هوش مصنوعی: ای خدا، دلم را روشن کن و از تاریکی‌ها و غم‌هایم آزادم ساز.

هوش مصنوعی: سینه من پر از غم و درد است، مانند آینه‌ای که زنگار روی آن نشسته و به خوبی نمی‌تواند خود را نشان دهد.

هوش مصنوعی: کاری کرده‌ام که فکر کردن به آن باعث شده دلم شکست بخورد و این فکر مرا به سوی نابودی کشانده است.

هوش مصنوعی: یک شب به ساقی و هم‌پیاله خودم رسیدم، و این باعث شد که تمام عبادت و تلاش هفتاد ساله‌ام بی‌فایده و هدر برود.

هوش مصنوعی: من ساکت و شرمنده‌ام، مانند غنچه‌ای که بسته شده و سرم را در آغوش خود پنهان کرده‌ام.

هوش مصنوعی: پروردگارا، از روی نادانی اشتباهی از من سر زد که به آتش کشیدم حاصل و زندگی‌ام را.

هوش مصنوعی: ضمیر من از گناهانم می‌ترسد و به همین دلیل، قدم‌هایم خم شده و زیر بار نافرمانی سنگینی کرده‌ام.

هوش مصنوعی: از خجالت، سرم را در جیبم پنهان کرده‌ام و نمی‌توانم به راحتی بخوابم.

هوش مصنوعی: تصورات و خیالات من تبدیل به مانعی شده که مانند قفلی بر قلبم را بسته است و باعث شده احساس وسواس کنم.

هوش مصنوعی: پروردگارا، مرا از این اندیشه‌ها و حالت بی‌قراری دور نگردان، زیرا به خاطر شرمندگی‌ام، در تنگنا هستم.

هوش مصنوعی: وقتی شهوت به شدت شعله‌ور می‌شود، نفس شیطانی در وسط می‌آید و آتش بر پا می‌کند.

هوش مصنوعی: من هیچ راهی جز تو ندارم، ای کاش! نه در روز می‌توانم آرامش داشته باشم و نه در شب.

هوش مصنوعی: من جانم را فدای درگاه تو کرده‌ام و هیچ‌کس از این در بی‌نصیب نمانده است.

هوش مصنوعی: من در گناهکار بودن خودم شک ندارم، اما تو ای پروردگار، با رحمت و بخشش خود همواره عیب‌هایم را می‌پوشانی.

هوش مصنوعی: نیمه ناامید از لطف تو هستم و به درگاه تو که کریم و بخشنده‌ای روی آورده‌ام.

هوش مصنوعی: برای تو همیشه خون مهربانی گدایان گسترده است و امید تو از نیکوکاران پیدا می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر با من همسان نباشی، توجه و لطف من از دست خواهد رفت و ناپاکی به وجود خواهد آمد.

هوش مصنوعی: رحمت تو مانند دریایی است که به خاطر گناهان بسیاری از انسان‌ها، امواجی از توجه به سوی آن‌ها جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: دل من همچون شعله در حال لرزیدن است و اگر به من ترحم نکنی، وای بر من.

هوش مصنوعی: از حرف زدن بد و بی‌جا، خودداری کن و زبانم را از ناشکری بازدار. لطفا دهنم را به گفتن حرف‌های ناپسند وادار نکن، ای یار.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر از چراغ روشنی که در جمع وجود دارد، خواسته تا نامه‌اش را به دقت و کامل بخوانند و اشاره کرده که نباید به دلیل حوصله‌ سر رفته یا کم حرفی، نامه‌اش را کوتاه و مختصر در نظر بگیرند.

هوش مصنوعی: ای کاش باغی پر از گل‌های بدون خار به من هدیه کنی تا از دردها و سختی‌های زندگی‌ام محافظت کند.

هوش مصنوعی: در تمام دنیا فقط تو را دارم و هیچ پناهی جز درگاه تو پیدا نمی‌کنم که به آن تکیه زنم.

هوش مصنوعی: من همیشه در حال خطا کردن هستم، ولی تو هر بار که مرتکب اشتباه می‌شوم، مرا می‌بخشی.

هوش مصنوعی: تو بارها گناهانم را بخشیده‌ای و به خاطر رحم و کرم خود، همچنان به من محبت می‌کنی.

هوش مصنوعی: زبانم همیشه از توبه صحبت می‌کند و در انتظار عذرخواهی است، اما در دلم آرزو دارم که پیمانم را بشکنم.

هوش مصنوعی: من از می‌نا نوشیدنی‌ها توبه کردم و شکست بر رنج و شرمندگی است که باعث شده است، جام از دستم بیفتد.

هوش مصنوعی: با لطف و مهربانی‌ات، دست یاری به جوانی که به پیری رسیدی، برسان.

هوش مصنوعی: به ما از نعمت و رحمت الهی بده تا از گناهان خود پاک شویم؛ زیرا در روز قیامت با بی‌آبرویی مواجه خواهیم شد.

هوش مصنوعی: از پیشامدهای زمان بپرهیز، تا زمانی که از لطف و بخشش تو عزیز و محترم بمانم.

هوش مصنوعی: اگر محبت تو شامل حالم شود، هیچ وقت در دلم جایی برای غفلت نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: در بی‌خبری، روزهای جوانی از دست رفت و حالا در بدن نشانه‌های ناتوانی دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: من از کارهای ناپسند خود پشیمانم و از گناهان بی‌شمارم ترسانده می‌شوم.

هوش مصنوعی: من به یاد عصیان خود، عهد و پیمانی در مقابل تو بستم و از دل خود آن را دور کردم.

هوش مصنوعی: از انتقادها و سرزنش‌ها خودت را محافظت کن و سعی کن تا آخرین روز زندگی‌ات از آن‌ها دور باشی.

هوش مصنوعی: هر گاه روزی فرا برسد که من به دیوار دلم سر بگذارم و تسلیم شوم، از آسیب‌ها و فریب‌های شیطان من را محافظت کن.

هوش مصنوعی: بهار و زیبایی زندگی من به خزان و افسردگی تبدیل شده و امیدواریم که مانند زعفران شکوفا شویم.

هوش مصنوعی: با تلاش و پشتکار، کم‌اهمیت بودن و سستی کنار گذاشته می‌شود و فرد به سمت سلامت و نشاط پیش می‌رود.

هوش مصنوعی: درختی که سال‌ها از عمرش گذشته، حالا از سر تا پا پژمرده و بی‌برگ و بار شده است.

هوش مصنوعی: از گفت‌وگوها، آدمی به خواسته‌ها و تمایلات خود دور می‌شود و به سمت کسانی که در تنهایی و خلوت زندگی می‌کنند، میل پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: چمن را فراموش کرده‌ام، دیدن آن دیگر برایم اهمیت ندارد و چشمم دیگر به درختان سروی و شمشاد نمی‌افتد.

هوش مصنوعی: پر از عطر بی‌وفایی شده، دیگر با نسیم آشنا نیستیم.

هوش مصنوعی: بیا ای ساقی، چون امشب غمگین و پریشانم، لیوان را پر از شراب کن که من زندگی ساده و خاکی دارم.

هوش مصنوعی: دیگر نمی‌توانم اندوه و غم را تحمل کنم، لطفاً به من کمک کن و یک بار دیگر لیوان شراب را به دوران درآر.

هوش مصنوعی: بده تا من مست و توانمند شوم، جوانی که زیبایی را به یاد زلیخا بیاورد.

هوش مصنوعی: از آن شراب می‌خواهم که مانند غنچه‌ای ساکت و بی‌صدا شوم و جهان را به کلی فراموش کنم.

هوش مصنوعی: خداوند، گناهانم را از دل من پاک کن و در سایه‌ی پاکی و مصونیت خود، به من پناه بده.

هوش مصنوعی: لطفا به من قدرت و توانایی ببخش تا به شکوفایی و رشد دست یابم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم در نظرها مانند سرو برجسته‌ای باشم و در دنیای هستی با افتخار و شادابی زندگی کنم.

هوش مصنوعی: ای خدا، به من نیروی استقامت در عبادت عطا کن تا عمرم را صرف بندگی خود کنم.

هوش مصنوعی: نگذار که یاد سید برایت محو شود، زیرا بوی گل در نسیم صبا همراه اوست.