="m2"><p>از فیض ملازمت بسی مهجورم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>دیدار تو را همیشه دل خواهانست</p></div>
<div class="m2"><p>از بس که ز نادیدن تو رنجورم</p></div></div>

دیوان سیدای نسفی به تصحیح و تعلیق حسن رهبری - میر عابد سیدای نسفی - تصویر ۴۵۲

عمریست ز گلزار تماشا دورم
از فیض ملازمت بسی مهجورم
دیدار تو را همیشه دل خواهانست
از بس که ز نادیدن تو رنجورم

هوش مصنوعی: شاعر مدت زیادی است که از زیبایی‌های طبیعت و ملاقات با معشوق دور افتاده و به همین دلیل احساس تنهایی و افسردگی می‌کند. دلش همیشه مشتاق دیدار معشوق است و از نادیدن او رنج می‌برد.

شمارهٔ  ۳۱

شمارهٔ  ۳۲

هوش مصنوعی: مدت زیادی است که از گلزار زیبایی‌ها دور هستم و به خاطر عدم همراهی با دوستان و عزیزان، احساس تنهایی و دوری می‌کنم.

عمریست ز گلزار تماشا دورم

از فیض ملازمت بسی مهجورم

هوش مصنوعی: دیدن تو همیشه برایم آرزویی بزرگ است، چون به خاطر نادیدنت خیلی رنج می‌برم.

دیدار تو را همیشه دل خواهانست

از بس که ز نادیدن تو رنجورم

شمارهٔ ۳۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده