هوش مصنوعی: ای فرش، بوی خوش سنبل زلفت را در باغ‌ها پخش کرده‌ است و عطر شبنم بر روی گل‌های تو، همه جا را پر کرده است.

هوش مصنوعی: امشب به خانه‌ام بیا، ای کسی که حسرت باغ را به دل داری، زیرا چراغ‌ها از روغن گل پر شده و روشن هستند.

هوش مصنوعی: وقتی نامم در میان آتش‌زدگان بلند شد، داغ‌ها به سمت لاله‌زارها کشیده شدند.

هوش مصنوعی: از آن یار نزدیک، هیچ‌کس خبری نیاورد و او از غم و درد، دچار زخم‌های بی‌شمار شد.

هوش مصنوعی: امروز به قدری بلبلان را کشته‌ای که مردم دیگر نمی‌توانند به کوچه‌باغ‌ها بروند و در آنجا آرامش داشته باشند.

هوش مصنوعی: پرندگان قمری در گرمای آفتاب به سایه‌های درختان سرو پناه بردند و زاغ‌ها هم در آنجا نشسته‌اند.

هوش مصنوعی: در دل هیچ‌کسی غم عشق باقی نمانده است؛ سیدا در افکار خود به یاد جوانانی است که آرزوها و احساسات زیادی دارند.